به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، «پیک امید» نام تریلی سیار جدید کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است. این تریلی که مجهز به سیستم صوتی و تصویری شده است نخستین بار هم‌زمان با جشنواره تئاتر کودک و نوجوان همدان آغاز به کار کرد و در چهلمین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی در کنار غرفه دیگر نهادها و سازمان‌ها تصویری از فعالیت‌های چهل ساله کانون را به نمایش گذاشته است.
براساس این گزارش، تریلی سیار کانون که حالا نام آن به «تماشاخانه سیار (پیک امید)» تغییر کرده است حالا این امکان را پیدا کرده است تا مخاطبان را به سمت فعالیت‌های جدید فرهنگی هنری جذب کند. بر همین مبنا از ۱۱ بهمن 1397 مربیان فرهنگی هنری کانون همه روزه در نوبت صبح به اجرای برنامه‌های متعددی مانند نقالی، قصه‌گویی و آموزش اوریگامی بر روی این تماشاخانه می‌پردازند.
دو نوبت عصر نیز هنرمند شناخته شده عرصه کودک، ناصر آویژه نمایشی را بر روی این تماشاخانه به روی صحنه می‌برد.
با توجه به تجهیزات جدید این تماشاخانه سیار، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دیگر دست‌آوردهای خود را در قالب فیلم‌های کوتاه بر صفحه نمایش این تماشاخانه به تصویر می‌کشد.
«تاکسی ۵۹» کودکان را به مفهوم دفاع مقدس گره زد
اگر بازدیدکننده همیشگی باغ موزه دفاع مقدس و انقلاب اسلامی و یا باغ کتاب باشید، یا اگر پیش‌تر با این تماشاخانه سیار که حالا جایگزین تریلی قبلی شده است آشنا باشید، به سادگی چهره این تماشاخانه را از دور تشخیص می‌دهید. اما اگر نخستین مواجهه شما با این ماشین بزرگ باشد، قطعا صدای موسیقی و یا صدای کودکانی که از درون یک فیلم به گوش می‌رسد شما را جذب می‌کند. تا زمانی که شما مسیر را طی کنید و به رد این صداها برسید برنامه‌های رسمی این تماشاخانه آغاز شده است.
در همین زمان است که ممکن است صدای خنده بچه‌ها شما را به خودش جذب کند. ناگهان مردی را می‌بینید که شبیه مردان دهه ۹۰ نیست. لباسی خاص دارد و از چیزهای عجیبی حرف می‌زند که همگی‌مان از آن فاصله گرفته‌ایم. داستان از یک تاکسی حرف می‌زند. از مردی لاابالی که قرار است ازدواج کند و دنبال کار می‌گردد و در نهایت تصمیم می‌گیرد راننده تاکسی شود، اما بنابر اتفاقی ناخواسته به سراسر ایران سفر می‌کند و در نهایت به جنوب ایران می‌رسد و قدم به حال و هوای جنگ می‌گذارد.
صادق کیانی‌مقدم می‌گوید: «باور نمی‌کردم این نمایش بتواند برای نسل امروز جذاب باشد. اما در همین چند اجرا که در هوای سرد صورت گرفت و مخاطبان مجبور بودند بایستند توجه آن‌ها برای من ارزشمند بود. تصور می‌کنم علاوه بر مفهوم اثر، تعاملی بودن آن نیز در جذب مخاطبان موثر بوده است.»
کیانی‌مقدم ادامه داد: «در طول اجرای این نمایش با نام «تاکسی ۵۹» از مخاطبان می‌خواهیم با بازیگر همراه شوند و نقش‌هایی را که مربوط به زمان جنگ است ایفا کنند. ایجاد مسیر داستانی برای انتقال یک مفهوم سبب شده تا این مخاطبان با موضوع «دفاع مقدس» ارتباط برقرار کنند.»
این کارشناس از حضور کانون در نمایشگاه دست‌آوردهای چهل ساله انقلاب اسلامی استقبال کرد و گفت: «این‌که از نهادی همچون کانون دعوت شده تا در این رویداد حضور یابد نشان از توجه ویژه به موضوع کودک و نوجوان دارد. حالا کانون در کنار فن‌آوری‌ها و دست‌آوردهای صنعتی درباره دست‌آوردهای فرهنگی و هنری صحبت می‌کند که این نوع نگاه برگزار کنندگان نمایشگاه ستودنی است.»
این هنرمند در انتها نقدی را هم بر این شیوه از حضور وارد دانست و افزود: «متاسفانه تصور می‌کنم جاسازی تماشاخانه سیار مناسب نیست. دانش‌آموزان در ابتدا غرفه‌های جذاب فن‌آوری‌ها را می‌بینند و در ادامه به غرفه‌هایی می‌رسد که کمتر برای او جذاب است. ممکن است این مخاطب در میانه راه از دیدن غرفه‌هایی که مفاهیم بزرگ‌سالانه دارند خسته شود یا وقت کافی برای ماندن نداشته باشد و در نهایت مسیر او به پیک امید ختم نشود. به همین دلیل اگر حضور کانون در قالب غرفه‌ای در میان دیگر غرفه‌ها تعریف می‌شد شاید می‌توانستیم تمرکز بیش‌تری در آموزش و ارائه دست‌آوردها داشته باشیم.»
تماشاخانه‌ی سیار بی‌نظیر و یکتاست
«بازی و نمایش» عنوان نمایشی است که این روزها به کارگردانی ناصر آویژه برای کودکان و بر روی صحنه تماشاخانه سیار اجرا می‌شود. آویژه از اولین همراهان تریلی نمایش در سال‌های دور بوده است و تولد تماشاخانه سیار را که حالا مجهزتر شده است اتفاق خوبی ارزیابی می‌کند و می‌گوید: «پیش‌تر ما در تریلی به صورت یدستی خیلی کارها را انجام می‌دادیم و حتی تریلی به تخت مجهز نبود. اما حالا به سیستم‌های صوتی و تصویری مجهز شده و برای تغییر صحنه لازم نیست خود بازیگران در و پله‌های تریلی را جابجا کنند. از طرفی اجرای نمایش عروسکی با توجه به امکانات تعبیه شده راحت‌تر شده است.»
اما مخاطبان نمایشگاه دست‌آوردهای چهل ساله انقلاب اسلامی در نوبت بعدازظهر علاوه بر دیدن نمایش قرار است با یکدیگر مشارکت کنند و بازی و سرگرمی بسازند.
این بازیگر تلویزیون و تئاتر می‌گوید: «زمانی که حضور کانون در این نمایشگاه مشخص شد برنامه‌ای را طراحی کردیم که علاوه بر اجرای نمایش، بتوانیم به کودکان این فرصت را بدهیم که یاد بگیرند برای بازیگر شدن به چه چیزهایی در میمیک و حرکت‌های خود نیاز دارند و از سویی مشارکت و بازی‌هایی را هم تعریف کردیم.»
او درباره بخش نمایشی این برنامه گفت: «نمایش درباره بهداشت و تغذیه‌ی سالم است. در واقع بحث لقمه مادرانه و عدم خرید از دست‌فروشان را موضوع نمایش خودمان قرار داده‌ایم.»
از این هنرمند درباره واکنش کودکان تهرانی در مواجهه با تماشاخانه سیار پرسیدیم او گفت: «تفاوت مخاطب‌های تهرانی با مخاطب‌های دیگر استان‌ها زیاد نیست. به این دلیل که تنها تئاتر سیار ایران متعلق به کانون است و این تئاتر سیار هم هر روز در دسترس نیست. به همین دلیل تماشاخانه‌ای بی‌نظیر و یکتا است و همین سبب جذابیت آن شده است. با این حال فکر می‌کنم چون بچه‌های تهرانی نمایش دیده‌اند و با مفهوم آن آشنا هستند شاید لازم باشد برای آن‌ها نمایش متفاوت‌تری اجرا شود. اما هیچ اتفاقی از شگفتی تماشاخانه سیار کم نمی‌کند.»
قرار است مربیان و هنرمندان تا روز ۱۹ بهمن میزبان کودکان و نوجوانان در این نمایشگاه باشند و بخشی از دست‌آورهای چهل ساله کانون را به کودکان و بزرگ‌سالان معرفی کنند.
