به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، فاضل نظری در حاشیه مراسم ویژه هفته ملی و روز جهانی کودک صبح یک‌شنبه 16 مهر درباره نیاز امروز فناوری آموزشی، چگونگی محقق شدن شعار «آینده را باید ساخت»، نقش مسئولان و مردم در جامعه و اهمیت روز جهانی کودک صحبت کرد.

وی درباره نیازهای آموزشی امروز گفت: فناوری مفهومی است که شامل چند بخش می‌شود، از دانش، ابزار و زیرساخت‌های لازم تا افراد و محیطی که می‌خواهند در این حوزه کاری انجام دهند. یعنی وقتی می‌گوییم فناوری ساخت موشک، باید همه این بخش‌ها کنار هم قرار بگیرند تا فناوری ساخت موشک شکل بگیرد. حالا این معنا را به فناوری آموزش هم توسعه دهید.

رییس هیات مدیره کانون ادامه داد: به این ترتیب کلاس، تخته، میز و صندلی در کنار دانشی که قرار است برای استفاده از آن‌ها و انتقال علم و دانش به کار برود هم فناوری آموزشی را تشکیل می‌دهند. می‌خواهم امروز توجه‌ها را به این نکته برجسته کنم که ابزارهای آموزشی جدیدی وجود دارند که می‌توانند در این فناوری استفاده شوند.

مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با اشاره به اینکه عصر استفاده صرف از گچ، تخته، کاغذ و دفتر گذشته است تاکید کرد: امروز انواع و اقسام بازی‌ها، ادبیات، هنرهای نمایشی، قصه‌گویی و هنرهای جدید ابزار آموزشی جدیدی هستند که باید به فناوری آموزشی ما اضافه شوند.

نظری نیاز به حضور ابزارهای جدید آموزشی را نیاز تازه‌ای ندانست و گفت: نیاز به حضور این ابزارهای نوین آموزشی، نیاز دیروز ماست که چندان برآورده نشده است و فقط در بخش‌هایی به آن توجه شده است.

مسیر آینده از اصلاح گذشته آغاز می‌شود

او در پاسخ به این سوال که شعار «آینده را باید ساخت» چه‌گونه محقق می‌شود، توضیح داد: مخاطب این شعار کودکان نیستند، بلکه بزرگ‌سالان هستند. اگر قرار است که آینده را بسازیم و روزهایی بهتر از امروز داشته باشیم، حتما باید از مسیر اصلاح پیش برویم.

نظری ادامه داد: وقتی می‌گوییم آینده را باید ساخت، یعنی کودکان امروز جامعه، آینده جامعه را در دست بگیرند. یعنی تخلفات اداری کمتری داشته باشند. یعنی تبدیل به افرادی شوند که قواعد راهنمایی و رانندگی را رعایت می‌کنند. به اخلاقیات بیشتر از بزرگ‌سالان امروز جامعه توجه دارند. با محیط‌زیست مهربان‌تر از نسل امروز هستند.

رییس هیأت مدیره کانون بابیان اینکه بزرگ‌سالان برای ساخت آینده باید به دو مسیر اصلی توجه کنند گفت: اول اصلاح رفتار خودشان، چون نمی‌شود امروز از بزرگ‌سالان رفتارهایی مخالف آنچه انتظار داریم ببینیم و از کودکان توقع داشته باشیم رفتار متفاوت‌تری داشته باشند و درست عمل کنند.

او با تاکید بر این‌که رفتار کودکان در راستای رفتار بزرگ‌سالان است بیان کرد: صرف‌نظر از این‌که آیا بزرگ‌سالان امروز تغییر می‌کنند یا نمی‌کنند؟ یا اینکه حاضر هستند به خاطر آینده، کودکان و نوجوانان خودشان را تغییر دهند یا نه؟! بچه‌های امروز از بزرگ‌سالان الگوبرداری می‌کنند و این همان روش آموزش غیرمستقیم و القای معنایی است که از رفتار بزرگ‌سالان به کودکان خواه‌ناخواه منتقل می‌شود.

نظری ادامه داد: کودکان احتیاج به مهارت‌هایی دارند که خیلی از بزرگ‌سالان امروز جامعه هم فاقد آن هستند. چون در نظام آموزشی موجود این مهارت‌ها را نیاموخته‌اند. برخی از آن‌ها ممکن است در مسیر زندگی با آزمون‌وخطا، مهارت‌های زندگی را یاد گرفته باشند، مانند اینکه به چه کسی اعتماد کنند، به چه کسی اعتماد نکنند، چه‌گونه دوست‌یابی کنند و یا با چه کسی دوستی نکنند. یاد گرفته‌اند چه‌گونه زندگی اقتصادی‌شان را بگذرانند، کجا نه بگویند و کجا صبوری کنند. یا این‌که چه‌گونه خشم‌شان را کنترل کنند.

مدیرعامل کانون با اشاره به اهمیت دوران کودکی در یادگیری مهارت‌های ضروری زندگی گفت: بسیاری از بزرگ‌سالان امروز این مهارت‌ها را نمی‌دانند، چون در کودکی یاد نگرفته‌اند و این مهارت‌ها را تمرین نکرده‌اند. کودکی در کنار تمام لذت‌هایی که دارد، تمرین بزرگ‌سالی است.

او در جمع‌بندی صحبت‌های خودش عنوان کرد: بنابراین برای ساخت آینده این دو مسیر را برجسته می‌کنم، اصلاح رفتار بزرگ‌سالان و آموزش مهارت‌های زندگی به کودکان. مهارت‌هایی که نظام آموزشی ما سال‌ها به شکل گسترده به آن‌ها بی‌توجه بوده است و افراد ناچار بوده‌اند با آزمون‌وخطا این مهارت‌ها را بیاموزند.

مردم نباید نقش خودشان را کمرنگ کنند

نظری درباره نقش مسئولان و مردم در ساخت آینده جامعه گفت: یکی از مشکلات جامعه امروز ما این است که مردم فقط از مسئولان انتظار دارند و نقش خودشان را کمرنگ می‌کنند. درحالی‌که ما نمی‌توانیم منتظر مصلحی باشیم که یک دفعه بیایید و معجزه‌وار همه اصلاحات را انجام دهد. نقش مردم بسیار مهم است.

او با اشاره به تلاش مسئولان برای جا انداختن کالای ایرانی در جامعه تاکید کرد: مثلا شما می‌گویید مسئولان بیایند برای استفاده از کالای ایرانی تلاش کنند، پس در این میان نقش مردم چه می‌شود؟ اگر مردم با کالای بی‌کیفیت و باکیفیت به یک شکل برخورد کنند و به‌صرف ایرانی بودن از خرید آن خودداری کنند و کالای خارجی را جایگزین کنند، مسئولان چه‌کاری می‌توانند انجام دهند؟ حتی در بعضی از محصولات که ایران بهترین نوعش را تولید می‌کند، بازهم مردم به سمت نمونه خارجی می‌روند.

رییس هیأت مدیره کانون ادامه داد: من فکر می‌کنم مسئولان از مردم هستند و مردم به‌نوعی در انتخاب آن‌ها نقش مهمی دارند. اگر رفتار مردم آگاهانه‌تر، درست‌تر و دقیق‌تر باشد، جامعه حتما اصلاح خواهد شد. بخشی از این اصلاح را هم مسئولان انجام خواهند داد و بخش‌های خصوصی، دولتی و قوای مختلف حاکم بر نظام عمومی جامعه هم درست می‌شوند.

نظری بابیان اینکه در این حوزه حرف‌های گفتنی بسیار است، عنوان کرد: طبیعی است که باید زیرساخت‌ها فراهم شود، چون نمی‌توانیم از مردم انتظار داشته باشیم که مثلا در خیابان قوانین پارک ‌کردن ماشین را به‌درستی رعایت کنند درحالی‌که زیرساخت‌های لازم آن را فراهم نکرده‌ایم. این مسایل به‌ هم پیوسته هستند.

او ادامه داد: یعنی باید قوانین و مقررات درست در کنار زیرساخت‌های فنی و اطلاعاتی قرار بگیرند تا بشود از مردم انتظار رفتار درست را داشت. البته نباید این تعبیر هم وجود داشته باشد که چون زیرساخت‌های لازم فراهم نیست، ما باید از رعایت قوانین و مقررات سرباز بزنیم و ماشین‌مان را هر کجا که خواستیم رها کنیم. این نگرانی بزرگ من است.

سهم کودکان را فراموش نکنیم

مدیرعامل کانون درباره اینکه هفته ملی یا روز جهانی کودک چه جایگاهی دارد گفت: این هفته یا روز جهانی فرصت یک رزمایش فرهنگی را فراهم می‌آورد. یعنی همان‌طور که رزمایش نظامی باعث هماهنگی بین بخش‌ها، تصمیم‌گیرندگان، عمل‌کنندگان و در نهایت تمرین یک نبرد احتمالی می‌شود، رزمایش هفته ملی کودک هم تمرین یک نبرد دائمی و واقعی است که همواره جریان دارد.

او تاکید کرد: هفته ملی یا روز جهانی کودک، مفهومی را برجسته می‌کند که باید در تمام طول سال به آن توجه کرد. این هفته فرصتی فراهم می‌کند تا بین فعالان این حوزه هماهنگی و همکاری شکل بگیرد. این همکاری به همه دستگاه‌ها و نهادها کمک می‌کند تا در کنار هم این نبرد دائمی و واقعی را پیش ببرند و متوجه نقاط ضعف و قوت آن شوند.

نظری اشاره کرد: طبیعی است که با آنچه باید باشیم، همچنان فاصله بسیاری داریم ولی این رزمایش فرهنگی که به برجسته‌سازی مفهوم کودک می‌پردازد، باعث توجه بیشتر مسئولان به این حوزه می‌شود. به مسئولان و تصمیم‌گیرندگان می‌گوید که تصمیمات شما فقط متوجه خودتان یعنی بزرگ‌سالان نیست و خردسالان، کودکان و نوجوانان هم از تصمیمات شما تاثیر می‌پذیرند. بنابراین از تصمیماتتان برای گرافیک و معماری شهری تا تصمیمات سیاسی، امنیتی و محیط‌زیستی سهم کودکان را هم مدنظر قرار دهید.