به گزارش روابط عمومی ادارهکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گلستان، صبح روز یکشنبه، ۲۷ آذر ۱۴۰۱ کانون استان میزبان فرزانه رحمانی نویسنده و پژوهشگر ادبیات کودک و نوجوان بود.
مرکز فرهنگی هنری مینودشت میزبان نشست ادبی«یک داستان، یک خاطره» با حضور ۶۰ نفر از اعضای کارگاههای داستاننویسی و ۲۰ نفر از مادربزرگها و پدربزرگها بود.
در این روز، جشنی به مناسبت فرارسیدن شب یلدا با حضور مهمانان برگزار شد و سپس در نشستی که به صورت کارگاه و همراه با اعضای کارگاههای داستاننویسی برگزار شد، مهمان برنامه در مورد ویژگیهای خاطره، داستان و تکنیکهای تبدیل خاطره به داستان گفتگو کردند.
در ادامه، رحمانی با حضور در مرکز فرهنگی هنری رامیان، مهمان اعضای انجمن نویسندگان نوجوان شهرستانهای رامیان، دلند و آزادشهر بود.
نویسندهی کتابهای «مادرم زاغچه، این نامه برای شماست؟، یک چیزی زیر تختم است و ...» در این نشست به نکات ارزشمندی در خصوص تکنیکهای داستاننویسی و ویژگیهای خاطره و داستان اشاره کرد.
رحمانی با بیان اینکه خاطره، روایتی شخصی است که هدف از آن تنها انتقال پیام بوده و رشد شخصیت در آن اتفاق نمی افتد، گفت: این در حالیاست که در داستان شخصیت اصلی آرزو یا خواستهای دارد که موانعی در راه رسیدن به آنها پیش میآید و موجب رشد شخصیت میشود؛ شخصیت اصلی داستان در راه رسیدن به هدفش دست به تلاشهایی میزند که ممکن است به نتیجه برسد یا نرسد، اما در خاطره شخصیت همان است و اتفاق و ماجرایی ندارد.
وی ادامه داد: راوی خاطره، همیشه اول شخص است گاهی راوی اول شخص ، خودش درگیر آن ماجراست یا در آن خاطره حضور دارد و شخصیت اصلی، شخص دیگری مثلا مادر بزرگ یا ... است.
کارشناس ادبیات کودک و نوجوان آفرینشهای ادبی و هنری کانون کشور همچنین اظهار داشت: درخاطره نویسی مجاز هستیم از زبان گفتار استفاده کنیم اما بهتر است از زبان معیار استفاده شود؛ داستان با زبان معیار نوشته می شود و تنها در گفتگوها مجازیم از زبان گفتار استفاده کنیم.
او همچنین بیان داشت: درداستان نویسی بهتر است از دو شگرد"توصیف "و "صحنهپردازی "استفاده کنیم.
رحمانی در پایان صحبتهای خود گفت:پیرنگ درست داستان و توالی حوادث، اینکه از کجا شروع کنیم و کجا تمامش کنیم در باور پذیری داستان موثر است و همچنین نویسنده حق دادن پیام اخلاقی ندارد و باید این بخش را به عهدهی مخاطب بگذاریم.