به گزارش روابط‌عمومی اداره‌کل کانون استان سمنان، نهمین‌جلسه‌ی مجازی انجمن شاعران نوجوان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان سمنان، پنج‌شنبه ۲۰ آذر ۱۳۹۹ با دعوت از سهیلا والیزاده‌مرادی شاعر، منتقد و کارشناس مرکز آفرینش‌های ادبی کانون استان لرستان در پیام‌رسان واتساپ، برگزار و ضمن نقد و بررسی آثار اعضای این انجمن، پیرامون موضوع «موسیقی بیرونی و درونی در شعر» گفت‌وگو شد.
والیزاده‌مرادی در ابتدای سخنانش ضمن ابراز خرسندی از حضور در جمع مجازی اعضا و مربیان انجمن ادبی آفرینش، اظهار داشت: شعر با داستان متفاوت است و امروزه به این باور رسیدند که داستان بیش‌تر بر مبنای آموزش بوده و اگر شخصی در این زمینه، استعداد متوسطی داشته باشد، تلاش کند، آموزش ببیند و تکنیک‌ها و شگردهای داستان‌نویسی را فراگیرد بی‌شک می‌تواند داستانی در حد متوسط بنویسد؛ اما در شعر، استعداد و جوشش بایست از درون خود شاعر باشد مانند چشمه‌ای که از درون زمین می‌جوشد.
وی در ادامه با بیان این‌که شعر تعریف ثابتی ندارد، افزود: هرکسی در هر جای جهان تعریف خاصی از شعر در ذهنش دارد تا از شعری که دوست دارد لذت ببرد؛ اما اساتید شعر پذیرفتند و یک اصولی دارند که شاعر بایست بر مبنای آن حرکت کند و چون شعر، تحول در زبان است با بیان عادی فرق دارد.
والیزاده یادآور شد: آنچه که شعر را ماندگار و از یک بیان عادی جدا می‌سازد، شاعرانگی است که همان خیال، عاطفه، تصویر، تشبیه، مجاز، ایهام، متناقض‌نمایی و حس‌آمیزی را شامل می‌شود که ممکن است شاعر تنها از یک یا دو عنصر و یا از همه‌ی این عناصر در شعرش بهره گیرد و در واقع اثرش را زیباتر و دلنشین‌تر سازد.
مهمان انجمن ادبی آفرینش کانون استان سمنان در نقد اثر عضو دیگر این انجمن با مضمون «باران»، اظهار داشت: این شعر یادآور یکی از زیباترین شعرهای کودکی همه‌ی ما فارسی‌زبان‌ها به نام «باز باران» سروده‌ی گلچین گیلانی بوده که بر اساس همان وزن، ریتم و لحن سروده شده است.
والیزاده در بخش دیگری از سخنانش تصریح کرد: هرچه تشبیهات، تازه، نو و مختص خودِ شاعر باشند، شعر، زیباتر و ماندگارتر شده و می‌تواند مخاطب بیش‌تری جذب کند.
مهمان انجمن ادبی آفرینش کانون استان سمنان در نقد اثر یکی از اعضای انجمن، شعر را یک کل دانست که هر کلمه در آن، یک جزء به شمار می‌رود و گفت: ارتباط عمودی شعر به مانند ساختمانی است که همه‌چیز در آن سر جای خود قرار گرفته و با برداشتن آجری، تمام ساختمان فرو می‌ریزد.
والیزاده در پایان سخنانش از اعضا خواست تا بیش‌تر شعر بخوانند و وزن، قافیه، ردیف و درمجموع ادبیات کهن را تمرین و مطالعه کنند تا بهتر شعر بسرایند.
