به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، کارگاه «طراحی فرآیند و مکانیک بازی در اسباب‌بازی‌های رومیزی» که امروزی سی‌ام آبان ماه در محل کانون و در حاشیه چهارمین جشنواره ملی اسباب‌بازی برگزار شد.

در این نشست، امیر سلامتی، بنیان‌گذار گروه «رومیزی» به تفاوت‌میان بازی و اسباب‌بازی اشاره و بیان کرد: ما اسباب‌بازی رومیزی نداریم؛ آن‌چه هست بازی رومیزی است و بازی باید سرگرم‌کننده باشد و کشف، احساس توانمندی، مشارکت، رقابت و خلاقیت می‌توانند سرگرم‌کننده باشند.

او انتخاب دینامیک را یکی از مهم‌ترین مسایل در طراحی بازی دانست و افزود: شاید بتوان دینامیک را  انگیزش، هدف، تجربه بازی و دلیل پویایی آن با حساب آورد اما «مکانیک»، سازوکار بازی و قواعد و قوانین حاکم بر آن است.

به گفته سلامتی، پس از دینامیک و مکانیک بازی، آن‌چه اهمیت دارد زیبایی‌شناسی(استتیک) یا همان ظاهر بازی است که علاوه بر زیبا بودن باید هویت داشته باشند چراکه بازی‌های رومیزی، یک مجموعه فیزیکی هستند که قابل دیدن و لمس کردن‌اند.

پس از آن امیر آیین با اشاره به مواردی که برای ساخت بازی می توان به آن توجه کرد گفت: ما می‌توانیم از یک داستان جالب شروع کنیم یا این که به مکانیک و سازوکارهای بازی توجه داشته باشیم. همچنان که می‌توان به تجربه بازی توجه کرد.

به گفته این طراح بازی‌های رومیزی، بیشتر طراحان از داستان شروع می‌کنند و کمتر به تجربه توجه دارند. به عبارتی قصه‌ای که برایشان جذاب است را گرفته و یک بازی جدید بر اساس آن طراحی می‌کنند.

آیین با اشاره به این که خوب است طراحان بازی یک جدول درست کنند، گفت: طراحان بهتر است جدولی داشته باشند و همه چیزهایی که لازم است درباره بازی خود بدانند را در آن بنویسند. از سوی دیگر طراحان بازی باید تحمل پذیرش شکست خود را داشته باشند.

این طراح بازی همچنین از حاضران در جلسه خواست تا درباره حق‌نشر (کپی‌رایت) صحبت کنند و بگویند یک محصول در چه صورت، کپی از محصول دیگر است؟ همچنین درباره کپی خوب و این که چه تاثیری بر طراحی بازی و اسباب‌بازی ما می‌گذارد صحبت شد.

آیین در پایان بیان کرد: چه اشکالی دارد کسی که به نقاشی، علاقه‌مند است از روی آثار رامبراند کپی کند تا متوجه استعداد خود در نقاشی بشود؟

 همچنین امیر آیین و امیر سلامتی در این کارگاه از مخاطبان خود خواستند تا درباره بازی‌های رومیزی و ویژگی‌های آن صحبت کنند. ضمن این که در چند نوبت، کارت‌هایی بین حاضران تقسیم شد تا بازی کنند.