به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان یزد، الهام دارابی که به عنوان داور جشنوارهی چلهی قصهها در یزد حضور داشت، درگفتگوی اختصاصی با کمیته خبر و اطلاعرسانی جشنواره با اشاره به رشد چشمگیر این دوره اظهار داشت: این جشنواره رشد ۴۰ درصدی کیفی را دارد و به لحاظ کمی هم بخشهای متفاوتی را در جشنواره میبینیم و قصههای بومی و با گویشهای محلی را داریم که نشان دهنده رشد است.
وی با اشاره به اجرای صحنهای قصهها ادامه داد: صحنه در نمایش کاملا به وضوح شناخته شده اما در قصهگویی، صحنه و شناخت صحنه برای قصهگوها مبهم و به نوعی مهآلود است که امیدوارم در برنامههای آتی این جشنواره معنی حقیقی صحنه در نمایش، استفاده از بعد و فضا و فیزیک صحنه برای قصهگوها در آموزش ها طراحی و رعایت شود.
داور جشنوارهی چلهی قصهها با تاکید بر اینکه قصهگوها نیازمند آموزش هستند عنوان کرد: قصه گوها باید متوجه شوند که فقط روی صحنه به تنهایی حاضر هستند اما پیش از آن برای یک اجرای خوب به یک تیم خوب نیاز دارند تا از موزیک خوب، کاراکترهای خوب و ... برخوردار باشد.
وی با توجه به تاثیرگذاری این جشنواره بر کودکان و نوجوانان و خانوادهها به ویژه مادران افزود: برگزاری این جشنوارهها رابی نهایت تاثیرگذار میدانم با توجه به اینکه مرجعیت در خانوادهها کاهش یافته میتوان از طریق قصهگویی این مرجعیت را به خانوادهها بازگرداند.
دارابی با ابراز تأسف از اینکه روزگار ماشینی و آلودهشدن به فضاهای امروزی موجب دوری و فاصله از قصه شده است، عنوان کرد: مسئله مهم این است که به یاد بچهها بیاوریم که به قصه نیاز دارند و برای خانوادهها نیز این فرهنگ را ایجاد کنیم که قصهگویی یک روش تربیتی است و اگر مادران توجه به این موضوع داشته باشند و مطالبهگری را برای مادر و فرزند ایجاد کنیم قطعا فرهنگ گذشته هم احیا خواهد شد.
وی با تاکید بر لزوم توجه به آموزش افزود: استان یزد توجه خوبی به این موضوع دارد اما هرگز برای آموزش دیر نیست و هرلحظه باید به فکر آموزش بود به ویژه که قصهگوها در استفاده از قابلیتهای فردی بسیار ضعیف بودند و نیاز است با زبان بدن آشنایی داشته باشند تا ارائه بهتری صورت گیرد.
داور جشنواره چلهی قصهها با بیان اینکه ریتم در قصهها وجود نداشت تصریح کرد: قصهها در اجرا خالی از نوسان بود و تقریبا یک نواخت اجرا شد که کسل کننده به نظر میرسید و این موضوع نیاز به آموزش دارد.
وی هم چنین با اشاره به جای خالی خلاقیت در قصهگویی کودک و نوجوان اظهار داشت: به نوعی مربیان در حال تکثیر اجرای خود هستند و خلاقیتی در اجرای بچهها دیده نمیشود که باید این مهم مورد توجه قرار گیرد و نوجوانها کار مربیان را تکرار نکنند.