خوانساری در ابتدای جلسه با تعریف ریتم که یکی از کیفیت‌های بصری در هنرهای تجسمی است گفت: ریتم شامل تکرار هر شکل، رنگ، موقعیت و حرکت شبیه به هم است که نوعی نظم و ترتیب را در ذهن تداعی می‌کند و باعث ایجاد حس وحدت در اثر هنری می‌شود.
او گفت: زمانی که عناصر شبیه به هم، با فاصله‌ی مرتب تکرار شوند ریتم را به وجود می‌آورند و برای پی بردن به آن باید نگاهی دوباره به اطراف خود داشته باشیم؛ ریتم توسط هنرمند در ترکیب‌بندی استفاده می‌شود تا چشم بیننده بر روی اثر حرکت کرده و زمان بیشتری بر روی آن توقف کند.
نماینده انجمن عکاسان نوجوان کانون استان همدان ادامه داد: هر چقدر که یک ریتم تکرار شونده‌ی ساده می‌تواند آرامش و یک‌دستی را القا کند، به هم ریختن آن با یک عنصر متفاوت هم می‌تواند حس‌ها را به هم بزند و به همین علت، هنرمندان برای تاکید بیشتر، سوژه‌ی اصلی را در زمینه‌ای از عناصر تکراری(ریتم) قرار می‌دهند تا با استفاده از تفاوت بصری، بسیار سریع دیده شود مانند چند ردیف سیب زرد که بین آن‌ها یک سیب قرمز قرار گرفته است.
در پایان این نشست عکس‌هایی با موضوع ریتم در محیط پیرامون شرکت کنندگان در نشست، که همان لحظه ثبت و ارسال شدند مورد بحث و بررسی قرار گرفت.