به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، فرزانه رحمانی با اشاره به داوری مهرواره داستان آفرینش درباره کیفیت آثار این دوره از مهرواره گفت: اگر این دوره از مهرواره را نسبت به دوره قبل ارزیابی کنیم موضوع‌هایی که بچه‌ها انتخاب کرده بودند جسورانه‌تر و تنوع بیشتری داشت و از طرفی قوت آثار نسبت به دوره قبل بالاتر بود. همچنین بچه‌ها به‌ویژه در زبان داستانی و انتخاب موضوع و ایده نسبت به دوره قبل پیشرفت خوبی داشتند.
وی با بیان اینکه در مهرواره داستان آفرینش موضوع داستان آزاد است تصریح کرد: در این دوره برای انتخاب موضوع بچه‌ها دغدغه‌های اجتماعی بیشتری داشتند و موضوع‌ها بیشتر نوجوانانه بود. علاوه براین نسبت به دوره قبل که آثار طنز کمتری داشتیم، در این دوره در کنار توجه بچه‌ها به ژانرهای مختلف، آثار طنز بیشتر دیده شد؛ برای نمونه در میان برگزیده‌ها چند داستان خوب فانتزی داشتیم و یا داستان‌های دفاع مقدس و داستان‌هایی با موضوع‌های دینی قابل توجه بود. این تنوع در موضوع داستان‌ها را می‌توان اتفاق خوب این دوره از مهرواره به حساب آورد.
رحمانی درباره فرآیند داستان‌نویسی در کانون گفت: کارگاه‌های داستان‌نویسی در مراکز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فعالیت دارند و بچه‌هایی که به سن نوجوانی می‌رسند جذب انجمن‌های ادبی کانون می‌شوند. در این انجمن‌های ادبی بچه‌ها جدی‌تر و مانند بزرگسالان داستان نوشتن را تمرین می‌کنند.
وی افزود: در این انجمن‌ها فرآیندی وجود دارد که عده زیادی کارشناس، نویسنده و شاعر معروف که در ادبیات ایران قلم می‌زنند، مهمان این انجمن‌ها می‌شوند و با بچه‌ها تمرین و آثارشان را نقد می‌کنند. در نهایت هر سال یک مهرواره شعر آفرینش و داستان آفرینش برگزار می‌شود و خروجی فعالیت‌های انجام شده در طول یکسال را می‌بینیم. از این طریق می‌توانیم ارزیابی کنیم در یک استان کارگاه داستانی، عملکرد بچه‌ها و عملکرد مربی و کارشناس چه اندازه پیشرفت داشته است؛ برای پیشرفت در یک استان همه این موارد لازم است.
این نویسنده با اشاره به نقش کمک‌کننده کارگاه‌های مجازی در پیشرفت روند فعالیت‌های انجمن‌ها بیان کرد: ماجرای کرونا و پاندمی که اتفاق افتاد باعث شد مهمان‌های ما که هر فصل یا هر شش ماه یکبار به استان‌ها می‌رفتند، دسترسی‌شان بیشتر و راحت‌تر شود. تقریبا می‌توانم بگویم هر ماه استان‌ها یک جلسه انجمن داشتند و در طول سال ۱۰ تا ۱۲ مهمان کارشناس وارد انجمن‌ها می‌شد. بچه‌ها گفت‌وگو با چهره‌های معروف و متنوعی را تجربه می‌کردند و آثارشان مورد بررسی قرار می‌گرفت. این امتیاز خیلی بزرگی بود و من بخش بزرگی از این جهش و پیشرفت را مدیون فضای مجازی می‌دانم.
داور مهرواره داستان آفرینش ادامه داد: چون در دوره قبل هم داور بودم وقتی به شکل مقایسه‌ای نگاه می‌کنم زبان داستانی بچه‌ها و تنوع آنها در ایده‌پردازی قدرت پیدا کرده بود و به نظر من این اتفاق به دلیل بهره‌مندی از فضای مجازی است. حالا فکر کنید اگر امکان فضای مجازی را از دست بدهیم و بخواهیم هر ماه یک مهمان را به یک استان بفرستیم کار سختی می‌شود درصورتی‌که فضای مجازی چنین امکانی را برای ما فراهم کرده است.
رحمانی در پایان با تأکید بر لزوم تجهیز کتابخانه‌های انجمن‌های ادبی گفت: در کتابخانه‌ها بچه‌ها با تازه‌ترین آثار روز ادبیات در حوزه شعر و داستان آشنا می‌شوند و وقتی منابع متنوع در اختیار آنها باشد در روند پیشرفت آنها تاثیر مستقیم خواهد داشت. به طور کلی اگر کارگاه‌های داستان‌نویسی در مراکز کانون به‌درستی طراحی شود بی‌تردید شاهد خروجی بسیار درخشانی خواهیم بود.
