مجتبی اردشیرییکی از مهم‌ترین فیلم‌هایی که در امتداد این نگاه قرار می‌گیرد «اقیانوس پشت پنجره» ساخته بابک نبی‌زاده است فیلمی با نگاهی انسانی که فیلم‌نامه قابل تحسینی دارد. شرافت نگاه فیلم، وجود تعارض‌های متعددی است که قهرمان داستان «برهان» در مسیر آن قرار می‌گیرد و دست به تصمیم‌گیری‌هایی میزند که چندان در عرف رعایت نمی‌شود. مانند دست رد برهان به پول ناخدا و تقاضای یک دستگاه دوچرخه و یا زمانی که وی متوجه چرخ جدید ویلچر می‌شود و یکی از معصومانه‌ترین سکانس‌های سینمای کشورمان را رقم میزند. فیلم با ظاهری بی پیرایه و به دور از شعار به چنین رهیافت شرافت‌مندانه‌ای رسیده که قطعا آغازگر مسیر جدیدی در سینمای دهه‌ی 90 کودک است.
سادگی و نگاه انسانی فیلم که تلاش شده از دریچه نگاه یک نوجوان به جهان و مصایب آن نگاه شود، مخاطب را به یاد سینمای کیارستمی می‌اندازد. انتخاب هوشمندانه لوکیشن که دور از فضای متمدن امروز است و به نوعی به آفت این سال‌های سینمای کودک تبدیل شده، برگ برنده فیلم است.
تاکید فیلم‌نامه روی برهان و دغدغه‌های دنیای زیستی او در کنار پیرنگ‌هایی که دوستان، مادر و ناخدا برایش رقم می‌زنند یک هژمونی افسانه‌ای از یک فیلم نسبتا کامل در سینمای کودک دارد. به همین دلیل ما در فیلم بیشتر با ریشه‌های حقیقی مواجه هستیم تا ترکش‌های احساسی که اتفاقا فیلم به شدت مستعد طرح آن‌هاست.
البته در نیمه‌های روایت، فیلم برای دقایقی از ریتم می‌افتد که این مهم باید در تدوین مجدد لحاظ شود.
فیلم مابین قول اول ناخدا تا زمان تحویل گرفتن دوچرخه خالی از روایت است و در جا میزند اما با ورود به یک سوم پایانی عنوان روایت را مبتکرانه در دست می‌گیرد. البته که نمی‌توان از فیلمبرداری سخت و بسیار خوب فیلم که با سرعت 4k صورت گرفته به سادگی عبور کرد. لانگ شات‌ها و صحنه‌های زیر آب فیلم فوق‌العاده است.
«اقیانوس پشت پنجره» همان سینمای تقریبا ایده‌آلی است که طی این سال‌ها به گمشده‌ی سینمای کودک تبدیل شده است. نگاه شریف و بی‌ادعای فیلم در کنار شمایلی که داستان از یک قهرمان واقعی و حقیقت طلب کوچک که نگاه بزرگی دارد، نشان می‌دهد، فیلم را به اثری شاخص تبدیل کرده است.
منتشر شده در روزنامه اصفهان زیبا
ویژه‌نامه سی‌ودومین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان
