گفتگو از: اعظم موسوی
او خودش را این‌طور معرفی کرد:
یاسمین وفاق نعمت‌الهی هستم. متولد سال ۱۳۸۸ کلاس پنجم، شهرستان آباده
از او خواستم شروع و زمینه فعالیتش در کانون را بگوید:
از چهار و نیم سالگی عضو کانون شدم و در زمینه‌ی نقاشی و ادبی فعالیت می‌کنم.
چگونه متوجه شدی که به نقاشی علاقه‌مندی؟
من از ۳ سالگی به‌طور تجسمی نقاشی می‌کشیدم و مادرم مرا در کلاس نقاشی ثبت‌نام کرد. تا بعد از ۷ سالگی که به‌طور کاملا علاقه‌مند و پیشرفته‌تر نقاشی را دنبال کردم.
او از موفقیت‌هایش هم گفت:
در جشنواره بین‌المللی نقاشی بوداپست مجارستان، یوسرن سال ۹۸ مقام برتر و مدال طلا کسب کردم و در جشنواره بین‌المللی نقاشی با موضوع سلامتی سال ۹۹ با برگزاری گروه سلامت و هنر، موفق به کسب مقام برتر و مدال طلا شدم. در جشنواره ملی رضوی سال ۹۸ حائز مقام برتر شدم و در مسابقات استانی و شهرستان در سالیان اخیر مقام‌های بسیاری کسب کرده‌ام.
از او پرسیدم کانون چه نقشی در موفقیتش دارد؟
با توجه به نقش محوری کانون، برگزاری کلاس‌ها و زحمات مربیان محترم کانون و خصوصا مربی نقاشی بسیار با اخلاق، تنها دلیل مداومت من برای شرکت در کلاس‌های فوق‌برنامه بوده است.
این عضو هنرمند کانون را این‌طورتعریف کرد:
است. کانون بستری مناسب برای رشد و شکوفایی استعدادهای کودکان و نوجوانان
او برای هم‌سن و سالانش توصیه هم داشت:
توصیه می‌کنم که از فضای کانون و فعالیت‌های فوق‌العاده آن استفاده و استعدادهای نهفته خویش را شکوفا کنند و در کار هنر تکرار و استمرار داشته باشند. هنر یعنی تکرار و استمرار و حضور به موقع در فعالیت.
پرسیدم کتاب هم می‌خوانی؟
خیلی. یعنی به محض اینکه فرصت و زمانی داشته باشم ترجیح می‌دهم نقاشی بکشم و کتاب بخوانم.
خیلی کتاب خوانده‌ام. تقریبا در مدت چند سال، تابستان‌ها، هفته‌ای حداقل ۴ کتاب و در ایام غیرتعطیلات نیز هفته یا دو هفته‌ای ۲ کتاب می‌خوانم؛ ولی یکی از آن‌ها را که خیلی دوست دارم: استاد محمد پینه‌دوز (اوسا ممد پینه‌دوز).
پرسیدم آیا کرونا تو را از کانون دور کرد؟ در این ایام چطور با کانون و مربیان در ارتباط بودی؟
خیر. البته تا حدودی به‌طور فیزیکی در زمان‌های محدودیت که نمی‌توانستم حضور داشته باشم. من با مربیان کانون و به‌ویژه مربی نقاشی در ارتباط بودم و حتی با رعایت دستورالعمل‌ها، ایشان را دیده‌ام و به صورت تلفنی با ایشان در ارتباط بودم و از راهنمایی‌هایشان در کارها استفاده کردم.
و سخن آخر اگر مانده:
امیدوارم هر چه زودتر کرونا تمام بشود و من بتوانم مثل سابق به کانون و مدرسه برگردم و از همه هم‌سن و سالانم میخواهم که در کانون پرورش فکری ثبت‌نام کنند و از همه امکانات فوق‌العاده آن استفاده کنند.
برای این عضو خوب کانون موفقیت آرزو می‌کنم.