به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری استان خراسانرضوی، این نشست مجازی که عصر پنجشنبه دوم اردیبهشت برگزار شد با نقد و بررسی داستان «سایه بر دوش» اثر «شهرزاد لعلبذری»، داستان «آذر» اثر «علی خاتمی» و «بوسیدن مادر» اثر «امیر حسین خزائی» همراه شد.
کارشناس ادبی استان با اعلام این خبر گفت: مهمان این جلسه سهیل مقیمی نویسنده، پژوهشگر و مربی ادبی استان کردستان بود.
سلامیراد افزود: مقیمی در نقد داستان «بوسیدن مادر» گفت: گاه داستانی فارغ از مشکلاتی که دارد آنقدر با حس خوب و هنرمندی نویسنده ادغام میشود که نقد آن سخت میشود و داستان خزائی از این دست است. انتخاب هنرمندانه روایت دوم شخص، شروع قوی و بیحاشیه و انتقال صحیح حس زنانه در داستان (برخلاف جنسیت نویسنده)، از حُسنهای اثر است.
او افزود: اما بهتر است نویسنده فضاسازی داستان را جدیتر بگیرد. برای ایجاد حس غم دوری از مادر باید تمام عناصر داستانی به درستی چیده شود مثل شخصیتپردازی، مکان یا توصیف. مکان و زمان در داستان گاهی گم میشود. حس نوستالوژی ما از خانه مادری هست که این مکان را در ذهنمان تصویرسازی میکنیم؛ اگر نویسنده پرداخت بیشتری بر محیط داشت، بالطبع این احساس همراهی ما با شخصیت بیشتر و ملموستر میشد. قهرمان داستان هم نیاز به شخصیتپردازی بیشتری دارد. چرا که شخصیت اصلی دارد مادر میشود و این احساس نیاز به مادر را میشد در بطن داستان پررنگتر کرد.
نویسنده رمانهای «ارباب سفید» در نقد اثر خاتمی گفت: داستان «پیکر فرهاد» اثر «عباس معروفی» را بخوانید. این اثر به زبان شما نزدیک است و میتوانید از آن الگوبرداری کنید که اصلا این الگو برداری عیب نیست. دو سوم داستان شما درباره «آذر» است. جملات سنگین و عجیبی دارد که تحسین برانگیز است. در ادامه متوجه میشویم راوی نابیناست. شوکهای داستان هم قابل تامل هستند. خط روایت را منطقی و بدون عجله پیش بردید. حتی بو هم در داستان میتواند نماد و نشانه عشق عرفانی باشد. در کنار محسناتی که این داستان دارد این نکته را باید یادآور شد که در شخصیت پردازی فرد نابینا گاهی با مشکل مواجه میشوید. ما نابینا بودنی از قهرمان داستان ندیدیم. مثل اینکه «زن خم شد و سنگ دیگری به سمتم پرتاب کرد» چون راوی اول شخص و نابیناست نمیتواند دیدنیها را توضیح دهد. این ایراد را میتوان با اشارات غیر مستقیم و یا با انتخاب زاویه دید سوم شخص حل کرد.
در ادامه جلسه، سهیل مقیمی درباره تفاوت اسطوره و خرافات، عقاید و باورهایی که خارج از فرهنگ ماست صحبت کرد.
نویسنده «فضانوردی با بیژامه راه راه» در نقد داستان لعل بذری یادآور شد: داستان بسیار قوی است و کلیدهایی دارد که قفل ابهامات را به تدریج در داستان باز میکند و این فوق العاده است. گم شدن جنسیت و شخصیت قهرمان داستان با سایهاش از زیباییهای اثر است.
سمیه سلامیراد در پایان توضیحات خود گفت: این انجمن که با استقبال ۳۷ عضو انجمن ادبی همراه بود ساعت ۱۹ پنجشنبه دوم اردیبهشت به کار خود پایان داد.