به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان تهران، محمود سلیمانی در ابتدای سخنانش بیان داشت:  پیامبر بزرگ اسلام در سفر معراج و آن سیر شبانه به آسمان، حجاب دنیا بر ایشان کنار رفت و شکوه هستی را به‌صورت کامل مشاهده کردند و به درجه‌ای از آسمان راه یافتند که هیچ‌کس جز او و خدایش نبود. اما همین پیامبری که یک‌شبه به چنین شهود الهی دست‌یافت، پس از بازگشت به زمین، با مردم مثل گذشته خاشعانه رفتار کرد و بر هدایت مردم به سمت معبود، بی‌منت بود و با سادگی منش خود، بر قلب‌ها نفوذ کرد.

مدیرکل کانون استان، خدمت‌رسانی به خلق خدا را مهم‌ترین کار انسان مؤمن دانست و اذعان داشت؛ اینکه فردی طی العرض می‌کند، روی آب راه می‌رود و امثال چنین کارهای اعجاب‌آوری، او را بزرگ و ماندگار نمی‌کند. اعمال ما می‌بایست برای مردم خیر و اثر داشته باشد و باید همانند این گفته در زندگی عمل کرد که: دل به دست آر تا کسی باشی.

این مقام مسئول خاطرنشان کرد؛ فردی که برای عبادت، خانقاهی می‌سازد و انقطاع و انزوا از جامعه را برمی‌گزیند آیا می‌تواند در جامعۀ خودش اثری به‌جای بگذارد؟ ارزش انسان به این است که با مردم و در میان مردم زندگی کند. از آن‌ها بیاموزیم و به آن‌ها بیاموزانیم. تعالی و تکامل در جمع و اجتماع بروز و ظهور پیدا می‌کند و نه در عزلت‌نشینی. اما امثال این آدم‌ها که گوشۀ خلوت را در زندگی انتخاب کرده‌اند، راه الهی را به‌غلط می‌روند.

سلیمانی با تشریح زندگی خواجه ربیع که پس از شهادت امام علی (ع) تارک‌دنیا شد خاطرنشان کرد؛ ایشان وقتی خبر واقعه کربلا و به شهادت رسیدن فرزند مولا علی (ع) را شنید گفت: «اف بر این دنیا که به فرزند رسول خدا هم رحم نمی‌کند. اما مدتی بعد بابت این جمله خود استغفار کرد، که چرا پس از یک‌عمر عزلت‌نشینی و عبادت معبود، به‌جای این جمله، ذکر خدا نگفته است.

وی بیان داشت؛ بنده اعتقاددارم که امثال این افراد هیچ خیری برای جامعه ندارند. فرد عابدی چون خواجه ربیع که ندای " هل من ناصر ینصرنی"  امام حسین (علیه‌السلام) را نشنید، و قدمی درراه حمایت از امام برنداشت، سال‌ها عبادتش به چه درد جامعه و مردم می‌خورد؟ هنر ما انسان‌ها در این دنیا این است که آن‌گونه زندگی کنیم که پیامبر و امامان ما زندگی کرده‌اند، تا بتوانیم اثری نیک از خود به‌جای بگذاریم.

سلیمانی افزود؛ پیامبر رحمان پس از سفر معراج، با آن مقام والا نزد خداوند، به میان مردم بازگشت. با آن‌ها خورد و نوشید، نشست‌وبرخاست. با اصحاب و موافقان خود و با دشمنان و مخالفانش مجالست و گفتگو کرد تا بتواند پیام الهی را با رفتار و منش خود در دنیا منتشر کند. امیدوارم خداوند به شما و به ما توفیق بدهد که تلاش‌ها و کوشش‌هایمان به‌گونه‌ای باشد که اثری ارزشمند بر زندگی کودکان و نوجوانان کشورمان داشته باشیم، انشا الله.