به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بینالملل کانون، در حاشیهی رقابتهای منطقهای جشنواره بینالمللی قصهگویی دو نشست تخصصی با عنوانهای «تقویت هنر گوش دادن در فرایند قصهگویی و تاثیر آن در تربیت» و «کارکردهای قصهگویی در تربیت مخاطب کنشگر» برگزار شد.
لازمه ارتباط قصهگو با کودکان صداقت در کلام است
«تقویت هنر گوش دادن در فرایند قصهگویی و تاثیر آن در تربیت» عنوان نشستی بود که محمد سیمزاری سخنرانی آن را بر عهده داشت.
این پژوهشگر و نمایشنامهنویس در خصوص اینکه قصه یک واسطه تربیتی است، گفت: «بُعد اصلی قصه که متاسفانه مورد غفلت واقع شده است هنر یاد دادن خوب گوش کردن است. مربیان کانون پرورش فکری کارشان تربیت کودکان و نوجوانان است و در این راستا باید از فعالیت قصهگویی برای تربیت استفاده کنند.»
وی خاطرنشان کرد: «قصهگویی به مسئله هنر گوش کردن تاکید دارد و از سوی دیگر گوش دادن به قصه تفاوتهای زیادی با شنیدن دارد. چرا که شنیدن اکتسابی بوده و باید آن را یاد بگیریم، تخصص ما را تقویت کرده و احساس خوب میآفریند و باعث ایجاد ارتباط موثر میشود. با قصهگویی کودک، هنر گوش کردن را تمرین میکند و بعد از شنیدن آن چالش فکری و طرح سوال در او برانگیخته میشود.»
سیمزاری در پایان سخنان خود گفت: «لازمه ارتباط قصهگو با کودکان صداقت در کلام بوده و قصهگو باید این مهارت را داشته باشد تا کودک را به درون قصه ببرد و با قهرمان قصه همذاتپنداری کند.»
قصه در تربیت کودکان و نوجوانان نقش اساسی دارد
«کارکردهای قصهگویی در تربیت مخاطب کنشگر» دیگر نشستی بود که محمد گودرزی دهریزی و رحیم بدری در آن سخن گفتند.
محمد گودرزی دهریزی، نویسنده کتاب کودک و نوجوان و پژوهشگر و مدرس دانشگاه گفت: «با همه رشدی که در فنآوری داریم باز قصه حرف اول را میزند و نظام تعلیم و تربیت دنیا به قصهگویی اهمیت میدهند و بر آن تاکید دارند.»
گودرزی دهریزی ادامه داد: «استخوانبندی عاطفی و احساسی کودک بهواسطه قصه شکل میگیرد و در سنین پایین این اثرگذاری بیشتر است، اگر کودکی در خردسالی قصه زیاد بشنود یا بخواند در آینده او تاثیر بهسزایی دارد.»
وی بزرگترین سرمایه آموزشی هر کودک در مدرسه و دانشگاه را میزان واژههایی دانست که در دوران کودکی در مغزش لانهگزینی کرده و هر چه تعداد واژههای نادر در وی زیاد باشد در آینده رشدش بیشتر میشود.
او تصریح کرد: «قصه مهمترین ابزاری است که معنی واقعی زندگی را به کودک یاد میدهد و این قصههای اصیل و ناب هستند که این معنی را در کودکان نهادینه میکند.»
گودرزی اضافه کرد: «اولین کنشی که در قصه وجود دارد کنش روایی است و قصهگو از این طریق با کودک ارتباط بهتری برقرار میکند و با استفاده از روایت در کودک ایجاد علاقه و او را درگیر قصه کند.»
وی کنش دوم را کنش نمایشی عنوان کرد و گفت: «این کنش، ضمیر ناخودآگاه کودک را نشانه قرار میدهد و کودک در این کنش، رفتار را میبیند و آن را جذب و اسکن میکند و در زمان مشخص بروز میدهد کنش عادتزدایی یکی دیگر از کنشهاست چرا که چیزی که از روی عادت انجام میشود کیفیت خود را از دست میدهد و باید نهادینه و درونی شود.
او در پایان سخنانش خاطرنشان کرد: در داستان و قصه عنصری وجود دارد که «آشنازدایی» نام دارد و این آشنازدایی عادتهای ذهنی را بر هم میزند و تصویری نو و تازه در ذهن ما متبادر میسازد.»
در ادامه این نشست، مدیر امور پردیسهای استان آذربایجان شرقی، گفت: «یکی از مهمترین و موثرترین ابزار تربیتی برای کودکان و نوجوانان بهخصوص در دوره پیشدبستانی استفاده از روش قصهگویی است.
رحیم بدری اضافه کرد: قصه میتواند موجب شکوفایی مفاهیم اساسی زندگی کودکان شود و بدینوسیله میتوانیم این مفاهیم را در آنها درونسازی کنیم و با این امر موجب برانگیخته شدن عواطفشان میشویم.»
وی در پایان خاطرنشان کرد: «آموزش از طریق قصه بهترین راه برای تربیت کودکان است و اما مهمترین و تاثیرگذارترین مسئلهای که به آن باید توجه شود محتوا و موضوع قصهها است که باید از نظر روانشناسی کارشناسی شود و به جنبههای انسانی و عاطفی متمرکز شده تا بتوانیم به بچهها ویژگیهای خوب انسانی را منتقل کنیم.»
بیستمین جشنواره بینالمللی قصهگویی منطقه یک به میزبانی کانون استان آذربایجان شرقی روز پنجشنبه ۲ آذر سال 1396 با برگزاری آیین پایانی و تجلیل از برگزیدگان به کار خود پایان داد.