به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان یزد، محمدرضا آخوندی معاون فرهنگی کانون در این ویژه برنامه، ضمن خیرمقدم به اعضا و مربیان کانون با گرامی‌داشت یاد و خاطره‌ی زنده‌یاد استاد مهدی آذر یزدی، همه‌ی فعالان عرصه‌ی کودک و نوجوان را، وام‌دار پیرنیک اندیش ادبیات کودک ونوجوان، دانست.

 در بخش اول ویژه برنامه ادبی «دوپنجره»، اعضای ادبی کانون، به نقد رمان دلقک پرداختند و در خصوص ایده و فکر اولیه، طرح، شخصیت و شخصیت‌پردازی (اضافی بودن شخصیت‌هایی مثل دایی، آقای روح و خانم روح، سردرگمی شخصیت‌ها)، زبان و لحن داستان، فضای دخترانه‌ی داستان را، عنوان کردند.

 هدا حدادی، نویسنده دلقک، قبل از پاسخ دادن به نقد اعضا، یادآور شد: من به یزد نیامده‌ام تا از رمان دلقک دفاع کنم، آمده‌ام تا نظرات شما را بشنوم و بتوانم دوباره به فضای داستانی رمان برگردم و بنویسم. بنابراین امروز هر نقطه‌ی ضعفی شما بگویید ضعف من است و اگر قوتی دارد، از خواندن خوب شما است.

 حدادی در پاسخ اعضا در خصوص ایده و طرح داستان گفت: با توجه به فضای پرخاش‌گری که در زندگی شهری مشاهده می‌شود و در دنیای نوجوان نیز نمود دارد، فکر کردم که می‌توانم، داستانی بدون سانسور براساس آن بنویسم. ابتدا طرح داستان نوشتم و شروع به نوشتن کردم وکم‌کم با داستانم رشد کردم.

 وی ادامه داد: دلقک‌ها برای من، شخصیت‌های جذابی بوده‌اند و برای همین حس کردم در این فضایِ صِرف شهری، خلق شخصیت دلقک می‌تواند داستان من را پیش ببرد، هرچند خیلی‌ها ایراد گرفتند که چرا دلقک، دلقک ایرانی نیست و من این طور برایشان عنوان می‌کردم که، ما نیز در گذشته‌ی ایران در دربار پادشاهان تلخک‌ها را داشتیم که شخصیت‌هایی تاثیرگذار بودند.  

 این نویسنده کودک و نوجوان در ادامه، درمورد شخصیت‌پردازی، بیان کرد: بعضی از بچه‌ها عنوان کردند که از حضور آقا و خانم روح ترسیده‌اند و من خوشحالم که توانسته‌ام این ترس را ایجاد کنم چون هدف من از آوردن این دو شخصیت همین بود. البته شخصیت دایی دست‌خوش تغییراتی شد که به خاطر حذف بعضی از مطالب، ایجاد شد و حتی بعضی شخصیت‌های دیگر نیز، حذف شدند. در واقع آن‌طور که به نظر می‌آید داستان اولیه‌ی من، فضای دخترانه‌ای نداشت و به خاطر حذف شخصیت‌ها، این حس به مخاطب، القا می‌شود.

 وی در خصوص به سرانجام نرسیدن بعضی از شخصیت‌ها به زندگی طبیعی امروز، اشاره کرد و گفت: در داستان امروز همه‌ی شخصیت‌های اطراف ما،   به یک سرانجام مشخصی  نمی‌رسند و داستان، قصه نیست که همه چیز به خوشی و خوبی تمام شود.

 هدا حدادی در ادامه، در خصوص نوشتن به زبان گفتار به جای زبان معیار در رمان دلقک عنوان کرد: همه‌ی کتاب به صورت منولوگ شخصیت اصلی و دیالوگش را با شخصیت‌های دیگر نوشته‌ام. در واقع شخصیت ما یا در حال حرف‌زدن با خودش هست یا در حال گفت‌وگو با دیگران، برای همین با زبان معیار ننوشته‌ام.   

 حدادی با اشاره به فضاسازی رمان دلقک اظهار داشت: آن‌چه برای فضای این  داستان نیاز دیدم، نوشتم و  آن چه اضافی بود را حذف کردم.

 در بخش دوم ویژه برنامه‌ی ادبی «دوپنجره»، سه نفر از اعضای مراکز فرهنگی هنری «شماره‌ی یک و سه یزد» و «شماره‌ی یک میبد» داستان‌های خود را قرائت کردند و هدا حدادی، به نقد آثار اعضا پرداخت و به نکاتی چون، توجه نوجوانان به نوشتن روزمرگی‌های خود و ماجراها و اتفاق‌هایی که با آن درگیر هستند، به ویژه، نوشتن داستان‌های شهری، اشاره کرد.