این برنامه میزبان طیبه پوربصیری، مربی ادبی آفرینش‌های ادبی استان خوزستان بود. او  به اهمیت حض ادبی و لذت‌بخشی داستان اشاره کرد و اعضا را به خلق این لذت تشویق کرد.

به گفته‌ی پوربصیری، نام‌گذاری داستان، سبب هویت‌بخشی به آن می‌شود و لازم است نامی متناسب با مضمون داستان انتخاب شود که خوانش داستان را برای مخاطب جذاب و پرکشش کند.

این نویسنده، خلق داستان تازه با مضامین نو را نیازمندکلیشه‌زدایی از مضامین کهنه و تکراری دانست و گفت: مستقیم‌گویی در داستان،  لذتی برای مخاطب ایجاد نمی‌کند و  بیان مسائل عاطفی و احساسی به شیوه‌ی غیرمستقیم، باعث به وجود آمدن حض ادبی می شود.

پوربصیری توجه به جزئیات در توصیف‌ها را سبب تصویرسازی و ماندگاری صحنه‌های داستانی در ذهن مخاطب عنوان کرد و گفت: برای نوشتن، نیاز به حضور در مکان‌ها و زمان‌های دور نیست؛ باید بیاموزیم اکنون را به سوژه مناسب داستانی تبدیل کنیم.

او در پایان خطاب به اعضای انجمن سروناز گفت: اندیشه و اندیشیدن باید در داستان جریان داشته باشد و مشخص‌کردن گونه داستان، در ابتدای طرح‌نویسی ضروری است.