گفت‌وگو از: اکرم مداح، مربی مسوول مرکز شماره ۵ کانون اردبیل
- مصاحبه با سحر داداش‌زاده عضو قدیمی و ارشد:
* لطفا خودتان را معرفی نمایید؟
سحر داداش‌زاده،۲۰ ساله و در حال حاضر دانشجو هستم.
* چند سال عضو کانون بوده‌اید؟ و از نخستین روز خود چه خاطره‌ای را در ذهن دارید؟
حدود۱۰سال عضو کانون بودم، بهترین خاطره برای من رفتار بسیار خوب و مهربان مربیان و پیدا کردن دوستان هم سن و سال خودم بود.
* بیشتر به چه فعالیت‌هایی در کانون علاقه‌مند بودید؟
فعالیت‌هایی مثل خوشنویسی، عکاسی و کتاب‌خوانی
* شما از زمان حضورتان در کانون چه موفقیت‌هایی را کسب کردید و اینکه چقدر تلاش می‌کنید تا در این عرصه پیشرفت کنید؟
در زمینه خوشنویسی و عکاسی در مسابقه‌ها و فراخوان‌های مختلفی شرکت کرده و خوشبختانه در بیشتر آن‌ها موفق به کسب جایزه شدم. هم‌چنین موفق به کسب مدرک خوش و عالی از انجمن خوشنویسان ایران شده‌ام. بنابراین تمام سعی‌ام را می‌کنم تا خلاقیت‌های بیشتری در آثارم به نمایش بگذارم؛ دیدن نمونه کارهای استادان بزرگ در این زمینه کمک زیادی به من می‌کند.
* به بچه‌هایی که دوست دارند مثل شما پیشرفت کنند، چه توصیه‌ای دارید؟
توصیه می‌کنم اگر واقعا به فعالیتی علاقه دارند نهایت تلاششان را بکنند، از ضعف‌ها و کاستی‌های خودشان نترسند، بلکه آن‌ها را تبدیل به نقاط قوت بکنند.
* از زمانی که ویروس کرونا آمده، فعالیت‌ها بیشتر به سمت برنامه‌های مجازی پیش رفته، نظر شما در این خصوص چیست؟
قطعا فعالیت مجازی جای آموزش حضوری را نمی‌گیرد ولی به نظرم کانون با فراهم کردن محیط مناسب، آموزش مجازی را برای کانونی‌ها تسهیل کرده‌است.
* چون سخن از فعالیت‌های مجازی پیش آمد، اوقات فراغتتان را در این خصوص چگونه سپری می‌کنید؟
بیشتر با مطالعه کتاب‌های مختلف، گوش دادن به پادکست‌ها، ورزش کردن و تماشای فیلم و سریال.
* به نظر شما بزرگ‌ترین حق‌وحقوق کودکان چیست که در عصر حاضر نادیده گرفته‌شده است؟
کودکان قطعا دارای ذهنی تازه و خلاق هستند و برای ابراز این خلاقیت نیاز به موقعیت، شرایط و حمایت دارند. پدر و مادر نقش مهمی در این قضیه دارند که کودکان خود را در چنین فضایی قرار دهند تا بتواند ذهن خلاق خود را به کار بگیرد. علاوه بر این؛ از نظر من به جز کانون، محیط‌ها و تدابیر بیشتری باید برای این قشر از جامعه در نظر گرفته بشود، به عنوان پیشنهاد می‌توان گفت که در مدرسه کودکان حق دارند که در کنار درس، مهارت‌های دیگری را نیز بیاموزند و قطعا با اجرای این فوق‌برنامه‌ها، مدارس جای بهتری برای کودکان خواهد بود.
* سخن آخر...؟
حضور در کانون و جمع بچه‌های هنرمند برای من جزء به‌یادماندنی‌ترین خاطرات دوران کودکی و نوجوانی هست، از زحمات مربی عزیزم متشکرم که در مسیر پیشرفت من تأثیر بسیار زیادی داشته است.
- مصاحبه با مریم سجادی عضو نوجوان:
* لطفا خودتان را معرفی نمایید؟
مریم سجادی ۱۶ ساله از اردبیل
* چند سال است که عضو کانون هستید و از نخستین روز خود چه خاطره‌ای را در ذهن دارید؟
۷ سال؛ در نخستین ورودم به کانون نسبت به عضویت در آن تردید داشتم و وقتی داخل فضای کانون شدم، استقبال گرم مربیان و فضای داخل مرکز مرا جذب خود کرد. هم‌چنین با کتاب‌ها آشنایی نداشتم و در انتخاب کتاب مردد بودم که یکی از مربی‌های حاضر یک کتاب با یک طرح جلد زیبا معرفی کرد و من آن را خیلی دوست داشتم.
* بیشتر به چه فعالیت‌هایی در کانون علاقه‌مندید؟
قصه‌گویی‌های دورهمی، تئاتر، خوشنویسی و کارگاه‌های ادبی
* شما از زمان حضورتان در کانون چه موفقیت‌هایی را کسب کردید و اینکه چقدر تلاش می‌کنید تا در این عرصه پیشرفت کنید؟
کسب مقام در رشته‌های مختلف ادبی، سرود، رباتیک و نقاشی. سعی می‌کنم کارهایم را با علاقه دنبال کنم و خلاقیت‌های فکری داشته باشم.
* به بچه‌هایی که دوست دارند مثل شما پیشرفت کنند، چه توصیه‌ای دارید؟
با علاقه در کلاس‌ها شرکت کنند، بیشتر از مربی‌ها کمک بگیرند و تمام تلاششان را در زمینه فعالیتشان بکنند.
* از زمانی که ویروس کرونا آمده و فعالیت‌ها بیشتر به سمت برنامه‌های مجازی پیش رفته، چگونه توانستید با کانون ارتباط برقرار کنید؟
ارتباط من با کانون ضعیف شد و کمی از فضای کانون دور شدم، اما فضای مجازی این فرصت را پیش آورد که دوباره با کانون و مربیان در ارتباط باشم.
* چون سخن از فعالیت‌های مجازی پیش آمد، نظرتان را در این خصوص بیان نمایید و اینکه چقدر توانستید با فعالیت‌های مجازی کانون ارتباط برقرار کنید؟
ارتباطم کمی ضعیف بود و مشکلات اینترنتی و برقراری ارتباط آنلاین، دشواری‌های زیادی به همراه داشت؛ ولی در کل خوب و جذاب بود.
* سعی می‌کنید در این روزهای کرونایی اوقات فراغتتان را با چه فعالیت‌ها و یا برنامه‌هایی سپری کنید؟
با انجام فعالیت خوشنویسی، بازی‌های فکری، داستان‌نویسی و استفاده از رایانه
* اگر نکته‌ای یا سخنی باقی‌مانده که دوست دارید مطرح نمایید، بفرمایید؟
کاش بتوانیم با رعایت پروتکل‌های بهداشتی کانون را حضوری کنیم و دوباره به آن فضای دل‌نشین برگردیم. البته به خاطر وجود ناامنی از بابت انتشار ویروس کرونا در جامعه، حق بازی با دوستان و بودن در کنار همدیگر گرفته‌شده است که امیدوارم با فراهم کردن امکانات یکسان برای تمامی کودکان، فرصت‌های از دست رفته را دوباره برگردانیم.
* از شما دوستان عزیز برای شرکت در این گفت‌وگو صمیمانه سپاس‌گزاریم و موفقیت روزافزون آرزومندیم.