به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان استان یزد، در این ویژه‌برنامه، اعضای کانون چهره به چهره، با بیوک ملکی شاعر کتاب «چرا تو سنگی؟» به نقد و بررسی اشعار این کتاب پرداختند.
بخشی از گفت و گوی اعضای با میهمان برنامه در مورد استفاده شاعر از تصاویر و تشبیهات ساده به جای پیچیده در اشعار کتاب، تکرار در شعرها و استفاده از موضوعات تکراری و پرداختن به دو شعر با موضوعات جنگ و صلح در یک کتاب، استفاده از تعبیرات خاص شاعر از یک پدیده مثل روشنایی صبح که اندوه را می‌پوشاند، نیاز نوجوان امروز به تصاویر شعری امیدوارانه و... بود.
بیوک ملکی در ادامه به دو لایه بودن در شعر اشاره کرد و گفت: در واقع پوسته‌ی ظاهری شعر و آن چه در پس ذهن شاعر است این دو لایه را تشکیل می‌دهد البته ابتدا مخاطب نوجوان باید از شعر شاعر حظ ادبی ببرد و اگر شعری به دل نوجوان ما ننشست، شعر نیست.
وی افزود: یکی از دلایلی که بعضا در تصویرگری کتاب‌های شعر ضعیف عمل می‌کنیم این است که تصویرگر لایه‌ی دوم شعر شاعر را درک نمی‌کند.
وی در بخشی از سخنان خود به تاثیر کلمه در شعر اشاره کرد و اظهار داشت: شاید بعضی کلمات به تعبیر شما منفی باشند مثل دوستی به بهار بی قرار، اما کلمه بی‌قرار همیشه در موقعیت‌های منفی استفاده نمی‌شود گاهی، وقتی شاد هستیم هم، بی‌قرار می‌شویم.
وی در ادامه، ساده نوشتن در شعر را شیوه‌ی شاعران بزرگ چون فروغ فرخ‌زاد و سهراب سپهری دانست و عنوان کرد: اگر شعری ساده بود، نشانه ی ضعف آن نیست.
وی در خصوص موضوع گفت و گوی اعضا «تکرار و استفاده از موضوعات تکراری» نیز تاکید کرد: تکرار، جزئی از زندگی امروز است.
این منتقد شعر کودک و نوجوان در ادامه در مورد صلح و جنگ در کتاب «چرا تو سنگی» تصریح کرد: جنگ درهر شرایطی زشت است اما شاعر در مورد باید و نباید شعر می‌گوید.
در پنجره‌ی دوم برنامه، اعضای ادبی، «یاسمن عزیزی»، «مهسا دست‌خوان»، «فاطمه‌السادات حاجی‌میرزایی»، «فرزانه زارع»، «مهرانه زارع»، «مهیا حاجی‌حسینی»، «مسعوده علیزاد»، «ریحانه قافی»، «عاطفه دهقان» و «مائده دره‌زرشکی»، شعرهای خود را در حضور میهمان برنامه، خواندند و بیوک ملکی، اشعار آن‌ها را، نقد کرد.
در ادامه بیوک ملکی با مربیان کانون استان یزد به گفت و گو نشست.
وی از مربیان خواست تا در قدم اول، درست شعر خواندن را به اعضای خود یاد دهند. زیرا اگر اعضا این مهم را ندانند به آشفتگی معنی و نقد نامناسب، منجر می‌شود.
بیوک ملکی، نقش مربی را در انتقال موضوعاتی چون تفاوت شعر سپید و نثر ادبی، گرایش اعضا به شعر سپید، آموزش تدریجی صناعات ادبی و... مهم ارزیابی کرد و تشخیص مربی و شیوه‌ی خلاق مربی را، نقش مهمی در پیش‌برد بچه‌ها در کارگاه، دانست.
