همه چیز بوی رنگ می دهد، بوی حضور گرم بچه ها، آنها با شوق آمده‌اند که شاعر و نویسنده اشان را از نزدیک ببینند، رنگ‌ها گویای همه ی ذوق و کنجکاوی بچه ها است. بچه هایی که از مدرسه آمده اند، لباس کردی به تن کرده اند و حالا در کانون پرورش فکری حضور دارند تا دریچه ایی جدید به جهان کتاب باز کنند، کتابی به نام "گل زود رنج" که در آن سبک زندگی ایرانی اسلامی به زبان شعر به خواننده ها یاد آوری می شود در نگاه اول کتاب برای گروه سنی خود یعنی ۱۲+ مناسب نیست، چون تمامِ شعر ها خاطره ایی از مادر بزگ و صحبتی با مادر دارد چون طعم دارچین، عطر هل و بوی دورهمی خانوادگی از تمام شعرها به مشام می‌رسد و این شاید برای مادران مناسب تر باشد، اما زبان ساده و صمیمی کتاب آن را مناسب گروه سنی خود می کند.مریم اسلامی در جمع اعضای مکاتبه ایی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کردستان از مادر بزرگش می‌گوید و تعریف می‌کند مادر بزرگش برایش لالایی و دوبیتی های خراسانی خوانده است و این باعث شده تا در دنیای تخیل غرق شود و برای پرورش اش تلاش کند.از طرفی در خراسان شعر و دوبیتی های محلی با زندگی مردم عجین شده و مردم نیشابور علاقه ی خاصی به شعر دارند .محیط زندگی و سبک زندگی در رشد و علاقه و استعداد ما نقش پررنگی دارند. دوپنجره از این برنامه ها است تا ضمن دیدار نویسنده با اعضا و ایده ی نویسنده برای کتابهای بعدی در این دیدارهایی که با بچه ها واعضای کودک و نوجوان کانون دارند مقدمات استعداد یابی اعضا در زمینه ی شعر و داستان نیز فراهم شود. بر همین اساس سوال‌های اعضا از خانم مریم اسلامی اینگونه است چگونه شاعر شدید؟چه موضوعاتی برای نوشتن انتخاب می‌کنید؟ چرا موضوع شعرهای گل زودرنج خوراکی ها است ؟چرا از دمنوش ها و خوردنی های گذشته اسم می‌برید؟شما هم شاعرید، هم نویسنده؛ چگونه بین نوشتن شعر و داستان تعادل برقرار می‌کنید و دو جهان متفاوت را چگونه می‌نویسید؟برای اینکه در هر دو موفق بود باید چه کار کرد؟ گل زودرنج کیست؟ چرا اسم کتاب گل زودرنج است؟ معاون آفرینش های ادبی کل کشور با آرامش و مهربانی به اعضا جواب می‌دهد و می‌گوید برای اینکه در دنیای ادبیات چه شعر چه داستان قرار بگیرید باید دقت خود را بالا ببرید، با دقت به دنیای پیرامون و جهان اطراف خود بنگرند.با اتفاقات دوروبر خود با احساس برخورد کنید و حواس پنجگانه‌ی خود را بسیار به کار ببرید زیرا کلامی که عاطفه و احساس داشته باشد به زبان شعر نزدیک می‌شود و اگر در کنار این عاطفه و احساس با اندیشه و تفکر خوبی هم آمیخته شود دیگر بسیار زیبا می‌شود. جهان داستان متفاوت تر و ساده تر از شعر است. جهان پیچیده ی شعر در عین حال موجز و کوتاه است اما اندکی متفاوت تر و سخت تر از داستان است و برای نویسنده و شاعر شدن باید اندکی استعداد ذاتی داشت؛آموزش دید و در کارگاه های شعر و داستان حضور داشت و در جواب انتخاب سوژه هایش چند شعر برای بچه ها می‌خواند و اشاره می‌کند به کتاب دامادی آقا کلاغه و شعر موش شیری:"کرم کوچولو داشت توی کاهو لانهمادرم بیرون کردکرم را از لانهاو دمِ در ماندهزیر باران و بادخانه اش را کرده مادرِ من سالاد"در این شعرِ ساده دقت به مسائل روزمره، عاطفه و احساس ، هم دردی با کرمی که لانه اش ویران شده و حالا زیر باران و باد مانده، به همین سادگی می‌شود حتی در محیط خانه برای کودکان شعر گفت. در جواب انتخاب اسم کتاب گل زودرنج به اعضا می‌گوید گل زودرنج خود من هستم چون شعرها قلب زودرنجی دارند و دربرابر ناملایمات بسیار زودرنج هستند و مانند ساقه‌ی کبود زعفران زودرنج و کم‌تحمل هستند و اشاره می‌کند این شعر را به پدرش تقدیم کرده است .خانم اسلامی در ادامه ی گفتگوها از اعضا می‌پرسد زبان کوردی بلد هستند؟میتوانند با این زبان بخوانند و بنویسید و باز یادآوری می‌کند که زبان مادری مهم است و این زبان‌های کهن و اصیل و ریشه دار منبع ادبیات شفاهی و فولکلور هستند و باید حفظ و تقویت شوند. مریم اسلامی از اعضا می‌خواهد که خواندن و نوشتن زبان کردی و مادری خود را تقویت کنند زیرا ان‌ها میتوانند برای این زبان کاری کنند و با این زبان بخوانند و بنویسند و باید برای زبان کردی کاری بکنند چون ما این زبان را بلد نیستیم پس نوبت شماست آن را یاد بگیرید و بنویسید و ترجمه کنید. تا ادبیات کردی حفظ شود و بر غنای فرهنگِ زبانی کشورمان افزوده شود.
مریم اسلامی از تهران آمده بود و معاون آفرینش های ادبی کشور است.بالغ بر سی عنوان کتاب دارد که چند تای ان ها مجموعه هستند .در این ویژه برنامه حمیدرضا پوررضایی کارشناس مسئول فرهنگی،هنری و ادبی؛ برای اعضا از اهمیت کتاب و کتابخوانی و حفظ آداب و رسوم گفت.
هاجر صفابخش ( کارشناس ادبی استان کردستان)
