به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خراسان‌رضوی، انجمن ادبی آفتاب، در عصر پنجشنه ۵ تیر ماه ۱۳۹۹ با حضور «حسین لعل بذری» داستان نویس، مدرس کارگاه‌های داستان و نویسنده مجموعه داستان کوتاه (افتاده بودیم در گردنه حیران)، شایسته تقدیر در جایزه ملی جلال آل احمد و برگزیده سی و هفتمین دوره جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی ایران و حضور فعال اعضای این انجمن صد و ششمین نشست خود را با محوریت داستان و نقد و بررسی آثار به صورت مجازی برگزار کرد.
فاطمه دیانت، زهرا بیژنیار از جمله اعضایی بودند که داستان‌هایشان خوانده شد و مورد نقد و بررسی اعضا و کارشناس جلسه قرار گرفت.
لعل‌بذری در این نشست و پس از شنیدن داستان فاطمه دیانت ضمن تایید فضاسازی خوب داستان «روسری قرمز» گفت: در جهان داستانی، هر اتفاقی باید از منطق داستانی برخوردار باشد. یعنی اینکه ما از قبل و از طریق ارائه‌ی نشانه‌های داستانی، زمینه سازی و صحنه پردازی درستی کرده باشیم، بگونه‌ای که به لحاظ منطق داستانی، پذیرفتنی باشد.
نویسنده کتاب "افتاده بودیم در گردنه حیران" ضمن تاکید بر اهمیت نگاه و زاویه دید در داستان گفت: اینکه ما در موضع نویسنده کجا ایستاده‌ایم و از کجا داستان‌مان را روایت می‌کنیم اهمیت ویژه‌ای دارد.
لعل‌بذری ادامه داد: داستان کوتاه، حکایت ماجراهای خیلی بزرگ و از همه چیز گفتن‌ها نیست. بلکه داستان کوتاه، پرداختن به جزئیات است.
کارشناس مهمان صد و ششمین انجمن ادبی آفتاب در تکمیل گفته‌هایش افزود: داستان کوتاه قبل از نوشته شدن، ملزم به داشتن ساختمان، پیکره و پلات است، به عبارتی نقشه‌ای لازم است که نویسنده بتواند بر مبنای آن نقشه، زوایای داستانی‌اش را روایت کند. وی ادامه داد: عنصر مهمی در داستان وجود دارد به نام «شرح دادن» که به نویسنده امکان نمایش صحنه‌های داستان را می‌دهد.
حسین لعل‌بذری، با اشاره به قسمت‌هایی از داستان‌های فاطمه دیانت و زهرا بیژنیار و انتخاب زبان داستانی آنها، توضیح داد: استفاده از توصیفات و تشبیه‌ات شاعرانه ما را از روایت داستانی دور می‌کند. این سبک از نوشتار بیشتر به کار شعر و یک متن ادبی می‌آید تا داستان.
لعل‌بذری ضمن تحسین قلم زهرا بیژنیار و توجه او به فرم داستان افزود: نحوه‌ی روایت، زاویه دید، رفت و برگشت‌ها ... اینها خیلی مهم است و به داستان کمک می‌کند ولی در عین حال همین موارد می‌تواند ما را از رسالت اصلی داستان دور کند. نکته مهم این است که ما در داستان کوتاه خیلی فرصت بازی با عناصر را نداریم، اینکه بخواهیم تکنیک‌های داستانی را تکرار کنیم. فصل خوردن یکی از این موارد است. در داستان کوتاه ما رفت و برگشت مکرر فصلی نداریم.
کارشناس مهمان صد و ششمین انجمن ادبی آفتاب خاطر نشان کرد: ارائه‌ی طرح و ایده‌های تکراری در داستان نقطه‌ی ضعف نویسنده نیست بلکه شیوه‌ی پرداخت او از داستان است که متنش را متمایز می‌کند. چرا که موضوعات خیلی تعداد ندارند و تنها شکل پرداختن به آنهاست که یک داستان را می‌تواند قوت ببخشد.
صد و ششمین انجمن ادبی آفتاب در فضای مجازی و با حضور ۲۵ عضو حاضر در جلسه به کار خود پایان داد.
