به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مهندس مرتضی گوهری‌پور معاون آموزشی، پژوهشی موسسه بین‌المللی مطالعات نهج البلاغه، به تفاوت‌های موجود در میان فضای حاکم بر کانون و فضای بیرون از آن در مدرسه و جامعه اشاره کرد و گفت: عدم هم‌گرایی در بخش‌های مختلف آموزش پرورش از جمله مهم‌ترین چالش‌های مطرح در حوزه آموزشی در کشور است.
عضو انجمن دین، رسانه و کودک به مقایسه سیستم آموزشی قدیم و امروز پرداخت و افزود: متاسفانه ما از روش مکتب‌خانه‌ای قدیم خیلی فراتر نرفته‌ایم و روح حاکم در آن دوران از بسیاری از معلم‌های ما رخت برنبسته است.
گوهری‌پور در خصوص اهمیت تعامل میان خانه و مدرسه گفت: فرزندان ما حق دارند تربیت شوند و ما برای تربیت کردن وظیفه داریم. وی ادامه داد: وقتی وظیفه مطرح می‌شود، بحث شایستگی به میان می‌آید. ما باید شایستگی لازم را برای تربیت داشته باشیم.
این پژوهش‌گر افزود: وظیفه، تعاملی است که در رابطه با حق مطرح می‌شود. تعامل، عامل بودن هر دو طرف را می‌طلبد. وقتی تعاملی به وجود نمی‌آید و یا به نتیجه نمی‌رسد یعنی دو طرف درست وارد نقشهایشان نمی‌شوند و یا نقشهایشان را بلد نیستند.
این مدرس دانشگاه گفت: محور تعریف نقش‌ها در این تعامل، تربیت است. وقتی از اصل موضوع یعنی تربیت، تعریف درست و دقیقی نداشته باشیم، درست وارد نقش‌های‌مان نمی‌شویم و به دنبال آن انتظارهای عجیب و غریب از یک‌دیگر خواهیم داشت که به نظر من نمونه‌هایی از این دست در میان والدین و اولیاء مدرسه کم نیست.
وی گفت: والدین و اولیاء مدرسه چون نمی‌توانند نقش‌های یک‌دیگر را درست شناسایی کنند، نمی‌دانند قرار است چه اتفاقی بیفتد و نمی‌دانند در تعامل چه چیز هایی نیاز دارند انجام دهند.
