به گزارش ادارهکل روابط عمومی و امور بینالملل کانون، مجید قناد، داور بخش ملی و بینالملل بیستوپنجمین جشنواره قصهگویی کانون درباره کاربرد قصه و قصهگویی در زمانهای که زیست انسانها بهویژه کودکان و نوجوانان دیجیتالی و مجازی شده است گفت: قصه و قصهگویی میتواند کاربردی باشد به شرط اینکه ما در خردسالی با قصه به بچهها کمک کنیم. اگر در خردسالی این مسئله شکل گرفته باشد به خوبی میتوانیم با آنها همراه باشیم. از موقعی که مادربزرگ و پدربزرگ برای کودکان قصه میگویند، بعد والدین، مربیان مهد و مربیان کانون. اکنون یکی از جاهایی که در ارتباط با قصهگویی برای بچهها فعالیت میکند تا آنها را خلاق بار بیاورد کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است که امسال بیستوپنجمین جشنواره بینالمللی قصهگویی را دارد برگزار میکند.
وی افزود: اما با توجه به اینکه میگویید کودکان ما دارند از طریق دنیای مجازی به طرفی دیگر کشیده میشوند، مسلما افرادی که برای بچهها کار میکنند زحمتشان خیلی بیشتر میشود. نهتنها مسئولان امر و مربیان کانون، بلکه در وهله اول پدر و مادری که در خانه هستند باید بچهها را به این سمتوسو هدایت کنند که بتوانند بهراحتی به قصهگویی یا شنیدن قصه برگردند. خوشبختانه اکنون از طریق مجازی کتابهای قصه به شکل کتاب گویا وجود دارد و عدهای در این راه دارند فعالیت میکنند؛ چرا که کودکان از طریق قصه میتوانند راه و روش زندگی و نکتههای تربیتی و اخلاقی را یاد بگیرند.
وی در پاسخ به این سؤال که «آیا رسانهها مثل تلویزیون، رادیو و حتی برنامههای اینترنتی میتوانند قصهها را به جمع خانوادههای ایرانی برگردانند؟» و درخصوص ضرورت ورود رسانههای صوتی و تصویری و مکتوب در بحث ترویج قصهگویی توضیح داد: صددرصد اما روش دارد. یادمان باشد که خردسال یک دنیایی برای خودش دارد، کودک دنیایی دیگر و نوجوان در مرز بزرگشدن و رسیدن به جوانبودن است. به همین دلیل ما باید بیشتر سعی کنیم روی خردسال و کودک این فعالیت را داشته باشیم. یادمان نرود که فقط قصهگفتن کافی نیست؛ باید رموز را پیدا کنیم و برایشان چیزی ایجاد کنیم که به آن جذب شوند مثل بازی کامپیوتری که کودک جذب آن میشود و دوست دارد دنبالش کند. در این مسیر، باید از انسانهای کارشناس و کارآمد که به این مسائل آشنا هستند و سالیان سال تلاش میکنند بهره برد. باید با شگردهای قشنگ کودکان را جذب کرد؛ فقط قصهگفتن نیست.
قناد در ادامه گفت: الان خردسال جسمش خردسال است، ذهنش کودک است. کودک ما جسمش کودک است؛ اما ذهنش نوجوان است؛ یعنی به دلیل وجود همین دنیای مجازی و کامپیوتری از سنشان جلوتر هستند. پس باید همراهشان بود و هدایتشان کرد. ضمن اینکه منعشان نکنیم؛ چون بیشتر به سمت آن میروند و باید با شگردهای خاص و استادانهای از طریق کارشناسان عزیز و نویسندگان خوبی که میتوانند قصهها را به شکل امروزی برای آنها بگویند، آنها را جذب کرد؛ چرا که بچهها خیلی از ما جلوتر هستند.
مجری نامآشنای تلویزیون در پاسخ به این سؤال که «قصهگویی به عنوان میراث ناملموس کشور ثبت ملی شد. چه چشماندازی برای جایگاه قصهگویی در عرصه تمدن و فرهنگ ایرانی قائل هستید؟ آیا میتواند در سالهای پیش رو جایگاهی ثابت در دل هر خانواده ایرانی پیدا کند؟» نیز بیان کرد: هر چیزی ممکن است ولی با تلاش. قصهگویی قدیمیترین شکل ادبیات است که از روزگاران کهن، از تاریخ، سنتها، مذاهب، آداب و قهرمانیها حرف میزند و از طریق قصه میتوانیم فرزندمان را به این راه بکشانیم و او را به سمت خوب زندگیکردن راهنمایی و هدایت کنیم؛ چون قصه و قصهگویی ترانه و درددلهایی است که از نسلهای قبل سینه به سینه چرخیده و به ما رسیده است. ما باید سعی کنیم به نوع امروزی به بچههایمان آموزش دهیم. قصهگویی از بهترین روشها برای کمک به رشد شخصیت کودک است که از این راه میتوانیم شخصیت و هوش کودک را تقویت کنیم. یک دست صدا ندارد؛ پدر، مادر، پدربزرگ، مادربزرگ، مربیان، معلمها، بهخصوص معلمان کلاس اول –که میتوانند به رشد شناختی و اجتماعی و خلاقیت کودک کمک کنند- باید دست به دست هم بدهند تا کودکان به خوبی این آموزشها را ببینند. یادمان نرود اکنون از طریق بازیگران عزیز تئاتر، قصهگویی با ابزار هنر ارائه میشود، همچنین به صورت نقالی، حکایتهای شفاهی و شاعرانه و بومی و مذهبی در تماشاخانهها و کتابخانهها. من دیدهام که در کتابخانههای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در این زمینه فعالیتهای خوبی برای هدایت بچهها به این سمت، انجام میشود.
این داور بخشی ملی و بینالملل قصهگویی درباره شور و حال جشنواره قصهگویی امسال و استقبال بزرگسالان و نوجوانان برای حضور در بخشهای مختلف جشنواره گفت: این خیلی خوب است. هر سال نسبتبه سال پیش کانون پرورش فکری به گونههای خاصی بچهها را بیشتر به سمت قصه و قصهگویی هدایت میکند. امسال هم در استان یزد هستیم و بهخوبی همه دست به دست هم دادهاند تا جشنواره خوبی داشته باشیم و بتوانیم از این جشنواره دستاوردهای خوبی بهدست بیاوریم و هم بتوانیم بسیاری از هنرمندان عزیز را در این زمینه هدایت کنیم؛ چون همین عزیزان که هدایت میشوند مسلما در جمع خانوادههایشان گروهی دیگر را جذب خودشان میکنند.
این مجری تلویزیون در پاسخ به این سؤال که «به نظر شما اگر با تلاش کانون پرورش فکری، قصهگویی به نام ایران ثبت جهانی شود، از نظر فرهنگی و ادبی چه نتایجی برای جامعه ما خواهد داشت؟»، عنوان کرد: مسلما بیتأثیر نیست. هر نقطه شروعی، اوج خوبی خواهد داشت نهتنها برای ما بلکه برای آنهایی که داریم تلاش میکنیم به سمت قصه و قصهگویی هدایتشان کنیم. فقط این نیست که فردی قصه بگوید؛ یادمان باشد که بسیاری از نویسندگان عزیز دارند در این راه قدم میگذارند و قلم میزنند؛ به این دلیل در آینده موفقیتهای خوبی خواهیم داشت.
وی در پایان افزود: فقط این نیست که معلمان و مربیان و مادران و امثال آنها کمک کنند؛ هرکسی که احساس کند در این راه میتواند قدمی بردارد خیلی خوب است که کاری کند. به نظرم یکی از این جاها صداوسیماست، تئاتر است و همه اینها باید دست به دست هم دهند تا ما خوب فعالیت کنیم و خوب بهره ببریم.