به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کانون استان کرمان، طیبه شجاعی کارشناس آفرینش‌های ادبی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کرمان در سومین نشست مجازی انجمن داستان «قطره قطره تا دریا» کانون پرورش فکری استان بوشهر که ۲۶ مرداد ۹۹ برگزار شد، به عنوان کارشناس به نقد و بررسی آثار اعضای انجمن پرداخت.
این در حالی است که در این نشست مجازی حسین تولایی کارشناس آفرینش‌های ادبی و مسئول انجمن‌های ادبی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، فریده اجرایی مربی ادبی و رابط انجمن داستان و زهرا جهان‌افروزیان کارشناس آفرینش‌های ادبی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان بوشهر هم اعضای انجمن ادبی قطره قطره تا دریای بوشهر را همراهی کردند.
طیبه شجاعی بعد از خوانش داستان‌های اعضای انجمن، وجود اتفاق داستانی را در کنار توصیفات و حس و حال قوی برای ایجاد ناهنجاری و شکستن تعادل دنیای داستان لازم دانست. اتفاق داستانی را مهم و البته متنوع دانست و یادآور شد که نویسنده نمی‌تواند آن را از داستانش حذف کند یا نادیده بگیرد.
کارشناس آفرینش‌های ادبی کانون کرمان در کنار توجه به ایجاد نقطه اوج و غافلگیری و پایان داستان در مورد موسیقی در داستان این‌طور بیان کرد:« بعضی داستان‌ها ریتم ملایم و آرام‌بخشی دارند. در بعضی موسیقی موج و آب، همراه داستان است. در داستان دیگری صدای پیچیدن باد در لابه‌لای برگ‌ها شنیده می‌شود. ریتم و موسیقی به مرور در داستان به وجود می‌آید. »
نویسنده کودک و نوجوان به بچه‌ها یادآور شد که:« همه شما موقع نوشتن داستان یک مهندس ساختمان هستید. نقشه می‌کشید، طراحی می‌کنید که چه کسی کجا باشد، چه چیزی بگوید، چه کاری انجام بدهد، چه اتفاقی رخ دهد، خواننده از کدام پنجره شما را ببیند و وارد داستان بشود. قطعا این مهندسی کار دشواری است و نیاز به دقت و بازبینی دارد و اگر در جاهایی نقشه اولیه نیاز به تغییر دارد باید ویرایش شود. »
همچنین وی با بیان دیگری داستان را فرزند نویسنده دانست و ادامه داد:« داستان فرزند شما و ساخته و پرداخته ذهن و قلم شماست. برایش اسم انتخاب می‌کنید، ویرایشش می‌کنید تا زیبا شود و اجازه می‌دهید دیگران آن را ببینند و نظر بدهند و شما با دقت و سخاوت نقد آنها را می‌شنوید. وقتی یک داستان متولد شد، برگردید و دوباره آن را ببینید. »
شجاعی از قول اساتید داستان‌نویسی و در پایان گفت: هر داستانی یک ظرف دارد. مثلا ظرف داستانک یه قابلمه دو نفره است. داستان کوتاه اندازه یک قابلمه چهار پنج نفره گنجایش دارد. داستان بلند یک قابلمه ده نفره و رمان یک دیگ لازم دارد. به تعداد شخصیت و اتفاق‌های موجود در داستان ظرفمان بزرگتر می‌شود. اما اگر ظرفمان کوچک باشد و محتویاتش زیاد چه اتفاقی می‌افتد؟ سر می‌رود و محتویات درونش بیرون می‌ریزد. موقع مهندسی ببینید ظرف و محتوایتان با هم همخوانی دارند یا نه. »
طیبه شجاعی عضو قدیمی کانون بوده و در حال حاضر کارشناس ادبی کانون پرورش فکری استان کرمان با بیست سال سابقه کاری و تالیف و چاپ بیش از سی عنوان کتاب داستان و کتاب کار مربی است. او همچنین داور مسابقات داستان‌نویسی و برگزیده بیش از چهل جشنواره داستان‌نویسی کشوری، مقاله نویسی، نقد و پژوهش بوده است.
