نویسندگان آثار نمایشی، به نوجوانان توجه کنند

عضو هیات انتخاب مسابقه‌ی فیلم‌نامه و نمایش‌نامه‌ی کودک و نوجوان معتقد است که تاکنون در فضای حرفه‌ای تئاتر و در نوشتن متن‌های نمایشی برای گروه سنی نوجوان، کارهای زیادی نشده درحالی‌که لازم است در نمایش‌نامه‌ها و فیلم‌نامه‌ها به این گروه مانند گروه سنی کودکان توجه خاص داشت.

به گزارش اداره‌کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، آرش شریف‌زاده کارگردان و طراح نمایش‌های کودک و نوجوان که در پنجمین مسابقه‌ی فیلم‌نامه و نمایش‌نامه‌ی کودک و نوجوان عضو هیات انتخاب بود، درباره‌ی رویکرد کلی آثار رسیده به این رویداد گفت: در میان متن‌هایی که در این مسابقه خواندم، به‌طور کلی بار فانتزی کارها خیلی بالا بود، که این اتفاق خوب و مبارکی است. هر چند که آثار محتوایی اجتماعی، فرهنگی و حتی اسطوره‌ای داشتند، اما چاشنی فانتزی در اغلب متن‌های رسیده مشهود بود.
این کارگردان تئاتر، تخیل و فانتزی در متن‌های نمایشی را مثبت و لازم دانست و گفت: اتفاق خوبی بود که هر موضوعی را که برگزیده بودند با تخیل خاصی ارائه شده بود. بچه‌های قرن بیستم و عصر اینترنت، نصیحت مستقیم را به راحتی نمی‌پسندند؛ مسائلی مثل احترام به دیگران و بزرگ‌ترها و از این قبیل، بهتر است که از راه‌های دیگری مثل فانتزی و تخیل منتقل شود.
شریف‌زاده در توضیح توجه به فانتزی گفت: در بعضی متن‌ها برای مثال الگوی جادو و جادوگر و سحر، کمک کرده بود به روند روایت. اما، این اتفاق همیشه هم خوب نیست که بچه‌ها دائم منتظر رسیدن کمک از طرف جادوگری باشند! البته ما در شاهنامه و متون قدیمی‌مان هم از این دست داستان‌ها داریم، اما در افسانه‌های قدیمی، تکلیف تماشاگر مشخص است، می‌پذیرد که باید دیو را با کمک سحر و جادو نابود کرد و رفت مرحله‌ی بعدی. اما وقتی پایه‌ی یک اثر، معاصر و اجتماعی است، استفاده از جادو و سحر، خوب از آب درنمی‌آید.
براساس این گزارش، پس از انتشار فراخوان این مسابقه ۱۱۹۹ اثر در سامانه‌ی این رویداد ثبت شد که از این تعداد، ۴۰۲ عنوان فیلم‌نامه بلند سینمایی، ۳۱۶ نمایش‌نامه، ۲۸۷ فیلم کوتاه و ‌۱۹۴ فیلم‌نامه پویانمایی بود.
عضو گروه بررسی طرح‌های نمایشی، با اشاره به منبع آثار رسیده، گفت: در این مسابقه یک بخشی هم به اقتباس اختصاص داشت که در همین بخش، اقتباس از کارهای خارجی بیشتر بود تا داستان‌های ایرانی. هرچند این نکته خیلی فراوانی نداشت، اما در مجموع اقتباس از آثار خارجی بیشتر بود. هرچند که در اقتباس‌های داخلی، ما حتی از شاهنامه هم اقتباس داشتیم.
کارگردان نمایش «کلوچه‌های خدا» تصریح کرد که توجه به آثار قدیمی ایرانی، مساله‌ای فراگیر در نمایش‌نامه‌نویسی ماست. ما متن‌ها و اسطوره‌ها و داستان‌های قدیمی زیادی داریم، فقط شاهنامه یا فلان افسانه‌ی تکراری نیست، و باید به سراغ آن‌ها هم رفت.
شریف‌زاده در بخش دیگری از سخنانش با اشاره به گروه‌بندی سنی مخاطب نمایش‌نامه‌ها، تاکید کرد: امیدوارم که نویسنده‌های ما، دغدغه‌ی نوجوانان را بیشتر داشته باشند، چراکه خیلی کم به آن‌ها پرداخته شده و می‌شود. اگر هم توجهی شده، شعاری و خسته‌کننده بوده است.
در همین حال به گفته‌ی دبیر این مسابقه، حدود ۴۰درصد آثار رسیده به این رویداد برای مخاطب کودک، ۵۰ درصد برای نوجوانان و ۱۰ درصد ویژه‌ی خانواده‌ها بوده است.
شریف‌زاده با تحلیل وضعیت نمایش‌نامه‌نویسی برای کودک و نوجوان، معتقد است که ما در ایران نویسنده‌های خوبی در حوزه‌ی نمایش‌نامه‌نویسی داریم که کافی است در متن‌هایشان از حواشی کناره بگیرند تا متن‌های خوبی برای اجرا داشته باشیم.
او به تجربه‌ی داوری در این مسابقه اشاره کرد و افزود: جدای این مسابقه، به عنوان یک کارگردان و طراح که متن‌های مختلفی را می‌خوانم، و گاهی به پیشنهاد خود نویسنده‌ها هم متن‌ها را می‌خوانم، باید بگویم که نویسنده‌ها خیلی به حواشی می‌پردازند. کمتر نویسنده‌ای دیده‌ام که متنش خیلی جذاب باشد، معمولا آن‌قدر دیالوگ‌های اضافه و حواشی به متن داستانی وارد می‌شود، که از اصل موضوع خارج می‌شود.
عضو هیات انتخاب پنجمین مسابقه‌ی فیلم‌نامه‌ و نمایش‌نامه‌ی کودک و نوجوان همچنین گفت: در اتود نمایش‌نامه‌هایی که من خواندم، شاید دو سه‌ مورد بود که در آن به تکنیک هم توجه شده بود. متاسفانه نویسنده‌های آثار این رویداد به تکنیک توجه زیادی نداشته‌اند. هرچند ممکن است نویسنده بگوید که کارگردان و طراح است که باید درباره‌ی تکنیک فکر کند، اما ما نباید توقع داشته باشیم که متن‌های ما فقط روند داستان و درام را درنظر بگیرند. اگر کارگردان مثلا ببیند که نویسنده‌ی نمایش‌نامه یا فیلم‌نامه با رویکردی تکنیکی با متن برخورد کرده و برای مثال فضایی را توصیف کرده که شکل تکنیکی هم در آن لحاظ شده، اتفاق خوبی است.
او تجربه‌ی برگزاری این مسابقه و تکرار آن در دوره‌های بعدی را مفید دانست و گفت: در مجموع متن‌های خوبی خواندم، اما این‌که از دل نویسندگان این آثار، نویسندگان حرفه‌ای بیرون بیاید یا نه، الآن نمی‌توانم بگویم. متن‌هایی را خواندم که به نظرم قابلیت بالایی داشتند، اما زمانی می‌توانم قضاوت کنم که از همین نویسنده کارهای دیگری بخوانم و بفهمم که بله، این آدم می‌تواند نویسنده‌ی حرفه‌ای و خوبی باشد. برگزاری این مسابقه هم می‌تواند به رونق این مساله کمک کند.
در این دوره از مسابقه‌ی نمایش‌نامه و فیلم‌نامه‌ی کودک و نوجوان، بر اساس گروه‌بندی سنی در رده‌ی سنی ۱۰ تا ۱۵ سال ۳۰ شرکت‌کننده، ۱۵ تا ۲۵ سال ۹۰ نفر، ۲۵ تا ۳۵ سال ۲۲۵ نفر، ۳۵ تا ۴۵ سال ۱۱۵ نفر، ۴۵ تا ۵۵ سال ۶۰ نفر و ۵۵ سال به بالا ۴۰ نفر اثر ارسال کرده‌اند.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 3 =