قصه ها نوع نگاه  به زندگی را تغییر می دهند

زینب علوی مربی هنری و قصه گوی کانون استان تهران گفت : قصه ها نوع نگاه به زندگی را تغییر می دهند و نوعی زبان ارتباطی بی نظیر با مخاطبان محسوب می شوند، همین ویژگی انگیزه من برای فعالیت در این زمینه بود.

_ از چه سالی قصه گویی را شروع کردید و چه انگیزه ای باعث فعالیت شما در این زمینه شد؟

از کودکی به قصه و شنیدنش علاقه مند بودم. از همان سال های ورودم به کانون فعالیت قصه گویی برایم یکی از فعالیت های جذاب بود و حتی در این زمینه گاهی برای همکاران ایده و نظراتی هم داشتم تا اینکه سال ۱۳۹۶ برای اولین بار، تجربه جدی در این زمینه پیدا کردم و همان سال هم برگزیده استانی و در بخش منطقه ای شایسته تقدیر شدم و شیرینی قصه گویی برای همیشه بر دلم نشست. قصه ها نوع نگاه  به زندگی را تغییر می دهند و نوعی زبان ارتباطی بی نظیر با مخاطبان محسوب می شوند. همین ویژگی انگیزه من برای فعالیت در این زمینه بود.

_ قصه ای که برای اولین بار در جشنواره گفتید چه بود؟

سال ١٣٩۶ با قصه "آن مرد قصه گو "که نگاه جدیدی به قصه آرش کمانگیر داشت اولین قصه خود را انتخاب کردم.

_ چه سوژه هایی برای انتخاب قصه مد نظر قرار می‌دهید؟

سوژه های جدید نوآورانه و متفاوت همیشه میل مرا برای قصه گفتن بیشتر می‌کند.

_کدام یک از قصه گویان پیشکسوت را الگوی خود قرار می‌دهید؟

در این سال ها با حضورم در جشنواره ها از همه قصه گویان آموختم اما قصه گویی "مهتاب شهیدی " و نوع نگاه ایشان به این فعالیت، باعث شد که ایشان را به عنوان الگو در این عرصه انتخاب کنم.

_ آیا تجربه قصه گویی در نهاد های دیگر را نیز دارید؟

 مدارس آموزش و پرورش و مراکز مرتبط با این سازمان و همینطور صدا و سیما از نهاد هایی بودند که تجربه قصه گویی در آن ها  برایم جذابیت داشت.

_ چرا قصه ها همیشه تازگی دارند حتی اگر تکراری باشند؟

 بنظرم به تعداد قصه گویان میتوان قصه ها را به گونه جدید شنید و این نگاه متفاوت به قصه های قدیمی و یا حتی تکراری ست که قصه ها را جذاب و شنیدنی می‌کند.

_منبع قصه های شما از کجاست و آیا خودتان هم قصه مینویسید؟

قفسه های کتابخانه های کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان یکی از غنی ترین و بهترین منابع برای انتخاب قصه های ناب و دوست داشتنی ست. با الهام از کتاب مورد مطالعه ام  ، قصه "شهرزاد و قصه هایش" از نوشته های خودم بود.

. _به علاقمندان که تجربه ی کمتری در این حوزه دارند چه توصیه ای میکنید؟

 در این تجربه کوتاه همیشه قصه های نوآورانه و جدید و اجرای متفاوت مرا به وجد آوردند، این توصیه را به علاقمندان قصه گویی دارم که ازین فاکتور ها غافل نشوند تا مخاطبان هر چه بیشتر لذت ببرند و سر ذوق بیایند.

_نظر شما درباره جشنواره قصه گویی چیست؟

جشنواره ها محل تبادل فرهنگ ها و گفتگوی تمدن های اقلیم های مختلف ایران هستند و جشنواره قصه‌گویی با توجه به هدف قصه و قصه گویی از متفاوت ترین و شیرین ترین جشنواره ها می‌تواند باشد.

_ کدام یک از قصه هایی که تا کنون گفته اید را بیشتر دوست دارید؟

بنظرم هر قصه را قصه گویان متولد می‌کنند و هر قصه همچون کودک برای مادرش  برای قصه گو، دوست داشتنی ست اما قصه امسال  "این تریزی، آن تریزی"  با توجه به معنی و نوع اجرا و چالش برانگیز بودن آن، یکی از بهترین قصه های من در این سال هاست.

_اولین قصه ای که شنیدید چه بود و از چه کسی بود؟

من هم مثل دیگر کودکان دهه شصت، قصه" شنگول و منگول" از زبان مادرم شنیدم و جزو اولین قصه های جذاب  کودکی من بوده است ...

_ جشنواره قصه گویی امسال را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

جشنواره بیست و پنجم هم خاطره ی شیرین دیگری از دوستی ها و قصه گویی در ذهنم به یادگار گذاشت، حذف مرحله منطقه ای و پایش قصه ها با داوران یکسان و در یک مرحله، یکی از نقاط قوت جشنواره امسال بود، و نیز انتخاب شهر "یزد "به عنوان پایتخت قصه گویی از ماندگار ترین اتفاقات این دوره بود اما همانطور که هر جشنواره نقاط ضعفی نیز دارد و بنده معتقدم که عنوان کردن آنها به پیشرفت و ارتقا سطح کیفی برنامه کمک می‌کند انتقاد من به قسمت پایانی جشنواره و بخش قصه جهانی ست که نقطه اوج جشنواره بیست و پنجم بود با پایان نامشخص برای کاندیداها که باعث سردرگمی مخاطبین شد... امید است که سال آینده روند رو به رشد جشنواره با کمک گرفتن از کارشناسان و اهل فن عرصه قصه گویی و  پیشکسوتان قصه گویی و قصه گویان برتر مستدام باشد.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
5 + 10 =