به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، مینا حدادیان داور سومین جشنواره داستان آفرینش بیان کرد: در دوره‌هایی که بچه‌ها در کانون پرورش فکری شروع به نوشتن می‌کنند، انتظار نداریم حتما نویسنده شوند و در همان کارگاه‌های ادبی اولیه هم می‌گوییم همین که نسبت به محیط بی توجه نباشند، گام بزرگی است.
وی افزود: نوجوان‌هایی که علاقه دارند نوشتن را ادامه دهند وقتی این اضطراب را پشت سر بگذارند که حتما قرار نیست شاهکار خلق کنند و هر چه بنویسند نوشته خیلی خوبی است، مطمئنا موفق‌تر خواهند بود.
حدادیان اظهار کرد: وقتی من این آثار را که بیش از ۱۳۰ اثر بود خواندم شگفت زده شدم و شاید برای اولین بار با چنین آثاری با این قوت از نوجوانان مواجه بودم. چون زمانی در کتابخانه‌های کودک بودم و دیدن این همه رشد و جلو رفتن باعث خوشحالی و شگفتی من بود.
داور جشنواره داستان آفرینش درباره آثار حاضر در این جشنواره گفت: آثار شرکت‌کننده ویژگی‌های خیلی خوبی داشت به جهت اینکه هم به عناصر داستان توجه داشتند و هم به مسائل اجتماعی و این نویدبخش است. فکر می‌کنم از میان این نوجوان‌ها حتما کسانی هستند که در آینده از نویسنده‌های شاخص باشند.
وی با اشاره به انجمن‌های ادبی کانون بیان کرد: تشکیل انجمن‌های ادبی در کانون پرورش فکری یک گام بسیار بزرگ و مهم بوده است، مطمئنا این انجمن‌ها و ارتباط‌های مستمر و هدفمندتر باعث این رشد شده است. بنابراین رشد این جشنواره در بیشتر موارد مدیون انجمن است چون نقش بسیار پررنگی دارد.
حدادیان تصریح کرد: نوجوانان در این سن دوست دارند یک هویت گروهی داشته باشند. وقتی من در ابتدای کار مشخصات صاحب اثر را نگاه می‌کردم مثلا نوشته بود: انجمن ادبی ایرانشهر و یا... کاملا متوجه بودم که این چه‌قدر برای نوجوان لذت بخش است. همه ما می‌دانیم که تعلق گروهی در نوجوانی برای نوجوانان بسیار مهم است. اینکه من یک گروهی دارم و می‌توانم با آن در ارتباط باشم و آنجا از علاقه‌مندی‌هایم بگویم در رشد نوجوان اهمیت زیادی دارد. اعضای این انجمن از چهره‌های صاحب‌نام و خوش فکر بهره بردند و فکر می‌کنم این موضوع خیلی موثر بوده است.
کارشناس کتابخانه مرجع کانون در بخشی دیگر گفت: من همچنان این جمله معروف خانم ثریا قزل‌ایاغ را یادم هست که می‌گفتند «بهترین راه ترویج کتابخوانی، در دسترس بودن کتاب‌های خوب است.» یعنی یادمان باشد که در کتابخانه کودک وظیفه داریم کتاب‌های خوب، خواندنی و جذاب را در اختیار بچه‌ها قرار دهیم و این خودش مهمترین قدم است.
وی ادامه داد: لازم نیست همه نوجوانان را وادار به کتاب خواندن کنیم، مطمئنا موضوع‌های دیگری هم وجود دارد که آنها بتوانند از آن لذت ببرند؛ درواقع لذت بردن نوجوان موضوع مهمی است.
حدادیان اظهار کرد: یک نگاهی وجود دارد که باعث نگرانی من به‌عنوان کسی که سال‌ها در کتابخانه‌های کودک فعالیت داشتم می‌شود؛ اینکه هدف ما فقط این باشد که نویسنده تربیت کنیم و تنها یک نگاه آماری به این قضیه داشته باشیم. انبوهی از کلاس‌های نویسندگی در بیرون از کانون وجود دارد که نگاه تکراری دارند و آدم‌های شبیه به هم از داخل این کارگاه‌های داستان‌نویسی بیرون می‌آید.
وی افزود: مسئله نوشتن یک مسئله فرهنگی است و خیلی جدی‌تر از آموزش تکنیک، عناصر و این ماجراهاست. تصور من این است اگر همین انجمن‌ها، فعالیت‌های گروهی و کتاب‌های خوب در دسترس باشد در علاقه‌مند شدن بچه‌ها به کتاب بسیار موثر است.
حدادیان بیان کرد: یک نکته جالب برای من این بود که در آثار بچه‌ها توجه به طنز خیلی دیده می‌شد، یعنی آنها همیشه انتظار داشتند که نویسنده‌ها داستان‌های طنزآمیز برایشان بنویسند و حالا خودشان این کار را کرده بودند. علاوه بر این بحث قوت زبان عالی بود.
داور جشنواره داستان آفرینش عنوان کرد: بچه‌ها در روایت خود یک بینش انتقادی داشتند. در این فراخوان قرار بود آنها به مسائل شهر خودشان بپردازند و به دیار خود توجه کنند، درعین حال بچه‌ها از رسوم گفته بودند و در عین بیان رسمی که مانع رشد و ارتقای اجتماع بود، به این موضوع به چشم انتقاد نگاه کرده بودند.
مینا حدادیان در پایان گفت: قهرمان کودک و نوجوان در تمام داستان‌ها منفعل نبود بلکه کنش‌گر بود. اینطور نبود که بگوید این برای من رقم زده شده و باید در همین چهارچوب حرکت کنم. این کنش‌گر بودن و اینکه خودش عاملیت دارد برای من بسیار شگفت انگیز بود و از کار بچه‌ها لذت بردم.
فراخوان سومین جشنواره سراسری داستان آفرینش از سوی مدیریت آفرینش‌های ادبی و هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان روز ۱۶ شهریور ۱۴۰۱ همزمان با سالروز تولد هوشنگ مرادی‌کرمانی؛ نویسنده نامدار ایران منتشر شد و اعضای کارگاه‌های داستان و انجمن‌های نویسندگان نوجوان کانون را به خلق جهان داستانی با ویژگی‌ها و شاخص‌های ادبیات بومی و اقلیمی دعوت کرد.
