به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خراسان رضوی، زهره اکبرآبادی مسئول انجمن ادبی مهتاب نیشابور در توضیح این خبر گفت: در این جلسه که با حضور سمیه سلامی راد کارشناس آفرینش‌های ادبی کانون استان برگزار شد، ۱۵ نفر از اعضا انجمن ادبی مهتاب نیشابور حضور داشتند و به نقد و بررسی آثار دوستان خود پرداختند.
سمیه سلامی‌راد پس از قرائت و نیز شنیدن فایل صوتی داستان‌های اعضا و بیان نظرات اعضا گفت: از خواندن داستان‌های شما لذت بردم و بسیار امیدوارم به مسیر روشن و رو به رشدی که در پیش گرفته‌اید. امیدوارم شاهد موفقیت‌های همواره شما باشیم.
در ادامه کارشناس آفرینش‌های ادبی کانون نکاتی را در خصوص آثار هر یک از اعضا بیان کرد و گفت: داستان‌های شما سرشار توصیفات زیبا جاندار و لحظات تاثیرگذار است.
اما باید توجه داشته باشید یکی از عناصر مهم داستان علاوه بر توصیف مکان‌ها و شخصیت‌ها، شخصیت پردازی درست و جامع و نیز داشتن اتفاق است تا مخاطب را همراهی کند.
آنچه که در بعضی داستان‌ها به چشم می‌خورد شیوه نگارش نوظهور ناداستان است که البته سبک جدید و پر طرفداری هم هست. زمان‌های بسیار طولانی در ادبیات آنچه در اثر ادبی اهمیت داشت سوژه داستانی بود.
اما امروز چگونه روایت کردن اهمیت بیشتری پیدا کرده و از این رو نویسندگان امروزی به دیدگاه شخصی و نگاه خلاقانه‌تری نیاز دارند. در واقع امروزه در دنیای ادبیات یک اثر ادبی لزوما یک رمان پر آب و تاب یا یک داستان کوتاه تاثر برانگیز نیست. چرا که بعضی وقتها یادداشت‌های روزانه‌ای که از دید یک ذهن خلاق و آشنا به زیر و بم‌های ادبیات نوشته می‌شود، حتی می‌تواند به اندازه یک رمان خوب جذابیت داشته باشد.
این نوع نوشتار در اثر تاثیر متقابل داستان نویسی و روزنامه‌نگاری بر هم بوجود آمده است.
ورود نویسندگان این عصر به عرصه روزنامه‌نگاری و بالعکس باعث بوجود آمدن این سبک نوشتاری شده است.
نگاه شخصی نویسنده بیشتر از داستان حفظ می‌شود و اهمیت پیدا می‌کند. هر چند که ممکن است این سبک از نوشته‌ها کشمکش کمتری نسبت به داستان داشته باشد، اما شخصی‌تر صمیمی‌تر و گاه حتی جذابتر هم هست.
سیر تاریخ ادبیات داستانی معلوم می‌کند که رفته رفته نویسندگان بیشتری به ناداستان نویسی علاقمند می‌شوند و آثار بیشتری را در این سبک می‌توان پیدا کرد.
تمامی شاخه‌های ناداستان نویسی نوظهور و تازه نیستند و برخی از آنها مثل زندگینامه‌نویسی، سفر نامه نویسی، در ادبیات سابقه قدیمی دارند.
سلامی‌راد در ادامه با توجه داستان یکی از اعضا و راوی غیر انسان در آن افزود: استفاده از راویان غیر انسانی در روایت داستان زمانی شکل می‌گیرد که نویسنده با زاویه دید مناسب روایت را به یکی از اشیا اطراف شخصیت خود می‌سپارد.
وسیله‌ای که قرار است نقش روایتگری داشته باشد لازم است که بیانی متناسب با قرارگاه روایتی خود داشته باشد. دوربینی را فرض کنید که در سطح صحنه در حال فیلمبرداری است. افق نگاه آن دوربین پایین به بالا و یا اصطلاحا موزائیکی در سطح هست.
این قرارگاه ایجاب می‌کند که چیزی که به صورت کلی در فضای بالای آنها رخ می‌دهد را نقل کنند تا آنچه که در نزدیک آنها است.
اگر جای دوربین عوض شود و کمی بالاتر بیاید نگاه منطقی‌تری دارد و عمل و عکس العمل‌ها را محسوس‌تر نشان می‌دهد.
جنس و نوع و رنگ و فرم آن شی ء در شیوه روایتگری باید از منطق خاص خود برخوردار باشد.
و نکته آخر این که انتخاب راوی در محیط برای جلب توجه باید امتحان شود. ترکیب عناصری که در محیط وجود دارد به پویایی داستان کمک می‌کند که اگر درست انتخاب نشده باشد داستان راکد و ایستا شده و از جذابیت می‌افتد.
ادامه جلسه به نقد و بررسی سه د استان دیگر گذشت و سلامی‌راد در آن به استفاده درست و اندازه از دیالوگ اشاره کرد و اظهار داشت: بیشتر شدن استفاده از دیالوگ از یک حدی ممکن است داستان را به نمایشنامه نزدیک کند.
داستان اسکلتی با اجزا مختلف دارد.
استفاده از دیالوگ نه اینکه نشدنی باشد و داستان‌هایی داریم که فقط با دیالوگ روایت می‌شوند. اما صحنه پردازی توصیف و شخصیت پردازی هم لازمه داستان است و رعایت آنها داستان‌های شما را به سمت حرفه‌ای‌تر شدن پیش می‌برد و ابهامات را از میان بر می‌دارد.
اشاره به شیوه دیالوگ نویسی درست، استفاده درست و منطقی از تجربه زیسته نویسنده و اهمیت آن در موفقیت نویسندگان تازه کار، زبان داستان و روایت داستانی درست و استفاده درست از افعال و کلمات محاوره مواردی بود که به آنها اشاره شد.
در این جلسه آثار مهسا معدنی خوشبخت، فاطمه فخاری، ریحانه فتح آبادی، نیلوفر کمالی و مبینا تو زنده جانی مورد نقد و بررسی قرار گرفت
