به گزارش روابط‌عمومی و امور بین‌الملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، الکساندر کایماناکف قصه‌گوی روسی حاضر در شانزدهمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی با بیان این حرف گفت: در کشور من بازی‌هایی وجود دارد که بعد از تحقیق و مطالعه فهمیدم سرخ‌پوستان آمریکا نیز همین بازی‌ها را انجام می‌دهند همین نشان می‌دهد که مردم جهان دارای اشتراک‌های بسیاری در فرهنگ، آداب و رسوم، علایق و قصه‌ها هستند لذا وقتی قصه‌ای می‌شنویم که دارای ریشه‌های مشترک هستند نباید تعجب کنیم چرا که به واقع حکایت از یک ملت واحد در گذشته دارند.
این قصه‌گوی شیفته صلح و دوستی بین ملت‌ها، با بیان این که جهان به خاطر فرهنگ به وجود آمده است گفت: قصه‌گویی هنری غنی است که ارتباط بین ملت‌ها را بیشتر می‌کند در عصر تکنولوژی نیاز به چنین ارتباطی بیش از پیش ضروری به نظر می‌رسد.
قصه‌گوی روسی با بیان این که در روسیه رشته مستقل دانشگاهی برای تحصیل قصه‌گویی وجود ندارد افزود: در روسیه رشته‌ای دانشگاهی به نام قصه شناسی فعال است که در مورد داستان‌ها، تفاوت و نحوه نگارش آن دانشجو می‌پذیرد قصه‌گویی در روسیه شغل محسوب نمی‌شود و قصه‌گویان حرفهای برای قصه‌گویی تربیت نشده‌اند دلیل این امر گرایش روزافزون کودکان و نوجوانان روسی به تکنولوژی و بازی‌های کامپیوتری است.
وی گرایش عمده مردم روسیه را تئاتر عنوان کرد و از برگزاری محدود جشنواره‌های قصه‌گویی سخن گفت و افزود: قصه‌گویان محلی بیشتر برای خانواده‌های خود و مردم منطقه قصه می‌گویند کمتر کسی هست که کارش قصه‌گویی باشد اما من برای قصه‌گویی به تمام نقاط روسیه سفر می‌کنم و برای مردم قصه می‌گویم.
این استاد دانشگاه جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی در ایران را فوق‌العاده توصیف کرد و افزود: نمی‌توانم شگفتی خود را از چنین رویداد فرهنگی بزرگ در ایران بروز ندهم قصه‌گویان بزرگ، به‌خصوص آن بانوی مسن (قصه‌گوی قزوینی) باعث حیرتم شدند خوشحالم که به این جشنواره آمدم در برگشت، از ایران حرفهای زیادی برای هم‌وطنانم خواهم داشت.
کایماناکف در مورد تفاوت قصه‌گویان ایرانی با سایر قصه‌گویان جهان به‌ویژه قصه‌گویان غرب، روی شتاب و حوصله انگشت گذاشت و گفت: مردم در غرب حوصله شنیدن ندارند شتاب در زندگی آن‌ها حرف اول را می‌زند بنابراین دوست دارند در کمترین کلمات فقط یک مفهوم را از زبان قصه‌گو بشنوند قصه‌گویان غرب هم این موضوع را درک کرده‌اند اما مردم در شرق دوست دارند قصه‌های طولانی بشنوند قصه‌گویان چینی و ژاپنی متخصص قصه‌های طولانی هستند.
وی افزود: وقتی قصه روی سن اجرا می‌شود بی‌اختیار برخی از قوانین سن - که حرکت است - به قصه راه می‌یابد وگرنه قصه نیازمند سکون است که باید جایی نشست و آن را نقل کرد.
قصه‌گوی روسی از گرایش تمام ملت‌ها به قصه‌گویی صحبت کرد و گفت: در قدیم روس‌هایی که با کشتی به شکار حیوانات دریایی می‌رفتند یک قصه گو با خود می‌بردند و اگر مجبور می‌شدند به دو گروه تقسیم شوند سر همراه بردن قصه‌گو با هم مسابقه کشتی برگزار می‌کردند هر گروهی برنده می‌شد قصه‌گو را با خود می‌برد.
