به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، موزه تاریخ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان روز دوشنبه ۲۳ دی میزبان نشست تخصصی «ویژگی‌های راهنمایان و مربیان موزه کودک» با حضور سیداحمد محیط طباطبایی مشاور رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری کشور، رئیس ایکوم و مدیر پایگاه میراث فرهنگی بافت تاریخی زواره بود که در قالب دومین نشست تخصصی موزه کانون برگزار شد.
در ابتدای این نشست محیط طباطبایی گفت: موزه، کودک و تاریخ را کمتر در کنار هم می بینیم و مربی می تواند ارتباط مخاطب با این‌ها را برقرار می‌کند. نگاه موزه‌ای از موزه مهمتر است و تصور این است وقتی چیزی به درد نمی‌خورد در موزه قرار می‌گیرد اشتباه است زیرا وقتی چیزی فراتر از عملش ارزش دارد وارد موزه می‌شود.
وی ادامه داد: موزه باعث می‌شود بیدار شویم و یکی از ویژگی‌های نگاه موزه‌ای نگاه به آینده است و در موزه گذشته را برای گذشته حفظ نمی‌کنیم بلکه برای آینده است. وقتی انسان نگاه موزه‌ای داشته باشد گذشته را حفظ و به نسل بعدی منتقل می‌کند.
این پژوهشگر میراث فرهنگی یادآور شد: وقتی جامعه‌ای نگاه موزه‌ای داشته باشد اجازه نمی‌دهد دریاچه ارومیه خشک شود. وقتی جامعه‌ای نگاه موزه‌ای نداشته باشد به کودک و در کل به امید اعتقاد ندارد.
محیط طباطبایی تأکید کرد: معلم، دکتر و پدر و مادر و تمام افراد می‌توانند نگاه موزه‌ای داشته باشند. موزه مکان حفاظت از اندیشه تاریخی و تفکر انسان است. موزه‌ها به صورت فرابخش هستند نه بخش. آدم‌هایی که نگران آینده هستند موزه‌ای‌اند.
وی افزود: وقتی دچار ناپایداری شویم اولین چیزی که از بین می‌رود نگاه موزه‌ای است.
رئیس ایکوم معتقد است موزه مابه‌ازای مادر است؛ آموزش در موزه‌ها آموزش انتقال فرهنگی است و این آموزش همراه با هویت است، این آموزش از آموزش در مدارس مهمتر است.
محیط طباطبایی در ادامه سخنان خود اظهار کرد: کودک مساوی امید است؛ کودک استمرار است. کودک در مفهوم کلی یعنی استمرار جامعه من؛ کودکی یعنی امید. وقتی جنگل‌ها و جغرافیای طبیعی را از بین ببریم کودکی و آینده را از بین می‌بریم. کودک را فقط کودک نبینیم بلکه کودک یعنی آینده.
وی بیان کرد: هرچه انسان‌ها فارغ از حس کودکی باشند خطرناک و هر چه انسان‌ها حس کودکی داشته باشند طرفدار صلح و دوستی می‌شوند. مراد ما از کودک تنها کودک نیست بلکه فرهنگ کودکی است.
این پژوهشگر عرصه تاریخ در ادامه توضیح داد: تاریخ یعنی باستان و بحث تاریخی و انتقال آن به حال و آینده، ریشه ماست. شیوه روایی شیوه انتقال تاریخ در ایران بوده است. روایت مهمترین شیوه برای انتقال نگاه موزه‌ای به کودکان است و نکته مهم این است که در روایت نباید به کودک دروغ گفته شود و در عین حال تمام حقیقت هم برای او روایت نشود.
محیط طباطبایی یادآور شد: وقتی گذشته را بدانیم می‌توانیم آینده را ترسیم کنیم. کودک باید بداند تاریخ مهم است و سپید و سیاه نیست؛ موزه برای قضاوت نیست و موزه‌دار خوب کسی است که قضاوت ارائه ندهد. باید به کودک نشان داده شود که در تاریخ همه افراد سپید و سیاه نیستند.
وی تصریح کرد: در مواجهه کودک با تاریخ باید اهمیت ریشه، اهمیت نگاه موزه‌ای به او منتقل شود و کودک با سؤال موزه را ترک کند. باید در موزه به کودکان آدرس داد. باید در تمام دروس ما میراث فرهنگی ایرانی یعنی آدرسی از ایران به کودکان ارائه دهیم.
این مدرس عرصه میراث فرهنگی و گردشگری متذکر شد: بازدید دسته‌جمعی از موزه نباید بیشتر از ۲ ساعت باشد.
محیط طباطبایی در ادامه سخنان خود تأکید کرد: موزه‌ای خوب است که موزه‌دار خوب داشته باشد؛ موزه‌دار خوب یک راوی خوب است. موزه تاریخ می‌تواند یک نهاد اهمیت آموزش تاریخ به کودکان باشد.
وی ادامه داد: بازی، آموزشی است که سنت و رفتارهای مختلف اجتماعی را به کودکان منتقل می‌کند و از این رو بازی‌ها بسیار مهم هستند. در موزه تاریخ برای کودکان باید به مزیت دوره‌ها و پدیده‌های مختلف اشاره شود. باید نگاه موزه‌ای در راهنمایان موزه وجود داشته باشد.
وی یادآور شد میراث فرهنگی بخش زنده تاریخ است.
