خوشحالم که کانونی بوده‌ام

نویسنده کتاب «آن ۲۳ نفر» با حضور مجازی در جمع کانون‌یاران گفت: خوشحالم که کانونی بوده‌ام و الان با شما بچه‌های کانون در حال صحبت هستم.

به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، در این نشست مجازی احمد یوسف‌زاده نویسنده کرمانی کتاب «آن ۲۳ نفر»، نوجوانان را آینده‌ساز کشور خواند و از نحوه آشنایی خود با کانون گفت: ۴۸ سال پیش، من یک کودک روستایی بودم که برای درس خواندن از روستای خود که حدود ۹۰ کیلومتری شهر جیرفت بود به شهر آمدم. یک روز از یکی از خیابان‌های شهر جیرفت عبور می‌کردم، یک ساختمان آجری زیبا دیدم که سر در آن عبارت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نوشته شده بود و من به‌عنوان یک کودک روستایی به خودم جرأت دادم که به این مکان وارد شوم. با دو خانم بسیار خوش‌اخلاق روبه‌رو شدم و این آغاز رفت‌وآمد من به کانون جیرفت بود که با لبخند آن دو خانم مربی آغاز شد. به‌خاطر دارم چند روز بعد به‌عنوان عضو کانون شناخته شدم و برای اولین بار نقاشی‌ها و آثاری که کشیده بودم را به نام خودم بر دیوار کانون دیدم.

وی افزود: خوشحالم که کودکی من از آشنایی با کانون پرورش فکری شروع شد و البته آن روزها و کتاب‌هایی که در کانون مطالعه کردم و آن سینمای کوچک با صندلی‌های مخصوص کودکان بعدها در زندگی من تأثیر زیادی گذاشت.

خوشحالم که کانونی بوده‌ام

یوسف‌زاده خاطرنشان کرد: شما می‌دانید که من نویسنده کتاب‌های دفاع مقدس هستم و یکی از آنها کتاب «آن ۲۳ نفر» است که تقریبا می‌توانم بگویم قشر بسیاری از نوجوانان این کتاب را خوانده‌اند، به‌ویژه وقتی فیلم سینمایی «۲۳ نفر» هم بر اساس آن کتاب ساخته شد، بسیار توانستم با جوان‌ها و نوجوان‌ها ارتباط برقرار کنم.

نویسنده کتاب «آن۲۳ نفر» اظهار کرد: من در سن نوجوانی در جنگ شرکت کردم، یعنی در حالی که ۱۶ساله بودم در عملیات آزادسازی خرمشهر اسیر شدم و در اسارت هم همچنان دوست‌ داشتم بنویسم اما در اردوگاه‌های عراق، داشتن خودکار و کاغذ ممنوع بود و اگر کسی خودکاری پنهان کرده بود می‌گرفتند، تنبیه می‌کردند و حتی گاهی به انفرادی فرستاده می‌شد.

وی تأکید کرد: به هر حال عشق به نوشتن در وجود من بود تا این‌که صلیب سرخ جهانی، برای مدت کوتاهی از عراقی‌ها خواست که اجازه بدهند خودکار و دفترچه به اردوگاه وارد کنند و من از این فرصت استفاده و نوشتن داستان‌های کوتاه را آغاز کردم و این داستان‌ها را به دوستان و هم‌بندیان خود در زندان می‌دادم. بعدها که پس از ۸ سال و ۳ ماه و ۱۷ روز به ایران بازگشتم، احساس کردم که می‌توانم بنویسم و نوشتن را آغاز کردم.

این نویسنده ادامه داد: مجوز یک نشریه محلی را گرفتم و در آن نشریه در هر زمینه‌ای می‌نوشتم حتی طنز، ستون‌های انتقادی، گزارش و...  زندگی من با نوشتن گذشت و اکنون فکر می‌کنم کتاب «آن ۲۳ نفر» به چاپ هشتادم رسیده است و کتاب‌های دیگرم همچون «اردوگاه اطفال» یا کتاب «شاید پیش‌ از اذان صبح» که جایزه جلال آل‌احمد را گرفته است، هر یک بالای ۱۰ بار به چاپ رسیده‌اند. خوشحالم که کانونی بوده‌ام و خوشحالم که الان با شما بچه‌های کانون در حال صحبت هستم.

اردوی کانون‌یاران غرب کشور با حضور نمایندگانی از استان‌های لرستان، کردستان، کرمانشاه، ایلام، مرکزی، همدان و قم از ۹ تا ۱۱ آبان ۱۴۰۳ به میزبانی استان کرمانشاه برگزار شد.

«کانون‌یاران» دانش‌آموزان مستعدی هستند که در کانون پرورش فکری رشد کرده و براساس نظریه سیاستی فعال و کلان در جامعه‌پردازی آینده ایران به عنوان نماینده کانون در مدارس معرفی می‌شوند و دانش‌آموزان مدارس را با فعالیت‌های کانون آشنا می‌کنند.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
8 + 9 =