به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، نشست نقد فیلم‌های انیمیشن «لولو، بادسر و پلیس‌ها نمی‌دانند» چهارشنبه 15 اسفند در سالن کنفراس مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری پرورش فکری کودکان و نوجوانان با حضورعوامل فیلم و کارگردان‌های انیمیشن در دهمین جشنواره بین‌المللی جشنواره پویانمایی تهران برگزار شد.
کیانوش عابدی یکی از کارگردان‌های نمایش لولو درباره شکل‌گیری این انیمیشن، اظهار کرد: برای شروع ساخت این انیمیشن با یکی از دوستانم بعد از ایده‌پردازی، کم کم شخصیت آن‌ها را شکل دادیم و کار را جلو بردیم تا با فراق بال شخصیت‌هایی که می‌خواهیم را خلق کنیم.
او درباره پژوهش‌های انجام شده برای ساخت این انیمیشن، توضیح داد: نزدیک به شش ماه برای به کاربردن نمادهای ایرانی در این انیمیشن تحقیق کردیم، چراکه ساخت انیمیشن «لولو» قرار بود اول برای مخاطبان ایرانی مقیم خارج، ساخته شود و بعد تماشاگران داخل کشور آن را مشاهده کنند.
عابدی با اشاره به رنگ و نور به کار برده شده در این انیمیشن، مطرح کرد: به دلیل جذب مخاطب به لحاظ بصری و نماد گذاری‌های ایرانی، بازی با رنگ و نور در این انیمیشن تا حد زیادی به چشم مخاطب آمد که  با در نظر گرفتن این روند به هدف خود رسیده‌ایم.
این کارگردان با بیان این‌که همیشه انیمیشن‌ها برای آموزش نیست، عنوان کرد: هیچ بایدی برای ساخت انیمیشن با موضوع آموزشی وجود ندارد، چرا که یک انیمیشن 4 دقیقه‌ای می‌تواند فقط برای خنداندن مردم ساخته شود و هیچ زمینه دیگری برای ساخت آن وجود نداشته باشد. انیمیشن «لولو» از همین الگو پیروی می‌کند.
در ادامه نیما مجلسی دیگر کارگردان انیمیشن لولو، عنوان کرد: اول قرار بود یک فضای رئال در این انیمیشن وجود داشته باشد، اما به خاطر هزینه‌های مالی، این اتفاق رخ نداد و خروجی کار به ارایه انیمیشن سه بعدی رسید.
او درباره موسیقی این اثر، گفت: از ابتدا قرار نبود موسیقی این اثر همگام با ضرب‌آهنگ فیلم جلو برود، بلکه تمام تلاش‌مان برای ساخت یک موسیقی با ضرب‌آهنگ تند بود که نشد. دست آخر ساخت آن فیلم رضایت من را جلب نکرد.
بعد از نقد و بررسی انیمیشن «لولو»، فیلم بادسر به نمایش گذاشته شد که در راستای آن کارگردان این اثر هم به گفت‌وگو با حاضران پرداخت.
امیر پویا افضلی، نویسنده و کارگردان انیمیشن «بادسر» در باره این انیمیشن، اظهار کرد: وقتی مخاطبان این انیمیشن را می‌بینند، متوجه قاب‌بندی‌های سینمایی آن می‌شوند، کادربندی‌هایی که همه هنرمندان انیمیشن می‌دانند ریسک پذیری بالایی را می‌طلبد.
او افزود: در واقع با انتخاب این نوع دکوپاژ و نماها تاکیدم را روی شخصیت‌ها گذاشتم تا ذهن مخاطب به فضای محیطی آنها کشیده نشود.
افضلی با اشاره به طراحی دو بعدی انیمیشن، گفت: اول قرار بود انیمیشن بادسر دوبعدی طراحی شود ولی به دلیل هزینه‌های مالی تصاویر، به طراحی دو بعدی رسیدیم.
در پایان انیمیشن «پلیس‌ها نمی‌دانند» به معرض نمایش درآمد که کارگردان این اثر نکته‌هایی را درباره خود و انیمیشن ساخته شده، بیان کرد.
سام چگینی کارگردان انیمیشن «پلیس‌ها نمی‌دانند» درباره چگونگی شکل‌گیری این اثر، بیان کرد: نزدیک به پنج ماه ساخت این انیمیشن طول کشید، آغاز شکل‌گیری آن از سوی آشنایی من از طریق دنیای مجازی با یک خواننده هلندی بود.
او افزود: این خواننده هلندی نمونه کار من را در صفحه مجازی دیده بود که از طریق ارسال پیامی خواستار همکاری با من شد تا موزیک ویدئویی برای آثار او بسازم و بعد از مکاتبات زیادی این فعالیت صورت گرفت.
چگینی که علاقه زیادی به ساخت انیمیشن دارد، ادامه داد: برای همکاری گروه‌های دیگر برای ساخت این انیمیشن به مدارس مختلف پسرانه رفتیم و بعد از گرفتن تست از آن‌ها، گروه مورد نظر را انتخاب و کار را شروع کردیم.
او با اشاره به امکانات محدود در شهر قزوین برای انیمیشن‌سازی، عنوان کرد: در واقع با ساخت این انیمیشن به کشورهای خارجی نشان دادیم که با امکانات کم در ایران و شهرهای خارج از پایتخت هم می‌توانیم یک نماهنگ مورد قبول برای کشورهای خارجی بسازیم.
دهمین جشنواره بین‌المللی پویانمایی تهران روز 19 اسفند در مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان به کار خود پایان می‌دهد.