به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، سخنرانی مدیرعامل کانون در آیین پایانی نوزدهمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی بر دو وجه مهم از ابعاد هنر قصه ‏گویی تاکید داشت که به اعتقاد وی می‌تواند در دوام و پایداری آن در جوامع، نقش اساسی داشته باشد.
علیرضا حاجیان‌زاده صبح روز اول اسفند 1395 در جمع برترین قصه‌گویان ایرانی و خارجی شرکت‌کننده در جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی «پیوند میان هنر قصه ‏گویی و آموزش و پرورش» و «اهمیت هنر قصه‏ گویی از منظر مبانی اعتقادی» را دو وجه مهم این هنر عنوان کرد و یادآور شد: در کنار این، مشاهده‏‌ی کمبودها، نیازها و الزام‌های امروز جامعه، ما را به این نقطه می‌‏رساند که این گردهمایی و نوزدهمین جشنواره‌ی بین‌المللی قصه‌گویی را نه تنها امری مبارک و دلگرم کننده بدانیم، بلکه می‌تواند انگیزه‌ای باشد که در سال‌های پیش رو، این مسیر را با گام‌هایی استوارتر ادامه دهیم، و جشنواره‏ را به جایگاهی والاتر در جهان هدایت کنیم.
وی در تشریح وجه نخست تحلیل خود یعنی پیوند میان هنر قصه‌گویی و آموزش و پرورش تاکید کرد: در فرهنگ ملت‌ها، داستان و قصه‌گویی همواره یکی از ابزارهای مهم برای انتقال دانش، و مهارت‌های زندگی، به نسل جدید بوده است و جادوی قصه‌گویی می‏تواند بسیاری از گزاره‌های آموزشی که جز، توصیف و انباشت دانش در ذهن فراگیران، کارکرد دیگری ندارند را، به جملات و عباراتی تبدیل کند، که بر جان مخاطب می‌نشیند‌، او را به خلاقیت و پرورش ذوق و اندیشه وا می‌دارد و در شکل‌گیری شخصیت کودک و نوجوان کمک می‌کند.
به اعتقاد مدیرعامل کانون، هنر قصه‌گویی می‌تواند، محیط یادگیری را با نشاط و لذت‌بخش کند و میان برنامه آموزشی و بهتر زیستن انسان، پیوند و همبستگی ایجاد کند.
حاجیان‌زاده برای کامل کردن این دیدگاه خود در عین حال به چند نکته دیگر هم اشاره کرد و یادآور شد: قصه‌گویی می‌تواند رویه‌های آموزشی را به فرآیندهای جذاب و دوست داشتنی برای مخاطب تبدیل کند و ضریب نفوذ مفاهیم آموزشی و پرورشی را در مخاطب افزایش دهد و در نهایت تجربیات، دانش و مهارت‌های زندگی را، با لذت‌بخش‏ترین و اثربخش‌ترین فرآیندها، به نسل آینده منتقل کند.
او معتقد است جشنواره‌ها و رخدادهایی که به امر قصه‌گویی می‌پردازند، باید به دنبال تقویت این پیوند و همبستگی میان هنر قصه‌گویی و فرآیندهای آموزشی و پرورشی باشند چراکه قصه‌گویی می‌تواند بسیاری از نارسایی‌های نظام آموزش رسمی را جبران کند و این هنر، در خود ظرفیت انتقال معانی و پیام‌هایی را دارد که چه بسا در نظام متعارف آموزشی، و در سامان ارتباطی مبتنی بر آموزگار، کتاب درسی و دانش‌آموز، با دشواری انجام می‌شود.
مدیرعامل کانون ادامه داد: شاید اگر پای قصه و قصه‌گویی دوباره به مدارس  باز شود، و اگر همچون پیشینه و سابقه‌ی فرهنگی و تمدنی، بار دیگر این هنر به کمک آموزگاران و نظام آموزشی بیاید، تکرار تجربه‌ی آموزش و پرورشی، کارآتر و منسجم‌تر، چندان دور از دسترس نباشد.
وجه دومی که به باور حاجیان‌زاده عزم دست‌اندرکاران را برای اهتمام ویژه به هنر قصه‌گویی جزم کند، مبانی اعتقادی است. چراکه بهترین قصه‌گوی عالم، کسی جز آفریننده‌ی این عالم نیست خداوندی که به صراحت در کلام وحی خود از عبارت «نحن نقص علیک احسن القصص» استفاده کرده. یعنی بهترین مفاهیم و زیباترین مضامین را در قالب قصه‏ برای شما بیان می‌کنم.
مدیرعامل کانون در جمع قصه‌گویان ایرانی و خارجی شرکت‌کننده در جشنواره که از روز 27 بهمن در تهران آغاز شده بود، تصریح کرد: کلام وحی به غایت گویای این نکته است که هنر قصه‌گویی، مبنایی اعتقادی دارد زیرا حضرت حق، خود را «قصه‌گو‌» دانسته و به صراحت قصه‏‌گویی با مضامین پر محتوا، زیبا و سازنده را، هنری الهی دانسته است.
وی درباره‌ی اهمیت جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی نیز گفت: امروز، و در این فرصت، گردهم آمده‌‌ایم تا آیین پایانی مهم‌ترین و تاثیرگذارترین رویداد برجسته و ارزشمند ادبیات عامه را با عنوان «نوزدهمین جشنواره‌ی بین‌المللی قصه‌گویی» برگزار کنیم، نیک می‌دانیم که این اقدام، رخدادی است واجد اهمیت فراوان، و نشانه‌ای است از توجه به هنری که شاید برخلاف برخی هنرها، بهره‌مند از چهره‌های سرشناس یا قراردادهای کلان اقتصادی نباشد، اما از نخستین روزهای کودکی، در زندگی بسیاری از انسان‌ها حضور داشته و بخش قابل توجهی از ساختار و سازمان ذهنی آن‌ها را شکل داده است.
وی با  تقدیم مهربانی‌های قصه‌گو‌یان این جشنواره به همه کودکان جهان، این رویداد فرهنگی را به مثابه تجلی و نمایش ابعاد این هنر در سطوح بالای افکار عمومی، و جمع نخبگان حوزه‏ی هنر و ادبیات کودک و نوجوان دانست.
نوزدهمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی صبح روز 1 اسفند 1395 با معرفی برگزیدگان به کار خود در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان پایان داد.