چند سال می شود که از دیدن نمایشگاه نقاشی محروم هستم یعنی بعضی از نمایشگاه ها چنگی به دل نمی زنند وانسان را از رفتن و دیدن آثار پشیمان می کنند، اما هفته گذشته به دیدن نمایشگاه کودکان، تحت آموزش کانون پرورش فکری بیجار رفتم، نمایشگاه که افتتاح شد و من وارد سالن شدم ابتدا شلوغی سالن مجالی برای خوب دیدن و کامل دیدن آثار نمی داد، اما با دیدن چند اثر متوجه شدم که به دنیای شگفت انگیزی قدم گذاشته ام، منتظر خلوتی نمایشگاه مانده و سپس کارها را به دقت دیدم،شگفتی ام دو چندان شد، سادگی کارها و شجاعتی که دراجرا بود مرا بیشتر و بیشتر مجذوب می کرد، دنیای دیگر و از دریچه نگاه کودکان، کودکانی که فارغ از تمام ظواهر برپایی یک نمایشگاه و جوانب آن، آثاری استادانه خلق کرده بودند. دنیایی که در آن رنگ ها غوغا میکردند و قلم و فکر چه آزاد و رها بر صفحه کاغذ چرخیده و به آن جان داده بود،هر لحظه و با دیدن هر کار بیشتر محو و مجذوب می شدم،روز دیگر و بار دیگر و اینکار سه روز تکرار شد و هر روز من هم گوشه ای را کشف کردم، گوشه ای از دنیا و از دریچه چشمان چند کودک، چند کار آنچنان مرا با خود برد که مجبور شدم قلم به دست بگیرم و آنچه را آزارم می داد بیان کنم، راستی ما برای آینده این کودکان چه فکری خواهیم داشت، این ها هم مثل هزاران کودک دیگر به امان خدا رها می شوند و یا آن ها را شناسایی کرده و معرفی میکنیم تا حمایت شوند، چه از طرف والدین و خانواده و چه از طرف مسئولین جامعه.
هلن کوچولو با رنگ هایش غوغا به پا کرده بود، محدود و خلاصه اما شاید به جرات بتوان گفت استادانه، محور کار او انسان است که نقش مهمی در کار دارد، شاید این انسان نماینده تمام انسان هایی باشد که او دیده و می شناسد. خلاصه گویی و سادگی رنگهایی که در کنار هم به اثر، جانی تازه بخشیده و رها از تمام قید و بندهایی آکادمیک و پزهای روشنفکرانه، حضور انسان را گرامی داشته اند. استفاده از تاش هایی رنگی که با جرات و بدون ترس به کار گرفته شده اند و این از خصوصیات یک کودک خلاق می تواند باشد. (می شود این کار و دیگر کارها را از دید روانشناسانه هم دید و نقد کرد، کاش یک روانشناس این کار را میکرد.) آریسا اما میان رنگ هایش به یک سادگی دیگر رسیده و آن پیچیدگی کار آرشام را ندارد هرچند در بعضی از تابلوها تکنیک آموزش داده شده بر خود اثر، می چربد اما ناگفته واضح است که این شروع راه است و قدر این استادان را باید دانست و به انها تبریک گفت، دست مریزاد.
-خطاب به همه کودکان نقاش این نمایشگاه: سپاسگزارم که مرا هم به دنیای شگفت انگیز خود دعوت کردید،
از شما بسیار آموختم هنرمندان فردای ایران.
پگاه سبحانی- محدثه بهرام زارعی– تارا رمضانی- آریسا رحمانیه- زینب رستگاری – هیرو سریش آبادی- آیلین خسرویان- آبتین داداشی- ابوالفضل صفری- ماهان خدایاری- هلن شکوهی- هستی مایلی- ستایش اسماعیل زاده- نیوشا اسماعیلی – هستی رحیمی- مبین همت زاده- مریم مایلی- محدثه جمشیدی- محمدرضا محمدی- نوشین باشوکی- پانته آ اکبری- هستی آجودانی- فاطمه مرادزاده- صبا مظفری- هستی ذبیحیان- آرشام ثفقی- ستاره اسماعیل زاده- نلیسا رستم زاده عزیز دوستتان دارم و بیصرانه منتظر حضورتان در عرصه هنر هستم.
جمشید فرجوند فردا