در میانه برگزاری مرحله استانی بیست و پنجمین جشنواره بین المللی قصهگویی در کانون قزوین با یکی از داوران این رویداد گپ و گفتی صمیمانه داشتیم
-لطفا خودتان را برای خوانندگان ما بیشتر معرفی کنید؟
زهره معماری نسب هستم
کارشناس مسئول فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان خراسان رضوی، مدرس قصه گویی و نمایش خلاق، کارشناس ارشد روانشناسی بالینی
- درباره قصهگویی و جشنواره قصهگویی برایمان بگویید.
قصه گویی یک ابزار تربیتی تاثیرگذار است و جشنواره قصه گویی می تواند ضمن ایجاد پویایی در جامعه، گام مهمی در ترویج قصه گویی هم باشد.
-نظرتان درباره اثر و جایگاه قصهگویی چیست؟
قصه گویی به خوبی می تواند قوه تخیل و تفکر خلاقانه را افزایش دهد و نسلی خلاق را تربیت کند.
با نگاهی به کارکردهای قصه گویی چون تقویت مهارت شنیداری، تقویت مهارت کلامی ، شناخت فرهنگ و هویت اجتماعی، اموزش حل مساله، پرورش خصلتهای اخلاقی، تقویت خلاقیت و تعاملات اجتماعی و ... می توان به اهمیت و اثر گذاری قصه گویی پی برد.
-در کودکی چه کسانی برای شما قصه گفته اند؟
پدرم، مادرم، مادر بزرگ و عمهام
یک عمه داشتم ( خدا رحمتشان کند) که هر شب جمعه نخود کشمش می خرید و قصه پیر خارکش را برای ما تعریف می کرد و دستش را توی کیسه می بُرد و نخود کشمش ها را با دست هم می زد و هر وقت از یک بخش به بخش دیگر قصه میرسید یک فوت توی کیسه می کرد و می گفت "نخود مشکل گشا مشکل ما را بگشا و دوباره ادامه می داد. بعد از تمام شدن قصه هم یک مشت نخود کشمش میریخت در دامن ما...
خیلی لذت بخش بود...
-کدام قصه برای شما خاطره انگیز، بهیادماندنیتر و اثرگذار تر بوده است؟
من قصه ماه پیشونی را خیلی دوست داشتم و دارم.
-زیباترین صحنه قصهگویی که دیده اید را برای ما توصیف کنید،
زیباترین صحنه قصه گویی من زمانی بود که یکی از اعضای مرکز که بسیار خجالتی بود و پس از فوت پدرش دچار افسردگی شده بود به خوبی و با اعتماد به نفس قصه گویی کرد و این اعجاز کانون است.
-جایگاه قصهگویی را در نشاط اجتماعی تا چه حد موثر میبینید؟
قصه گویی فعالیتی جذاب و تاثیرگذار است یک واسطه تربیتی ارزشمند برای انتقال مفاهیم اخلاقی، ارزشی، اجتماعی، هویتی و ...
قصه گویی می تواند باعث پویایی و ارتقا نشاط اجتماعی شود.
یک قصه گو با روایت یک قصه، مخاطبین خود را با شخصیتها همراه می کند و احساسات آنها را بر میانگیزد
وقتی در قصهها شادی و امید موج میزند، مخاطب احساس امیدواری و نشاط می کند.
خوشبختانه بسیاری از قصههای حوزه کودک و نوجوان پایانی خوش و دلنشین دارد.
-چه تفاوتی بین خواندن قصه از روی کتاب با قصهگویی کانونی قایل هستید؟ کدام را موثرتر میدانید؟
قطعا قصه گویی موثرتر است.
در روخوانی کتاب، خواننده بدون هیچ واسطه ای، همان متن نویسنده را می خواند و شاید اصلا درکی از محتوا نداشته باشد اما در قصه گویی یک قصه گو پس از خوانش چندباره کتاب، قصه را به احساس، لحن، فن بیان، زبان بدن و ... میآراید و سپس به مخاطب ارائه می دهد که می تواند بسیار تاثیرگذارتر و ماندگارتر از خوانش معمولی یک کتاب باشد.
-اگر درباره روند برگزاری جشنواره قصهگویی پیشنهاد و با نظری دارید بفرمایید.
پیشنهاد من دوسالانه شدن جشنواره است. این کار فرصت کافی به قصه گویان می دهد تا کیفیت قصههای خود را ارتقا دهند.
-و حرف آخر به انتخاب شما...
بیایید بیشتر از این به فکر کیفیت قصهها و اثر گذاری آنها بر کودکان و نوجوانان باشیم