به گزارش روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، این داور بخش دانشجویی هشتمین جشنواره پویانمایی تهران درباره کیفیت آثار موجود در جشنواره نسبت به سال‌های پیش گفت: از یک طرف نمی‌شود به تنزل آثار اعتقاد داشت و از طرف دیگر نمی‌توان به اعطای جوایز شاخص به دانشجویان معتقد بود.
توکلیان ادامه داد: با سابقه‌ای که جشنواره پویانمایی در چندسال گذشته کسب کرده، تقریبا یک منبع فرهنگی و آموزشی بسیار خوب محسوب می‌شود.
داور بخش دانشجویی جشنواره پویانمایی افزود: به نظر می‌رسد دانشجویان از روند متعارف انیمیشن فاصله گرفته‌اند و بیشتر به دلیل وجود رایانه‌ها و تکنولوژی جدید جوهر و فلسفه انیمیشن را فراموش کردیم. انیمیشن؛ فانتزی، انیمه، ایده‌های جذاب و ایجاز دارد و خود یک سینماست. اگر سینما باشد، متعاقب آن بخش‌های مهمی برای ساخت انیمیشن وجود دارد و باید با دیدگاه هنری به آن نگریست تا مخاطبان بتوانند با آن ارتباط برقرار کنند.
وی عنوان کرد: تردیدی ندارم تنها قسمت در بخش تولید که امکان انجام کار آزادانه دارد، بخش دانشجویی است که با ایده خود اثر متفاوتی را بیافریند.
سعید توکلیان خاطرنشان کرد: در جشنواره انسی که فیلم‌ها را دیدم، بیشترین فیلم‌نامه‌نویس‌ها، کارگردان‌ها و تهیه‌کننده‌ها آن‌جا حضور داشتند تا کارهای دانشجویی را ببینند و از کارها ایده بگیرند. در سال‌های گذشته چند اثر ناب و برجسته دانشجویی داشتیم، اما این اتفاق در این جشنواره چندان نیفتاد.
این داور بخش دانشجویی ابراز امیدواری کرد: مطمئنم دانشجویان به جشنواره امسال و سال گذشته قوت می‌دهند اما در این میان فیلم برجسته‌ای هم ندیدم.
سعید توکلیان درباره علل کاهش کیفیت آثار جشنواره پویانمایی تصریح کرد: ما در بخش آموزش، کاستی‌هایی داریم و خود دانشجو نیز در بخش تولید با مشکل روبروست. به نظرم دانشگاه‌ها باید هزینه و بودجه را برای دانشجویان لحاظ کنند تا هزینه برای دانشجو کاهش پیدا کند. فیلم دانشجویی را تنها یک دانشجو نمی‌سازد، چون در توانش نیست و باید از لحاظ مادی به آن‌ها کمک شود.
داور بخش دانشجویی جشنواره پویانمایی در ادامه با ابراز نارضایتی گفت: من انیمه و به عبارتی ایجاد حرکت ندیدم و این شکل کلاسیک به کلی فراموش شده است.ایجاد تکنیک‌های رایانه‌ای، بعضی از ایده‌ها را تحمیل می‌کند. در صورتی که هر ایده و فکر، داستان ناب خودش را می‌طلبد و بخش‌های عروسکی و کات اوت در حال فراموش شدن است که ذات انیمیشن به وسیله آن‌ها اتفاق می‌افتد.
سعید توکلیان افزود: چیزی که بیشتر از همه مرا اذیت کرد این بود که موسیقی و صدا بسیار ضعیف بود. در سطح جهانی این نوع فیلم‌ها با این نوع صداگذاری و کمبود خلاقیت دچار مشکل می‌شوند. من ارزش بخش دانشجویی جشنواره را بیشتر از بخش‌های دیگر می‌دانم، چون حرکت از این‌جا آغاز می‌شود و دانشجو باید به این واقف باشد.
وی در خصوص جایگاه ایران در انیمیشن جهان توضیح داد: انیمیشن تنها هنر نیست بلکه یک صنعت است و بازار مخصوص به خود را دارد و یک اقتصاد روان و جاری است، ولی ما به دلیل مشکلات متعدد نمی‌توانیم آزادانه عمل کنیم و وارد بازار جهانی شویم. ما آثار خوبی داریم، اما فروش و بهره‌گیری از آن در سطح جهانی برای‌مان دشوار است. هنوز کار تیمی حرفه‌ای را نمی‌دانیم و همه کسانی که آخرین نسخه‌های سینمایی را ساخته اند، در کارشان تجربیاتی دارند که تجربه در آن معنی ندارد و این تجربه باید در جایی دیگر به وقوع می‌پیوست و در فیلم جواب می‌داد.
