برای افزایش حقوق کارمندان؛ مجوز قانونی می‌گیریم

مناسبتی مذهبی در پیش است کارشناس نهادی رسمی برای جلب همکاری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تماس گرفته است و اظهار تمایل می‌کند تا باب همکاری مشترکی برای برپایی برنامه‌های ویژه‌ی آن مناسبت میان دو طرف گشوده شود.

 با زیرکی می‌گوید: "مساله‌ی حیاتی این است که ما خیلی پول نداریم" پاسخش می‌دهم که " مساله‌ی حیاتی ما هم دقیقا این است که اصلا پول نداریم" این شاید پاسخی است که - به دلیل کمبود بودجه - سال‌هاست در کانون به بسیاری از طرح‌ها، پیشنهادها، زمینه‌های همکاری و حتی برنامه‌ریزی‌ها برای توسعه فعالیت‌ها داده می‌شود و البته شاید باورش هم برای بسیاری از طرف‌های مورد مذاکره سخت باشد.
سابقه‌ی 47 سال فعالیت مستمر و تاثیرگذار در عرصه‌ی فرهنگ، هنر، ادبیات، سینما، تئاتر و اسباب‌بازی و دیگر فعالیت‌ها برای کودکان و نوجوانان ایرانی، دامنه‌ی فعالیت‌های کانون را از سطح کشور به مجامع و نهادهای بین‌المللی نیز گسترش داده است.
در همین حال تصویری از سازمانی که طی همه‌ی این سال‌ها میلیون‌ها کودک و نوجوان را - دست‌کم از 2 یا 3 نسل - در معرض فعالیت‌ها و تولیدات خود قرار داده است و موفقیت‌های بسیاری را نیز در عرصه‌های بین‌المللی در کارنامه‌ی فرهنگ و هنر ایران ثبت کرده است در ذهن هر ایرانی به صورت معمول، تصویری باشکوه، زیبا و شکیل است.
در این میان اهمیت موضوع زمانی رخ می‌نماید که بدانیم بار اصلی بسیاری از این موفقیت‌ها بی‌تردید بر دوش مربیانی بوده است که در این سال‌ها وظیفه‌ی کشف و پرورش استعدادهای کودکان و نوجوانان ایرانی را بر عهده داشته‌اند و نوستالژی اعضای مراکز کانون هرگز بدون آنان معنا پیدا نمی‌کند.
حال اگر این تصویر بیرونی و تقریبا باشکوه را به کناری بگذاریم و به درون سازمان سرک بکشیم خواهیم دید که بیشتر این موفقیت‌ها در شرایطی به دست آمده است که کانون با مشکلات، کمبودها و سختی‌هایی دست و پنجه نرم کرده است و با همه‌ی این کمبودها، کارنامه‌ای نسبتا قابل قبول از خود بر جای گذاشته است.
سال 1388 زمانی که در یک تغییر و تحول مدیریتی، ریاست  کانون به سید صادق رضایی سپرده شد و او به عنوان مدیرعامل - پس از 15 سال مدیریت کانون در چند استان کشور - به تهران آمد نخستین واژه‌هایی را که بر آن تاکید داشت این بود که مراکز، قبله‌ی فعالیت‌های کانون هستند و توجه جدی به فعالیت‌های این مراکز و مربیان آن باید در شمار مهمترین وظایف مسوولان کانون قرار بگیرد.
این در حالی است که وضعیت بودجه و مشکلاتی که کانون برخی از آنان را با همراهی همین کارکنان و مربیان قانع و کم انتظار خود پشت سر گذاشته است، همواره مانعی برای توسعه‌ی فعالیت‌ها به شمار می‌رفته است.
بحث توسعه‌ی مراکز کانون و متاسفانه کم‌توجهی به عرصه‌ی کودک و نوجوان در کشور مجالی دیگر را می‌طلبد اما موضوع نیروی انسانی کیفی و ارزشمند کانون به ویژه مربیان آن بی‌تردید نیاز به توجهی جدی از سوی مسوولان را به ما گوشزد می‌کند.
کمبود حقوق و دستمزد، وضعیت استخدام رسمی کارکنان و دیگر مشکلات حقوقی و معیشتی اگر چه هرگز ادامه‌ی خدمت رسانی به کودکان ونوجوانان میهن را با وقفه‌ای روبرو نساخته است اما بی‌تردید کارکنان و مربیان نجیب کانون را در عبور از گذرگاه‌های سخت زندگی با مشکلات فراوانی مواجه کرده است.
رفع این مشکلات توسط مسوولان مطالبه‌ای است که این قشر ارجمند و تاثیرگذار در عرصه‌ی آموزش و تربیت کودکان و نوجوانان همواره بر آن تاکید کرده‌اند.
روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون چندی پیش از کاربران پایگاه‌های اطلاع رسانی خود دعوت کرد تا سوال‌های خود را در حوزه‌های اداری و مالی با مسوولان کانون در میان بگذراند.
به همین دلیل و به منظور احترام به دیدگاه‌ها و اعتماد همکاران کانون بخش عمده‌ای از این سوال‌ها را با سید حمیدرضا ابراهیم‌نژاد مدیر امور اداری مطرح کردیم و وی در گفت‌وگوی پیش روی صریح و صمیمی به این پرسش‌ها پاسخ داد و صادقانه از اهتمام مدیرعامل و مسوولان کانون برای رفع این مشکلات و دغدغه‌ها خبر داد و گفت که از هر روزنه‌ای برای افزایش حقوق کارکنان و رفع این مشکلات استفاده خواهیم کرد.
مصاحبه‌ی بسیار مفصل زیر در عین حال حاوی خبرهایی خوش از تلاش‌های مدیران ارشد و مدیر و  همکاران کوشای امور اداری کانون برای بهبود بخشیدن به وضعیت شغلی و معیشتی همکاران، وضعیت احکام جدید سال 1391، ادامه طرح تبدیل وضعیت شغلی همکاران، بحث مربیان پاره وقت و کارکنان کانون زبان است.
با هم این گفت‌وگو را می‌خوانیم.
 
با سلام یکی از مهم‌ترین دغدغه‌هایی که همکاران کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هم‌واره از طریق سایت‌های خبری کانون با روابط عمومی و امور بین‌الملل در میان می‌گذراند مساله‌ی کمبود حقوق و دستمزد است به نظر می‌رسد با مقایسه دریافتی‌های همکاران با دیگر نهادها و سازمان‌ها این مساله بیشتر به چشم می‌آید. نظر شما در این باره چیست؟
من ابتداخیر مقدم می‌گویم و ماه رمضان را به شما و همه‌ی همکاران در سراسر کشور تبریک می‌گویم درمقدمه‌ سوال جدی مطرح کردید دغدغه همکاران به‌جاست. هر کسی هم که در هر دستگاه و اداره‌ای کار می‌کند بی‌تردید از مسوولان آن مجموعه انتظارهایی دارد. این که حقوق همکاران کمتر از جاهای دیگر است شاید مقایسه درستی نباشد.
باید توضیح دهم که در سال 1388 با ابلاغ قانون مدیریت خدمات کشوری تمامی دستگاه‌ها موظف شدند تا پرداخت‌های خود را در قالب آن قانون انجام دهند. این هم معیارهای خاصی دارد و کم و زیاد کردن معیارها  و جابه جا کردن حقوق‌ها و بالا پایین کردن آن، خلاف مقررات است برخی از همکاران گاهی انتظاراتی دارند به عنوان مثال می‌گویند "من با 5 سال سابقه و شخص دیگری نیز با همان سابقه چرا حقوق‌هایمان با هم یکسان نیست در حالی که من مسوول هستم و ایشان کارشناس و از من بیشتر دریافت می‌کند" از این سوال‌ها زیاد شنیدیم ولی وقتی پیش ما می‌آیند و پاسخ همکاران ما را می‌شنوند اغلب قانع می‌شوند نمونه‌ای را ما چندی پیش بررسی کردیم و به نتیجه رسیدیم که اگر چه دارای یک سابقه هستند اما یکی از آن‌ها در حین ورود به کانون دارای مدرک کارشناسی و دیگری دارای مدرک دیپلم بوده و این تفاوت از این جا نشات گرفته بود چرا که طبقه‌ی شغلی با مدرک کارشناسی هر 4 سال یک بار و با مدارک پایین‌تر هر 5 سال یک بار تغییر می‌یابد. در عین حال  باید بگویم که ما هم اعتقاد داریم حقوق همکاران کم است و درصدد بررسی راهکارهای افزایش آن هستیم.
 
واقعا می‌پذیرید این را و اعتقاد دارید که حقوق همکاران کم است؟
بله اعتقاد هست و می‌پذیریم اما باید قبول کنیم که کانون در این زمینه اختیاری ندارد همین الان حقوقی که همکار ما با 18 سال سابقه کار می‌تواند دریافت کند با حق مدیریت و همه بخش‌هایی که در حکم هست با معیارهای خاصی مانند سابقه و مدرک و آموزش‌های ضمن خدمت و غیره محاسبه می‌شود و این در همه دستگاه‌ها یکسان است.
 
واقعا این طوری است؟ پس این تفاوت‌ها از کجا نشات می‌گیرد؟ همکاران وقتی دریافتی‌های خود را با فردی در وزارت آموزش و پرورش با همان شرایط و همان سابقه مقایسه می‌کنند از این وضعیت گله‌مند می‌شوند حالا اگر این مقایسه با دستگاه‌های دیگری غیر از آموزش و پرورش صورت بگیرد تفاوت بیشتر خواهد بود.
من همین الان اگر حکم همکاری رسمی از آموزش و پرورش رابا 20 سال سابقه کار بیاورم و شما با همکاری با همین شرایط در کانون مقایسه کنید خواهید دید که تومانی با هم تفاوت ندارد مشروط بر این که به عنوان مثال بعضی از سرفصل‌های آن مانند آموزش ضمن خدمتش بیشتر نباشد یا گروه‌اش را زودتر نگرفته یا تشویقی به او داده نشده باشد این‌ها را وقتی کنار هم بگذارید در یک روال عادی می‌بینید که هر دو به یک میزان حدود 700 هزار تومان شاید با 5 یا 10 هزار تومان بالاتر یا پایین‌تر حقوق دریافت می‌کنند.
پس هر افزایش قانونی که طبق حکم کارگزینی به کارمندان اداری آموزش و پرورش تعلق می‌گیرد همکاران ما هم از آن برخوردارند و مگر می‌شود ما بگوییم این‌ها را به همکاران‌مان نمی‌دهیم تمامی پرداخت‌ها مطابق قانون است و در سیستم حقوقی‌ وزارت‌خانه ثبت می‌شود ولی باز هم من معتقدم که حقوق همکاران ما در کانون نسبتا کم است و باید اضافه شود.
 
به نسبت کجا کم است؟
به نسبت خودشان و کاری که انجام می‌دهند و گرنه همان طور که گفتم به نسبت کارمندان اداری آموزش و پرورش تفاوتی ندارد.
 
حالا از بحث آموزش و پرورش  خارج شویم این را وقتی با سازمان‌های دیگر مقایسه می‌کنیم با تفاوت زیادی روبرو می‌شویم.
آخر قیاس قیاس درستی نیست.
چرا؟
چون ما در این زمینه از اختیار برخوردار نیستیم و به عنوان مثال نمی‌توانیم خودمان را با وزارت نفت مقایسه کنیم چرا که آن‌ها معیارهای حقوقی جداگانه‌ای دارند و به همین دلیل حقوق‌شان بالاست.
 
حالا با وزارت نفت مقایسه نکنید ولی وقتی با خیلی از وزارت‌خانه‌ها که مقایسه می‌کنیم می‌بینیم وضعیت حقوقی کانون وضعیت مطلوبی نیست به واقع داریم این را لمس می‌کنیم. این تفاوت از کجا نشات می‌گیرد؟
این درست است و من هم به این اعتقاد دارم. ببینید کانون یک شرکت دولتی است هزینه‌اش را خودش تامین می‌کند خودش هم باید حقوق همکارانش را بپردازد ما مثل آموزش و پرورش نیستیم که دغدغه‌ای برای پرداخت حقوق ندارد چرا که دولت همه حقوقش را پرداخت می‌کند و در مورد افزایش حقوق هم وقتی به معاونت توسعه راهبردی ریاست جمهوری اعلام می‌کنند وزارت اقتصاد و دارایی حقوق آن‌ها را کنار می‌گذارد اما در مورد کانون این گونه نیست ما هر یک نفر کارمندی که به مجموعه اضافه می‌کنیم باید حقوقش را خودمان تامین کنیم. در این جا باید به این مساله پاسخ بدهم که ممکن است این شائبه ایجاد شود که چون کانون خودش خرج خودش را در می‌آورد  حقوق کارکنان را کمتر پرداخت می‌کند اما این طور نیست ببینید یک سری تفاوت سرفصل‌ها به صورت جزیی در حقوق ما و آموزش و پرورش شاید به این دلیل وجود داشته باشد که آن‌ها برای هر افزایشی خیلی راحت‌تر مجوز دریافت می‌کنند این جا باید به اطلاع همکاران برسانم که ما هم مکاتباتی با معاونت برنامه‌ریزی راه‌بردی داشتیم تا مجوزی برای افزایش‌ حقوق کارکنان دریافت کنیم  اگر به ما اجازه بدهند شاهد افزایش خوبی خواهیم بود.
 
دقیقا چه افزایشی؟
حقوق همکاران بر اساس امتیازشغل و شاغل محاسبه می‌شود سقف این افزایش در واقع اعمال 1 تا 2  هزار امتیاز در حکم کارگزینی اعمال می‌شود که در ضریب  805 سال جاری(1391) ضرب خواهد شد به عبارتی تقریبا بین 80 تا 170 هزار تومان به حقوق همکاران افزوده شده است.
این در چه مرحله‌ای است؟
مکاتبه‌ها انجام شده حتی روی نامه‌ی ارسالی پیرو هم گذاشتیم و فرستادیم کارشناس‌های ما هم جلسات متعددی با کارشناسان معاونت توسعه راهبردی برگزار کردند من احساس می‌کنم حدود 70 درصد از این مسیر طی شده است همکاران من و مشاوران کانون با جدیت پیگیراین قضیه هستند و هفته‌ای نیست که یکی از همکاران را به معاونت برنامه‌ریزی نفرستیم حتی مشاوری از آن مجموعه نیز در طی کردن این مسیر به ما بسیار یاری رساندند به هر حال امیدواریم که همکاران بتوانند در آینده این افزایش را در حکم خود را ببینید.
آقای رضایی مدیرعامل کانون پس از آن ماجرای حذف ضریب 1/1 توسط  دیوان محاسبات، تاکید داشتند که باید دنبال این قضیه باشیم که این کسری حقوق به هر نحوی جبران شود.
پس این یکی از راه‌های جبران آن کسری 1/1 حقوق است؟
بله این اتفاق اگر در کانون برای شما و برای خود ما بیفتد به صورت یک مصوبه و مجوزی رسمی برای افزایش در اختیار ما قرار می‌گیرد اگر امسال به عنوان مثال با ضریب 805 این افزایش 80 هزار تومان باشد سال بعد با ضریب 900 به حدود 90 هزار تومان خواهد رسید.
شما چه زمانی را پیش بینی می کنید برای به نتیجه رسیدن این پیگیری‌ها؟
مکاتبات ما مربوط به قبل از عید است و اکنون 4 یا 5 ماه گذشته است و به نظر درحال نهایی شدن است.
ماجرای کسر حقوق‌ها چه بود؟ در چند ماه از حقوق همکاران کم می‌شود؟
همه مطلع هستند که این مبلغی بود که 14 ماه اضافه شده بود باید یک جا کم می‌کردیم اما موافقت شد که به صورت قسطی از حقوق همکاران کسر شود.
آیا راهی وجود نداشت که این کسر نشود؟
ببینید مسوولان دیوان محاسبات بارها تذکر دادند که باید این موضوع هرچه سریع‌تر اصلاح بشود که ناچار شدیم آن را انجام دهیم آموزش و پرورش هم اعمال کرده است.
یعنی آموزش و پرورش هم این مبلغ را کسر می‌کند؟
بله خیلی از بخش‌های آموزش و پرورش کسر کردند.
شما نمی‌توانستید مقاومت کنید؟
ما خیلی مقاومت کردیم اما سیر این ماجرا به جایی رسید که داشتند مسوولان کانون را به مراجع قضایی معرفی می‌کردند و ما پس از حدود یک سال مقاومت مجبور به کسر آن شدیم.
در واقع تمهیدات شما برای جبران این کسری همان مورد بود که اشاره کردید؟
بله امیدواریم که با درخواست ما برای آن افزایش موافقت و مجوز صادر کنند.
به شرکتی بودن کانون اشاره‌ای داشتید در واقع استنباط من از صحبت‌های شما این بود که به هر حال این شرکتی بودن یک موانعی هم برای کانون ایجاد می‌کند و دست شما را برای پرداخت‌های بیشتر به همکاران می‌بندد از سویی واقف هستید که همه‌ی آن تلاش‌هایی که برای جبران این وضعیت انجام می‌شود و افزایش 70 یا 80 یا حتی 170 هزار تومانی در این شرایط اقتصادی ممکن است تنها تا حدی بتواند شرایط اقتصادی همکاران را بهبود ببخشد آیا به راه‌های دیگری برای بهبود وضعیت حقوقی همکاران اندیشیده‌اید؟
ببینید شرکت، همان طور که از اسمش برمی‌آید باید هزینه‌هایش را خودش تامین کند به واقع یکی از راه‌های رفع این مشکلات  افزایش درآمد شرکت است اگر درآمد بالا برود بی تردید پرداخت‌ها هم وضعیت بهتری پیدا می‌کند. کانون در حال حاضر یک شرکت زیان‌ده است و از دولت کمک زیان دریافت می‌کند به همین دلیل نمی‌تواند آن‌چنان که مایل است در وضعیت دستمزدهای همکاران تغییری ایجاد کند به عنوان مثال اگر همین فردا تصویب کنیم به میمنت یک عید مذهبی به هریک از همکاران یک 500 هزار تومان هدیه تعلق بگیرد بی‌تردید با این سوال دیوان محاسبات و مراجع نظارتی روبرو می‌شویم که شما که یک شرکت زیان ده‌هستید از چه محلی این هدیه را پرداخت می‌کنید؟ و چرا در هزینه‌های خود صرفه‌جویی نمی‌کنید؟ اگر ما به نقطه‌ای برسیم که دیگر کمک زیان نگیریم دیگر سخت‌گیری‌های این دستگاه‌ها کمتر خواهد شد و آن وقت می‌توانیم آن‌گونه که می‌خواهیم به همکاران پرداخت کنیم.
 
این آیا شدنی است؟ در همه این سال‌ها چنین بحثی مطرح بوده ولی کانون هم‌چنان زیان‌ده است؟
چرا شدنی نیست؟ ببینید یکی از منابع درآمدی ما کانون زبان است وقتی درآمدهای کانون زبان را در حال حاضر با سال‌های گذشته مقایسه می‌کنید می‌بینید که وضعیت خیلی مناسبی پیدا کرده ولی این افزایش هنوز به همه‌ی نیازهای ما پاسخ نمی‌دهد و کافی نیست این مساله به زمان بیشتری نیاز دارد.
اما یک موضوع بسیار با اهمیت در کنار افزایش درآمد این است که باید تلاش کنیم از افزایش بی رویه جذب نیروی انسانی خودداری کنیم ما در حال حاضر بیش از 5 هزار نفر در کانون و همین مقدار نیز در کانون زبان نیروی انسانی داریم - که البته کانون زبان از درآمدهای خود دستمزد نیروهایش را پرداخت می‌کند- در حالی که تعداد پست‌های مصوب ما به نظرم 1964 پست باشد بدیهی است که افزایش هر نیرو نیازمند تامین و صرف هزینه‌ی بیشتری در ماه توسط کانون خواهد بود.
چه تغییراتی در احکام کارگزینی همکاران در سال جاری صورت  گرفته است؟
در احکام جدید طبق بخشنامه معاونت ریاست جمهوری و وزارت آموزش و پرورش، ضریب 805 اعمال شده است این ضریب که در امتیازهای شما ضرب خواهد شد سال گذشته 700 بود  به صورت مشخص 15 درصد به حداقل دریافتی کارکنان اضافه شده است البته باید تفاوت تطبیق را کنار بگذارید چون به آن اضافه نمی‌شود. مطلب دیگر هم افزایش حق بدی آب و هوا بود که طبق بخش‌نامه دولت به مناطقی که واجد این شرایط هستند تعلق می‌گیرد. در این  مناطق و شهرها و استان‌ها محرومیت از تسهیلات هم اعمال شده است که در مجموع تقریبا چیزی در حدود 10 یا 15 درصد اضافه خواهد شد. موضوع دیگر در باره خانم‌های معیل "سرپرست خانوار" است که در گذشته حق عایله‌مندی به آن‌ها تعلق نمی‌گرفت اما امسال در حکم‌های جدید اعمال و دیده شده است. در مجموع باید بگویم در استان‌هایی که بدی آب و هوا و محرومیت از تسهیلات به همکاران تعلق گرفته حدود 25 تا 30 درصد به حقوق همکاران افزوده شده است.
 
به صورت ساده اگر بخواهیم صرف نظر از تفاوت‌ها این افزایش را محاسبه کنیم در احکام امسال به حقوق هر همکار به طور متوسط چه میزان افزوده شده است؟
میانگین از 60 یا 70 هزار تومان کم‌تر نیست.
 
این کفّ پرداخت است سقفش چه میزان است؟
در این مورد اگر محرومیت از تسهیلات و بدی آب و هوا را حساب کنیم بعضی ازشاغلان استان‌ها 120 تا 130 هزار تومان به حقوق‌شان اضافه شده است.
در مورد تغییر وضعیت شغلی همکاران در دو سال‌ گذشته اتفاق خوبی افتاد و وضعیت تعداد زیادی از همکاران از قراردادی و پیمانی به رسمی تغییر پیدا کرد بفرمایید چند نفر از همکاران مشمول این شرایط شدند بسیاری از همکاران نیز از طریق سایت‌های کانون پرسیده‌اند که آیا این تغییر وضعیت‌ها ادامه پیدا می‌کند آیا سهمیه‌ای در این مورد در نظر گرفته شده است؟
ابتدا 400 و بعد 500 یعنی حدود 900 مجوز طی دوسال برای تبدیل وضعیت همکاران از سوی وزارت آموزش و پرورش در اختیار کانون قرار گرفت و همه‌ی همکاران دارای  سابقه‌ی 4 تا 5 سال خدمت با شرط دارا بودن مدرک فوق‌دیپلم به بالا مشمول این طرح شدند  و ما بخش زیادی از این همکاران را تبدیل وضعیت کردیم و در صورت کسب مجوز جدید استمرار خواهد یافت.
 
یعنی تمامی آن‌هایی که شرایط را احراز کرده بودند رسمی شدند؟
بله، یکی از این شرایط مدرک تحصیلی بود شاید در حال حاضر کسی شرایط موجود را احراز کرده باشد ولی معیار ما تا تاریخ 1 فروردین 1390 بود و من با قاطعیت می‌گویم کسی نیست که در آن تاریخ دارای آن شرایط بوده و رسمی نشده باشد.
اما در مورد آینده باید بگویم قبل از عید نامه‌ای از طرف مدیرعامل کانون مبنی بر درخواست دریافت 200 سهمیه دیگر به وزارت آموزش و پرورش ارسال شده است و اگر با اعطای این سهمیه موافقت کنند تقریبا می‌توانیم تمامی همکاران واجد شرایط را حتی از سال 1391 به آن طرف تبدیل وضعیت کنیم.البته هنوز جوابی نگرفتیم. این قضیه شاید مدتی طول بکشد و نیاز به پیگیری دارد.
 
آیا همکاران پیمانی که رسمی شده‌اند برای رسمی شدن باید 60 ساعت آموزش ضمن خدمت بگذارنند؟
نه چنین چیزی در قانون مدیریت خدمات کشوری و ماده 46 آن نیست البته کسانی که در ابتدای استخدام وارد دستگاه می‌شوند باید این 60 ساعت را بگذرانند ولی همکاری که سال‌ها از خدمتش می گذرد بدون تردید آموزش‌های لازم را گذرانده است.
 
قانون دورکاری در حال حاضر اجرا می‌شود؟ شنیدیم که لغو شده است؟
خیر لغو نشده است و مطابق سال‌های گذشته فقط در تهران اجرا می‌شود.
 
سوال کرده‌اند که چرا برخی از مزایای قانونی به بعضی از همکاران تعلق نمی‌گیرد و برخی حس می‌کنند که تبعیض‌هایی در این زمینه‌ها وجود دارد به ویژه بین کارکنان تهرانی و شهرستانی به صورت مصداقی من سوال می‌کنم شما در مورد هریک از این موارد توضیح بفرمایید.
 
هزینه مهد کودک؟
هزینه مهد کودک به خانم هایی که دارای کودکان زیر 6 سال هستند تعلق می‌گیرد و امسال سقف 3 فرزند هم برداشته شده است  و ما با صدور بخشنامه‌ای از مدیریت های ستادی و استانی خواسته‌ایم لیست این افراد را هر ماهه به ما اعلام کنند تا هزینه مهد کودک آنان را پرداخت کنیم در کانون به هرکسی که مشمول این قانون باشد تعلق گرفته و پرداخت می‌شود.
 
هزینه غذا؟
طبق قانون هزینه غذا تنها به همکارانی تعلق می‌گیرد که ساعت کاری آن‌ها در روز به 8 ساعت درهفته به 44 ساعت و در ماه به 176 ساعت برسد در حالی که برخی از همکاران ما در کانون روزی 6 تا 5/6  ساعت فعالیت می کنند و برخی در روزهای پنج‌شنبه نیز تعطیل هستند و ساعت کاری همکاران به بیشتر از 120 یا 130 ساعت هم نمی‌رسد.
 
در مورد حق ماموریت، برخی از کارکنان و مربیان گله‌مند هستند که به اصرار مدیران  خود به شهرستان‌ها  سفر می‌کنند در حالی که هیچ حق ماموریتی به آن‌ها پرداخت نمی‌شود.
طبق قانون باید پرداخت کنند. قانون خدمات کشوری و استخدام کشوری گفته بر اساس احساس نیاز دستگاه اگر کسی از محل کار خودش برای انجام کاری خارج شود باید حق ماموریت به وی پرداخت شود که البته مقیاس خاصی دارد و بخشنامه ای نیز در این باره صادر شده است.
 
ساعت کاری کارمندان خدماتی با توجه به حضور بیشتر آنان در اداره و مراکز بسیار مورد سوال قرار گرفته و مطرح می‌کنند که اضافه کار مناسبی به آنان داده نمی‌شود.
ساعت کاری همه همکاراندر طول هفته 44 ساعت است که البته این به استان های مورد نظر هم بستگی دارد اما همکاران خدماتی باید یک ساعت زودتر در محل کار حاضر شوند و یک ساعت هم دیرتر خارج شوند ساعت کاری پیش از زمان رسمی فعالیت این همکاران، مورد محاسبه قرار می گیرد در مجموع کمتر همکاری می‌بینم که در ستاد و دفتر مرکزی مشغول به کار باشد و بگوید اضافه کار نمی‌گیرم.
 
همکاران شهرستانی بیشتر این موارد را مطرح می‌کنند.
در شهرستان‌ها هم به طور معمول اضافه کار مناسبی به این همکاران پرداخت می‌شود.
 
اما در سایت این موارد را مطرح می‌کنند.
ببینید اگر در دفتر مرکزی  و یا در مراکز باشند حتما اضافه کار می‌گیرند.
 
حالا اگر غیر از این بود چه کاری باید انجام بدهند؟
به صورت مکتوب اعلام کنند ببینم در کدام استان است حتما بررسی می‌کنیم و به آن‌ها جواب می‌دهیم.
 
در واقع هریک از همکارانی که موارد مطرح شده توسط شما به آنان تعلق نگرفت نامه بنویسند؟
بله در صورت تمایل بفرستند من بررسی می‌کنم.
در ادامه سوال قبلی مطرح کرده‌اند که نقش مدیران در اعطای اضافه‌کار بسیار پررنگ است به عنوان مثال به یک فرد اضافه کاری تعلق نمی‌گیرد در مقابل به برخی افراد اضافه کار بیشتری داده می‌شود آیا نباید فکری برای ساماندهی این موضوع اندیشیده شود؟
این قضیه را قبول کنیم که پرداخت اضافه کار در قبال کار اضافی با نظر مدیر است در قانون مدیریت خدمات کشوری آمده است که اضافه کار باید در قبال کار اضافه‌ای که انجام می‌شود با نظر دستگاه و موافقت مسوول ذی‌ربط پرداخت شود مدیر باید تشخیص بدهد که فرد برای اضافه کار در محل کارش بماند یا خیر پرداخت آن هم به ویژه در استان‌ها سقف دارد.
حالا اگر رعایت نکردند چه باید کرد؟
قبول دارم که گاهی تبعیض‌هایی هم صورت می‌گیرد اما باید قبول کنیم که حضور برخی از همکاران بعد از ساعت های اداری به عنوان اضافه کاری در اداره بهره‌ی چندانی نصیب دستگاه نمی‌کند و دیده می‌شود برخی در این ساعت‌ها به کارهای شخصی خود می‌پردازند یا حتی با رایانه بازی می‌کنند! در عین حال بخشی از این تفاوت نیز به نظر مدیران باز می‌گردد که می‌خواهند از این پرداخت به عنوان حسن انجام کار استفاده کنند گاهی یک فرد برای مدیر آن قدر ارزش دارد که ممکن است تشخیص بدهد به او 120 ساعت اضافه‌کار حتی بدون ساعتی ماندن در اداره پرداخت شود.
در باره وام خودرو هم توضیح دهید؟
وام خودرو به همکاران کانون در تهران تعلق می‌گیرد سال گذشته تعداد محدودی وام در اختیار ما قرار گرفت که به همکاران اعطا کردیم که البته این تعداد نسبت به سال قبل افزایشی صد درصدی داشته است در شهرستان‌ها هم مدیران استان می‌توانند با رایزنی با بانک‌های مختلف این وام را در اختیار همکاران خود قرار دهند.
 
می‌پرسند چرا مربیان مسوول به ویژه در شهرستان‌ها - که مانند روسای ادارات در جلسه‌های اداری حاضر می شوند - هیچ حق مسوولیتی دریافت نمی‌کنند؟
بر اساس مصوبه دولت تنها به کارشناس مسوول و پست‌های بالاتر اعتبار حق مسوولیت تعلق می‌گیرد.
شورای عالی ترافیک تهران دو سال پیش طی مصوبه‌ای تمامی دستگاه‌ها را به راه اندازی مجدد سرویس‌های رفت و آمد ملزم کرد و به تازگی یکی از مسوولان آن تهدید کرد که دستگاه‌های خاطی را در این زمینه معرفی و با آنان برخورد قانونی می‌کنیم شما این مصوبه را دیده‌اید؟
بله ولی ما حق ایاب و ذهاب پرداخت می‌کنیم.
 
اتفاقا حرف آن شورا همین است که با حذف سرویس تعداد خودروهای شخصی در شهر زیاد شده است.
در قانون اجباری وجود ندارد.
 
ولی این موضوع هزینه‌های نامحسوسی مانند ترافیک و آلودگی‌ها و انواع و اقسام بیماری به شهروندان تحمیل می‌کند.
برای حل این مشکل باید امکاناتی در اختیار دستگاه‌ها قرار بدهند.
سوال دیگر این‌که تعطیلی پنج شنبه خانم‌های دارای فرزند مدرسه‌ای در استان‌ها چرا اجرا نمی‌شود؟
تعطیلی نیست و دورکاری است این قانون برای دستگاه‌ها اجباری نیست و به رعایت سقف 44 ساعت فعالیت در هفته مشروط شده است یعنی همکاران در آن صورت باید از شنبه تا چهارشنبه تا ساعت 6 بمانند یا کسر این ساعت‌ها را با دورکاری جبران کنند در عین حال اصل فعالیت‌های مراکز ما به ویژه در تابستان 5 شنبه‌هاست حضور نداشتن در مراکز در این روز بی معنی است. 
این مشکل برای خانم‌ها دغدغه‌ای ایجاد کرده چرا که در طول سال تحصیلی بچه‌ها تعطیل‌اند و مادرها دوست دارند روز 5 شنبه در کنار فرزندان‌شان باشند.
فعلا تصمیمی برای تعطیلی گرفته نشده است و اجباری هم در این زمینه وجود ندارد.
این تصمیم می‌تواند تغییر کند؟
بله ممکن است.
شما می‌توانید برای حل این مشکل پیگیری کنید؟
ما می‌توانیم مساله‌ی تعطیلی پنج‌شنبه‌ها را به مدیرعامل و هیات مدیره پیشنهاد دهیم تا تصمیم آن‌ها چه باشد.
 
یکی از مواردی که بسیار در سایت کانون مورد سوال قرار گرفته وضعیت مربیان پاره وقت است که گله‌مند هستند و مشکلات خود را با ما در میان می‌گذارند.
چه می‌گویند؟
 
می‌گویند وضعیت ما مشخص نیست، سنوات کاری محاسبه نمی‌شود دستمزدهای پرداخت شده بسیار اندک است، از آینده شغلی‌مان نگران هستیم، نمی‌توانیم به دلیل ساعت کاری خود در کانون، سراغ شغل‌های دیگری برویم و حق بیمه هم جز دغدغه‌هایی است که دارند.
نیروی پاره وقت در واقع نیروی حق‌التدریسی است ما باید برای حق‌التدریس، همانند دستگاه‌های دیگر به ویژه آموزش و پرورش از نیروهایی استفاده کنیم که معمولا دارای شغل دیگری هستند اگر این نیروها به این امید وارد کانون می‌شوند که یک روز به نیروی رسمی تبدیل شوند به نظرم اصلا درست نیست نیروی پاره وقت تنها برای یک روز یا ساعت مشخصی مورد استفاده قرار می‌گیرد و پس از آن ممکن است به او احتیاجی نباشد البته سیاست کلی ما با نظر مدیرعامل کانون این است که در صورت نیاز به نیروی تمام وقت ابتدا نیروهای پاره وقت کانون در اولویت قرار بگیرند.
تعداد نیروهای پاره وقت ما زیاد است بیمه‌های‌شان هم درست پرداخت می‌شود.
 
حالا چرا این قدر حقوق‌شان اندک است؟
پاره وقتی شغل نیست ما قرارداد می‌بندیم با نیروهای پاره وقت و حق‌الزحمه پرداخت می‌کنیمو حقوق نیز مطرح نیست.
 
یعنی این مبلغ بر اساس یک قرارداد به آن‌ها پرداخت می‌شود؟
بله این مصوبه هیات مدیره است که با پیشنهاد مدیرعامل و نظر هیات مدیره این مبالغ نهایی می‌شود.
 
این مصوبه قابل تغییر نیست؟
چرا هر سال تغییر می‌کند و به نسبت تورم  15 درصد به آن اضافه می‌شود. به هر حال دستگاه با توجه به بودجه‌ی خودش به نیروهای پاره وقت دستمزد پرداخت می‌کند و بیشتر از این نمی‌تواند هزینه کند.
اما نقدی که همکاران پاره وقت دارند این است که آن‌ها یک کارمند یا یک کارگر ساده نیستند اغلب آن‌ها نیروهای کیفی هستند هنرمند، خوشنویس، نقاش، تصویرگر، نویسنده و شاعر در حالی که  رقم پرداختی ما با کیفیت خدمات آن‌ها قابل مقایسه نیست.
در واقع ما برای هنر که نمی‌توانیم قیمتی بگذاریم هر کدام از این همکاران ممکن است بتوانند آثار هنری خود را در ازای مبلغ بالایی به فروش برسانند اما بودجه کانون تا این اندازه به ما برای پرداخت اجازه می‌دهد و دست‌مان در این زمینه باز نیست و آ«ن‌ها هم توافق دارند.
 
سوال دیگر در باره‌ی بیمه‌ی طلایی است که پرسیده‌اند آیا به کارمندان قراردادی هم تعلق می‌گیرد؟
خیر تعلق نمی‌گیرد زیرا هر فرد شاغل باید 50 درصد هزینه آن را خود پرداخت کند و 50 درصد دیگر بر عهده دستگاه است.
در واقع قانون مدیریت خدمات کشوری و استخدام کشوری دست ما را در این زمینه بست بر اساس این قانون، بیمه‌ی طلایی تنها به کارکنان رسمی و پیمانی تعلق می‌گیرد.
 
پیش از این قرار بود همکاران قراردادی هم تحت پوشش بیمه طلایی قرار بگیرند؟
د رخصوص بیمه طلایی برای همکاران قراردادی در سال فعالیت هایی صورت پذیرفت و با شرکتی غیر از بیمه ایران مذاکراتی صورت گرفت و تا مرحله نهایی هم پیش رفت و شرکت مزبور هم تعهد کرد که همکاران قراردادی را علی رغم مشکلات موجود تحت پوشش بیمه قرار دهد ولی به جهت برخی از مشکلات و قراردادی که آموزش و پرورش با بیمه ایران داشتند نمی شد آن را از بیمه ایران جدا کرد و با بیمه دیگری قرارداد منعقد کرد و در مراحل پایانی از آن جلوگیری شد.
در مورد نحوه بازخرید، انتقال کارکنان به آموزش و پرورش و بازنشستگی پیش از موعد با 30 روز حقوق هم توضیح بفرمایید به نظر بخشنامه‌ای هم در این مورد صادر کرده‌اید؟
قاعده تبدیل وضعیت در تمامی ارگان‌ها و سازمان‌ها حتی در آموزش و پرورش به این نحو است که دستگاه‌ها از کارکنان خود تعهدی محضری اخذ می‌کنند که بر اساس آن کارمند تبدیل وضعیت شده تا 5 سال حق انتقال و مامور شدن به جایی را نداشته باشد ما در این مورد تنها به یک بخشنامه اکتفا کردیم.
در این زمینه باید توضیح بدهم که برخی از همکاران بلافاصله بعد از تبدیل وضعیت و رسمی شدن خود خواستار انتقال خود به آموزش و پرورش شده‌اند این طبیعی است که وقتی قراردادی بودند امکان انتقال آن‌ها وجود نداشت اما اکنون همه مایل‌اند که آنان را به کار بگیرند در حالی که ما به هریک از این نیروها کد پرسنلی و کد مستخدم اختصاص داده‌ایم و زحمت‌ها و دوندگی‌های زیادی توسط همکاران ما  برای تبدیل وضعیت آن‌ها صورت گرفته است.
در نظر بگیرید فرد، صبح روزی که حکم رسمی شدن خود را در دست گرفته است به ما مراجعه می‌کند با 20 سال سابقه و تجربه‌ی ارزشمند و می‌گوید می‌خواهم بروم  آیا این حق دستگاه نیست که دست‌کم 5 سال از تخصص این فرد استفاده کند.
در مورد بازنشستگی پیش از موعد نیروهای رسمی تحت پوشش قانون خدمات کشوری و تامین اجتماعی هم با توجه به نکاتی مانند حذف پست سازمانی، لزوم پرداخت پاداش پایان خدمت از محل صرفه‌جویی هزینه‌ها و بودجه‌های دستگاه و این که با خروج نیرو از دستگاه دیگر نیرویی به سیستم تعلق نمی‌گیرد این مساله هنوز در بسیاری از سازمان ها اجرا نشده است.
اما در خصوص همکاران مشمول تامین اجتماعی هم هنوز قانون و بخشنامه به شعبه های مختلف ابلاغ نشده است.
امروز در روزنامه نوشته بودند که این قانون اجرا می شود و ابلاغ شده است.
تا امروز که مکاتبه کردیم هنوز جوابی نداده‌اند.
در مورد بازخرید نیز با توجه به ابلاغ قانون بازنشستگی پیش از موعد دیگر بازخرید معنی ندارد و دیوان محاسبات، برای پرداخت هزینه در این زمینه توسط دستگاه‌ها منع قانونی قایل شده است.
این همکاران در صورت احراز شرایط می‌توانند به صورت سنواتی بازنشسته شوند.
 
سوالی که این جا به ذهن می‌رسد این است که آیا اشتیاق برخی از همکاران برای رفتن و انتقال به آموزش و پرورش نشان‌گر این نیست که کانون از وضعیت حقوقی مطلوبی برخوردار نیست وگرنه چه اصراری هست که فردی دارای شرایط حقوقی مناسب با وضعیت استخدامی رسمی  برای انتقال درخواست بدهد؟
نه من معتقدم به خاطر وضعیت حقوقی نیست. کسانی که این درخواست را مطرح می‌کنند شاید فکر می‌کنند ساعت کاری آن‌ها در آموزش و پرورش کاهش پیدا می‌کند و از تعطیلی سه ماهه‌ی تابستان نیز استفاده می‌کنند در حالی که خیلی از این همکاران را برای تدریس نمی‌خواهند و ممکن است به بخش‌های اداری انتقال پیدا کنند آن وقت دیگر با کانون تفاوتی ندارد.
 
می‌پرسند چرا بخشنامه‌های اعطای مزیت به همکاران در امور اداری بیشتر شامل حال تهرانی‌ها می‌شود و با تاخیر هم اقدام می شود.
مصداقی بگویند تا جواب بدهیم. هر بخش‌نامه‌ای همان روز که به ما ابلاغ می‌شود در موردش اقدام می‌کنیم. باید توضیح دهم که همه بخشنامه‌های بیمه، خدمات، رفاه، بازنشستگی و اداری در همان روز به استان‌ها ارسال می‌شود و هر استانی موظف است که این بخشنامه‌ها را به رویت تمامی همکاران برساند همکاران ما در کارگزینی استان‌ها هم موظف هستند این‌ها را در اختیار همکاران قرار دهند چرا که ممکن است بار حقوقی یا مالی برای افراد داشته باشد.
به خاطر دارم یکی دو سال پیش مبلغی به عنوان هدیه به همکاران تهرانی پرداخت شد و این مبلغ به همکاران شهرستانی تعلق نگرفت.
ما هر هدیه‌ای را که برای همکاران در نظر می‌گیریم بر اساس مصوبه‌ی هیات مدیره است و این مصوبه‌ها عمومیت دارد.
 
همکاران ما در کانون زبان هم سوال‌های زیادی مطرح کردند که چرا بسیاری از مزایایی که به کارکنان کانون تعلق می‌گیرد مانند تغییر وضعیت‌ها و برخی از امکانات رفاهی و تفریحی شامل حال آن‌ها نمی‌شود.
از زمانی شروع مسوولیت ما در کانون تمامی امکانات رفاهی کانون از جمله کانون سراها در اختیار همکاران کانون زبان هم قرار می‌گیرد.
سایر مزایای حقوقی کانون زبان چیست؟
در این مورد هم هر نوع تغییر و افزایشی  که برای همکاران رسمی و قراردادی ما در کانون اعمال می‌شود برای کانون زبان هم هست همین طور هدایا و هرچیز دیگری.
 
همکاری پرسیده است که ملاک طبقه در احکام کارگزینی چیست؟ فردی با 27 سال سابقه خدمت و مدرک کاردانی دارای طبقه شغلی 9 است آیا نباید این طبقه افزایش می‌یافت در عین حال چرا بخشنامه‌ی وزارت آموزش و پرورش در مورد ارتقای طبقات همکارانی که در حین خدمت مدرک گرفته‌اند، اجرا نمی‌شود؟
تمامی بخشنامه‌ها اجرا می‌شود و ملاک ارتقا طبقه‌بندی هم بر اساس قانون  مدیریت خدمات کشوری است و همان طور که قبلا گفتم مدرک تحصیلی قابل اعمال و سنوات قابل محاسبه است.
 
می‌گویند همه این‌ها را دارند نباید افزایش پیدا می‌کرد؟
الان اگر حکم‌شان را برای ما بفرستند برای ما روشن‌تر خواهد شد مهم این است که با چه مدرکی وارد دستگاه شده‌اند و چه زمانی مدرک جدید خود را ارایه کرده‌اند آن وقت نحوه‌ی ارتقا روشن خواهد شد.
 
ملاک محاسبه‌ی سنوات خدمت بر اساس سابقه‌ی بیمه است یا زمان ورود به کانون؟
ورود به کار و سوابق بیمه‌ای
 یکی از مشکلاتی که در ماه‌های اخیر برای همکاران ایجاد شده است نحوه دریافت فیش حقوقی آن‌ها از سایت کانون است حتی مشاهده فیش حقوق برای ما که دایم با اینترنت سروکار داریم مشکلاتی ایجاد کرده است در مورد این موضوع توضیح بفرمایید؟
من هم شنیده‌ام و با همکاران خدمات رایانه‌ای هم مطرح کردم آن‌ها گزینه‌های مختلفی را مطرح می‌کنند از جمله این که شاید اطلاعات، به صورت صحیح وارد نمی‌شود یا به پیغام‌های سیستم توجه نمی‌شود در مجموع معتقدند که سخت‌گیری تا حدی باعث می‌شود که جلوی مشاهده فیش توسط دیگر افراد گرفته شود.
شنیده شده که به مناسبت ماه مبارک رمضان مزایا و هدایایی به همکاران تعلق می‌گیرد این خبر درست است؟
بله پاداشی معادل 15 روز حقوق و بن خرید کالا به میزان 100 هزار تومان در اختیار همه‌ی همکاران کانون در سراسر کشور قرار خواهد گرفت.
بحث سازمان‌نمای کانون به کجا رسید؟
سازمان‌نما یا چارت سازمانی کلی فعلی کانون به معاونت توسعه راهبردی ریاست جمهوری ارسال شده و جلسات متعددی در این زمینه میان مسوولان و کارشناسان دو طرف برگزار شد اخیرا به ما به صورت غیر رسمی مواردی را اعلام کرده‌اند که باید تغییراتی در آن اعمال شود قرار است این موارد در قالب یک نامه‌ی رسمی نیز در اختیار ما قرار بگیرد به هر حال پس از تصویب کلی سازمان‌نما، تمرکز ما به سمت سازمان نمای تفضیلی کانون خواهد رفت.
ماه گذشته همایشی ویژه همکاران کارگزینی کانون سراسر کشور در شهرکرد برگزار شد این گردهم‌آیی چه دست‌آوردهایی داشت؟
نشست‌های سالانه‌ی همکاران کارگزینی معمولا در تهران برگزار می‌شد امسال به پیشنهاد آقای شاهوردی مدیر کانون استان چهارمحال و بختیاری این گردهم‌آیی در شهرکرد برگزار شد هر سال وقتی ضرایب حقوق اعلام می‌شود پیش از صدور احکام در نشستی توجیهی همکاران کارگزینی را در جریان تغییرات احکام قرار می‌دهیم.
 امسال برای اولین بار از 4 کارگزین‌ برتر استان‌ها هم تقدیرکردیم. همکاران ما در استان‌های گلستان، مازندران، زنجان و مرکزی این رتبه‌ها را به دست آورند.
این انتخاب در سال‌های آینده هم ادامه پیدا می‌کند و کارگزین‌های برتر بر اساس نظرات مسوولان بخش‌های مختلف مانند رایانه‌ای، خدمات، بیمه و کارگزینی انتخاب شدند در عین حال از یک سری همکاران خودمان هم گلایه‌هایی داشتیم به جهت این که انتظارات ما را برآورده نکرده بودند که به آن‌ها تذکرات لازم داده شد در مجموع گردهم‌آیی دست‌آوردهای مثبتی داشت و به سوال‌های همکاران پاسخ گفته شد و به ویژه تلاش کردیم که  شبهات زیادی که در احکام به ویژه پس از حذف آن ضریب 1 و1 به وجود آمده بود رفع شود.
برنامه‌های آینده و دغدغه‌های شما در حوزه‌ی امور اداری چیست؟
دغدغه ما دغدغه مدیرعامل محترم است من باید در پایان به همکاران عزیز کانون عرض کنم که حتی بیش از خود آن‌ها، به فکر رفع مشکلات مالی نیروهای انسانی هستیم و تلاش می‌کنیم تا روزنه‌هایی هر چند کوچک برای رفع این مشکلات پیدا کنیم.
 
در پایان مایلیم نظر شما را در باره‌ی فعالیت‌های روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون بدانیم.
لطف روابط عمومی کانون چه در زمان مدیریت‌های قبلی چه در زمان مدیریت آقای حموله شامل حال مدیریت امور اداری بوده است و خوشبختانه گزارش‌ها و خبرهای بسیار خوبی از این مجموعه توسط روابط عمومی منتشر می‌شود و ما از این مساله و تعامل دو مدیریت رضایت کامل داریم و باید همین جا از مدیریت و همکاران روابط عمومی قدردانی کنم در عین حال امور اداری هم از هر اقدامی برای پیشبرد اهداف روابط عمومی دریغ نخواهد کرد.
از  همکاران روابط عمومی درخواست می‌کنم همیشه در کنار ما باشند و به عنوان یک همکار، مطالبات و خواسته‌های همکاران کانون را به ما انتقال دهند و ما نیز از طریق شما نسبت به پاسخ‌گویی به این درخواست‌ها اقدام کنیم حتی حاضریم برای تسریع در این امر و پاسخ‌گویی، کارشناسان خود را در صورت لزوم به استان ها اعزام کنیم.
از شما بابت وقتی که در اختیار ما قرار دادید قدردانی می‌کنم.
من هم از شما و همکاران‌تان سپاسگزارم.

  گفت‌وگو از کیان جوادی کارشناس مسوول روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون