«هر جا کودکی حالش بد باشد، حال من هم بد است »

دنیا یار محمدی، مربی فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان البرز که ۱۵ سال سابقه دارد و ۱۱ سال است به طور متناوب در جشنواره های قصه گویی حضور یافته به عنوان  شرکت کننده در بخش ویژه قصه های غزه است  که با قصه «دیو جنگی» از نوشته های خودش در مرحله ی استانی بیست و پنجمین جشنواره بین المللی قصه گویی  در استان البرز، حضور یافته است و می گوید  «هر جا کودکی حالش بد باشد حال من هم بد است.»

به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان البرز، با توجه به اعلام بیست‌ وپنجمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی کانون پرورش فکری در بخش غیررقابتی این دوره از جشنواره، بخشی با عنوان «قصه‌گویی با موضوع غزه» به پیشنهاد مدیر عامل کانون و  از سوی دبیرخانه بیست‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی به جشنواره افزوده شد  تا  "ضمن ابراز انزجار از جنایت دولت کودک‌کش صهیونیسم و برای دفاع از کودکان و نوجوانان مظلوم غزه، با توجه به رسالتی که قصه گویی کانون بر عهده دارد،  زمینه آشنایی فرزندان ایران‌زمین را با حق‌طلبی مردم فلسطین فراهم کند."

بر همین اساس دنیا یار محمدی، مربی فرهنگی مرکز هشتگرد و مدرس قصه گویی داستانی با عنوان «دیو جنگی» را نوشته  و این داستان را ضمن قصه گویی  در روز دوم  مرحله استانی بیست و پنجمین جشنواره بین المللی قصه گویی البرز به کودکان مظلوم غزه تقدیم کرد.

+ علت انتخاب موضوع «غزه»چه بود؟

-من مربی کودک هستم و هر جا کودکی حالش بد باشد، حال من هم بد است؛ بعد از حوادث غزه منابع را جستجو کردم و چون منبع مناسبی پیدا نکردم قصه دیو جنگی را نوشتم تا سرزمین فلسطین و زیبایی ها و منابع آن و  علت جنگ دژخیمان با این کشور، را به کودکان نوخوان و نونهال در قالب غزه توضیح دهم.  

+پیام قصه تان چیست؟

-امید به کودکان در حین جنگ

+نقش قصه گویی در تربیت بچه ها؟

-قصه اعتماد به نفس را افزایش می دهد و در آموختن دیگر مهارت ها هم کمک می کند.

+ یکی از فعالیت های شما ترکیب مهارت های زندگی با قصه گویی است در صورت امکان در این مورد توضیح دهید؟

-این شیوه یک شیوه ابداعی خود من در حوزه قصه گویی است که با توجه به موضوع مورد نظر در حوزه مهارت های زندگی برای کودکان و نوجوانان  از بین کتاب های موجود در کتابخانه منبع مناسبی پیدا خواهم کرد و اگر چنانچه کتاب مناسبی با موضوع مورد نظر پیدا نکنم، حتما خودم قصه را می نویسم.

جشنواره درمانگر است

+در رابطه با تاثیر جشنواره های قصه گویی صحبت بفرمایید؟

-به نظر من جشنواره درمانگر است، من بارها دیده ام که برخی والدین که در برقراری ارتباط با کودکان و نوجوانان شان مشکل دارند با بهره گیری از قصه ها  توانسته اند این مشکلات را تا حد زیادی، حل کنند.

خود ما نیز همواره از قصه ها می آموزیم.

+ شما مدرس قصه گویی برای معلمان، مربیان ، والدین و اعضا هستید در این خصوص برای ما بفرمایید؟

-آموزش قصه گویی را بسیار دوست دارم چرا که در هر آموزشی، یادگیری دو طرفه است و در تعامل بین یادگیرنده و یاد دهنده فرآیند آموزش، اتفاق می افتد.

برای من هم در آموزش قصه گویی این گونه است و هر بار که قصه گویی را آموزش می دهم ضمن این که نکاتی برای خودم یاد آوری می شود از اعضا و دیگر علاقه مندان به این هنر و  از خود قصه ها می آموزم .

+ فواید حضور در جشنواره قصه گویی؟

-جشنواره یک کار مشارکتی است و  کمک می کند تا ما به عنوان قصه گویان  بیشتر بیاموزیم  و انگار با قصه ها زندگی می کنیم،  علاوه بر این چون در این فرآیند قصه ها نقد و بررسی می شود این نقد و بررسی به ما کمک می کند تا بپذیریم نقد پذیر باشیم.

-قصه‌های برتر با موضوع غزه از نگاه مخاطبان و داوران به دبیرخانه مرکزی معرفی می‌شوند و با انتخاب دبیرخانه تعدادی از قصه‌گویان در مرحله‌ کشوری به شکل غیررقابتی قصه‌گویی می‌کنند.

از این مربی گرامی برای حضور در گفتگو سپاسگزاریم.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
1 + 2 =