به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون، کیخسرو رنگرز داور بیست‌وششمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی کانون استان تهران درباره اهمیت و ضرورت قصه‌گویی به زبان اشاره گفت: همه قصه‌گوهای این بخش باید همان‌طور که زبان اشاره را از استادان زبان اشاره یاد گرفتند به آنها آموزش دهند تا فردای روزگار، مادران ناشنوا بتوانند برای بچه‌های خود قصه‌های متنوع بگویند.
وی افزود: برای معرفی و نشر قصه‌گویی به زبان اشاره می‌توان افراد برتر را به کانون‌ها و انجمن‌های ناشنوایان فرستاد تا هم با زبان آنها آشناتر شوند و هم قصه‌ها را برای عزیزان ناشنوا بگویند.
رنگرز با اشاره به نقش جشنواره قصه‌گویی در اشاعه قصه‌گویی به زبان اشاره بیان کرد: قصه‌ها متفاوت نیستند بلکه زبان متفاوت است. این عزیزان ناشنوا و نیمه شنوا هم در طیفی از زبان هستند که برای ارتباط با ایشان باید به زبان اشاره مسلط بود تا در دل این عزیزان جا گرفت.
داور جشنواره قصه‌گویی عنوان کرد: جشنواره قصه‌گویی هر سال بهتر از قبل است و تشکر ویژه دارم از گردانندگان این جشنواره و خداقوت می‌گویم. امیدوارم تن‌شان سلامت باشد و ان‌شاالله هر سال شاهد اتفاق‌های بهتر باشیم.
وی درباره بالابردن سطح قصه‌گویی به زبان اشاره تصریح کرد: بهترین راه این است که در جمع ناشنوایان باشیم؛ در محیط دانشگاهی یا در همایش‌ها و جشنواره‌های آنها شرکت کنیم. قصه‌گوها در کانون و انجمن ناشنوایان در هر استانی که موجود است در ایام مناسب مثل هفته جهانی ناشنوایان (۲ تا ۸ مهر) صدای این عزیزان باشند. اگر با این رویکرد جلو برویم مطمئن هستم قصه‌گویان به درجه استادی می‌رسند.
رنگرز درباره کیفیت قصه‌های زبان اشاره در بخش استانی بیست‌وششمین جشنواره قصه‌گویی کانون گفت: بسیار عالی بود و برای استان تهران با این‌که در اطراف خودشان ناشنوایی نبوده و فقط از استادان خود آموزش دیده‌اند سنگ تمام گذاشتند. به استاد و قصه‌گویان این دوره خدا قوت می‌گویم و برای همه قصه‌گویان زبان اشاره آرزوی موفقیت دارم.
کیخسرو رنگرز داور بیست‌وششمین جشنواره قصه‌گویی کانون پرورش فکری در سال‌های حضورش در کنار مراکز فراگیر کانون استان همواره در مقام مدرس و داور تجربه‌های خود را در اختیار مربیان علاقه‌مند به این حوزه گذاشته است. وی کارشناسی ارشد علوم ارتباطات اجتماعی دارد، فعال رسانه‌ای، عضو انجمن خانواده ناشنوایان ایران و داور و مدرس زبان اشاره است.
کودکان ناشنوا دنبال کشف کردن و فهمیدن هستند
هم‌چنین در جریان برگزاری بخش استانی بیست‌وششمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی کانون استان هرمزگان، الهام جعفری بهرغی، قصه‌گوی زبان اشاره درباره حضور در این بخش می‌گوید: از کودکی قصه می‌گویم حتی برای پدربزرگ و مادربزرگم هم قصه می‌گفتم و گاهی خودم هم در کودکی قصه می‌نوشتم.
وی ادامه داد: اولین قصه‌ها را از زبان پدربزرگم شنیدم. او که ناخدای کشتی بود گاهی به زبان انگلیسی و عربی برایم قصه می‌گفت که بسیار جذاب و دلنشین بود.
جعفری درباره اجرای قصه به زبان اشاره بیان کرد: با توجه به این‌که رشته تحصیلی‌ام در زمینه معلولان ذهنی است، دوست داشتم برای این دسته از کودکان که کمتر مورد توجه قرار گرفته‌اند، قصه بگویم.
این قصه‌گو گفت: کودکان ناشنوا درک بهتری از حرکات دست و لب‌ها دارند و دقت بیشتری می‌کنند تا قصه‌ها را بهتر درک کنند؛ آنها به دنبال کشف‌کردن و فهمیدن هستند.
جعفری اظهار کرد: متفاوت‌بودن کودکان دارای معلولیت برایم جذاب است و تمام تلاش خود را به کار گرفتم تا توانستم با کمک استادان و بزرگترین حامی و پشتیبانم(همسرم) به زبان اشاره مسلط شوم.
وی قصه را سفر به زمان‌ها و مکان‌های مختلف عنوان کرد و افزود: کودکان با زبان نصیحت کمتر چیزی را می‌آموزند و قبول می‌کنند، اما با قصه‌گویی تصویرسازی می‌کنند و دنیای اطراف را بهتر درک کرده و می‌آموزند.
جعفری درباره اهمیت قصه‌گویی برای کودکان گفت: کودکان تنها تصورهای خود از محیط پیرامون را درک می‌کنند و ما با قصه‌ها می‌توانیم راه را برای آنها روشن و مسائل را بیان کنیم. جعفری صمیمیت و همدلی را در این جشنواره مثال زدنی عنوان کرد.
بیست‌وششمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با شعار «راز قصه‌ها، ساز زندگی است» با محوریت حمایت و پشتیبانی از کودکان مظلوم فلسطین، غزه و لبنان ۲۷ تا ۳۰ بهمن ۱۴۰۳ در شهر یزد برگزار می‌شود.
