به گزارش ادارهکل روابط عمومی و امور بین الملل کانون، عبدالعظیم کریمی نویسنده و پژوهشگر حوزهی تعلیم و تربیت کودکان و نوجوانان در گردهمآیی سراسری مربیان مراکز سیار کانون با بیان این مطلب گفت: بزرگترها نباید به عنوان یک خوراک دهنده و یک فراهمکننده خواسته بچهها باشند و متاسفانه بخشی از مربیان و معلمان از روی دلسوزی و با نیت خیر این کار را انجام میدهند.
کریمی گفت: مربیان سیار کانون میتوانند وظیفه ارتباط صمیمانه و سیال با کودکان و معمارگری فکری، عاطفی و شخصیتی آنان را مستقیم و غیرمستقیم برعهده داشته باشند.
وی افزود: دانش امری ساختنی است و نه کسب کردنی و دانش امری سینهای است و نه کیسهای دانش امری است برخواسته و نه برساخته که باید در برخورد با کودکان به این مساله توجه زیادی داشت.
وی با بیان اینکه بچهها همهی آن سرمایهها و آرزوهایی که ما میخواهیم داشته باشیم دارند، افزود: آنان با داشتهها به دنیا میآیند و با نداشتهها در تعلیم و تربیت مواجه میشوند.
این نویسنده گفت: بچهها با کنجکاوی زاییده میشوند ولی بعدها با تنفر از کنجکاوی روبرو خواهند شد که این جای تاسف دارد.
کریمی با اشاره به اینکه کودکان و نوجوانان سرمایههایی در دست ما هستند؛ یادآور شد مربیان، هنری از جنس تقوا دارند. تقوا سپری است که نگذارد محیط، کودکان ما را خراب کند و ذهنهای آنان را محدود کرده و افکار آنان را مسموم کند. یک مربی هنرش این است که همچنان زلالیت کودک را حفظ کند.
کریمی گفت: مربیان باید زمینهای را برای کودکان و نوجوانان فراهم کنند تا استعدادهای درونیشان شکوفا شود و در این راه حوصله و صبر فراوان داشته باشند.
این پژوهشگر ادامه داد: مربیان، امکان نابی در اختیار دارند و در فضای غیررسمی هستند. فضا هرچه رسمی شود تهی خواهد شد و هر چیز رسمی بیریشه میشود مانند اخلاق رسمی، آموزش رسمی، دین رسمی و...
کریمی تاکید کرد: تربیت، تغییر دادن بر اساس آنچه ما میخواهیم نیست همچنانکه تربیت آنچه که بچهها میخواهند نیز نیست چون این موضوع هم نوعی تسلیم شدن است نه تربیت. بلکه تربیت یعنی آنچه در وجود توست آن شوی و این یعنی تربیت فطری. با این توصیف، دینی کردن مانع دینی شدن است.
وی گفت: خوشبختانه شما مربیان با سنینی کار میکنید که هنوز امیدی است که میتوان آسیبها را پیشگیری کرد شما در مقام عمل و رودررو با کودکان هستید و این نقش شما را سنگینتر میکند.
این کارشناس حوزه کودک و نوجوان اضافه کرد: مربی باید فکر کند بچه در چه زمینهای استعداد دارد و ما برای پرورش استعداد او چه میتوانیم برایش انجام بدهیم که بتواند رشد کند.
نویسنده کتاب «تربیت چه چیز نیست؟» با بیان اینکه بچهها تشنه دانستن هستند افزود: کسی که با کودک کار میکند زیبا و پاک است شما مربیان باید سواد قلبی و سواد دلی کودکان را حفظ کنید. چشیدن لذت امری درونی است که باید حفظ شود.
وی تاکید کرد: تشویق و شرطیسازی، رفتار مطلوب را از بین میبرد تشویق آثار تخریبی برای رفتارهای درونزا دارد مثل شادی، دینداری و حس کنجکاوی، زیرا کودک بخاطر پیامد عمل، لذت میبرد نه بخاطر نفس عمل.
گردهمآیی سراسری مربیان مراکز سیار شهری و روستایی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان از روز 14 دی 94 در تهران آغاز شده و تا 17 دی ادامه خواهد داشت.
کد خبر: 251045
تاریخ انتشار: ۱۵ دی ۱۳۹۴ - ۱۰:۳۳
- چاپ
یک کارشناس حوزه تعلیم و تربیت کودک و نوجوان معتقد است مربیان نباید فکر کنند تربیت یعنی آنچه بچه خواست در اختیارش بگذاریم.