دبیرخانه جشنواره قصهگویی کانون همدان در راستای برگزاری جشنواره بینالمللی قصهگویی، پنجمین نشست «پاتوق قصه و نقد» خود را با حضور علاقمندان به این رشته هنری برگزار کرد.
به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری استان همدان، جشنواره بینالمللی قصهگویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، یکی از رویدادهای شاخص فرهنگی کشور است که با هدف پاسداشت سنت کهن قصهگویی و ترویج فرهنگ شفاهی میان نسلها برگزار میشود.
این جشنواره فرصتی است برای گردهمایی قصهگویان، نویسندگان، هنرمندان و علاقهمندان به روایتگری از سراسر ایران و جهان تا با بهرهگیری از شیوههای نو و سنتی، داستانهایی پر از تجربه، اندیشه و خیال را به اشتراک بگذارند.
در طول برگزاری این رویداد، آثار برگزیده قصهگویان در بخشهای مختلف همچون قصهگویی سنتی، قصهگویی با ابزار، نقالی و روایتهای نوین به رقابت گذاشته میشود و علاوه بر داوری تخصصی، نشستهای نقد و بررسی، کارگاههای آموزشی و پژوهشی برنامههای فرهنگی جانبی نیز برگزار میگردد.
این جشنواره نه تنها به احیای میراث فرهنگی و روایتهای بومی میپردازد، بلکه پلی میان نسلهای گذشته و آینده میسازد تا ارزشهای انسانی، اخلاقی و اجتماعی از طریق هنر قصهگویی منتقل شود.
از این رو دبیرخانه جشنواره قصهگویی کانون همدان در راستای برگزاری جشنواره بینالمللی قصهگویی، پنجمین نشست «پاتوق قصه و نقد» خود را با حضور تعدادی از قصهگویان جشنوارههای دورههای قبل، اعضا و والدین آنها برگزا شد.
در این نشست لیلا باباخانی، پژوهشگر همکار در چاپ چند جلدی دایره المعارف یلدای قصه، کارشناسی ارشد روانشناسی کودک حوزه اختلالات رفتاری و اختلالات یادگیری و داور و برگزیده چندین دوره جشنواره قصهگویی کشوری و رابط چند دوره جشنواره قصهگویی میهمان و مدرس برنامه بود.
این مدرس قصهگویی با بیان اینکه باید در ابتدا هدف خود را از بیان قصه مشخص کنیم، گفت: باید مشخص شود که قصه برای آموزش است یا فقط برای سرگرمی است.
وی در خصوص هدف از قصه بیان کرد: باید مشخص شود که هدف ما از بیان این قصه چیست و چه انتظاری داریم، اگر میخواهید چیزی به کودک یا نوجوان یاد بدهید (مثلاً مهربانی، شجاعت یا حل مسئله)، سراغ قصههای آموزشی بروید. اما اگر فقط میخواهید لحظات شادیبخش همراه با لذت بسازید، قصههای سرگرمکننده انتخاب بهتری هستند. گاهی یک قصه میتواند هر دو هدف را داشته باشد.
باباخانی با بیان اینکه سن و علایق شنونده خیلی مهم است، ابراز کرد: در قصهگویی باید در نظر داشته باشیم که مخاطب ما چه کسی است؟ این نکته خیلی مهم و کلیدی است! قصهای که برای یک کودک سه ساله جذاب است، ممکن است برای نوجوان ده ساله خستهکننده باشد. سن، تجربیات، و علاقهمندیهای مخاطب را در نظر بگیرید. آیا او قصه را میشنود یا خودش میخواند؟ اینها هم در انتخاب نوع قصه تاثیرگذار است.
وی در خصوص پیام قصه بیان کرد: هر داستانی یک پیام یا درسی در دل خود دارد. سعی کنید قصههایی را انتخاب کنید که پیامهای مثبت و سازندهای مانند اهمیت دوستی، صداقت، تلاش و امید را منتقل میکنند.
این پژوهشگر در حوزه قصه و قصهگویی ادامه داد: قصههایی که پیامهای منفی یا ترسناک دارند، ممکن است ناخواسته روی ذهن مخاطب تأثیر بگذارند، مخصوصاً اگر گروه سنی او پایین باشد.
وی به اندازه قصه اشاره و تصریح کرد: گاهی اوقات قصههای خیلی طولانی، مخصوصاً برای کودکان، میتوانند باعث خستگی یا حتی اضطراب شوند. تصور کنید بخواهید یک قصه خیلی طولانی را قبل از خواب تعریف کنید؛ ممکن است کودک نتواند بخوابد چون ذهنش درگیر اتفاقات قصه است. پس بهتر است طول قصه را متناسب با حوصله و توانایی درک مخاطب تنظیم کنید.
باباخانی با تأکید بر اینکه قصهگو باید درک درستی از خود داشته باشد، خاطرنشان کرد: خودتان را بشناسید، این نکته شبیه به قصه “اسمم چیه یا من کیم؟” است. همانطور که شخصیتهای آن قصه به خودشان فکر میکنند، شما هم باید به شخصیت، حال و هوای خودتان و اینکه چه نوع قصهای را راحتتر میتوانید تعریف کنید، توجه کنید. آیا از تعریف قصههای شاد لذت میبرید یا قصههای ماجراجویانه؟ انتخاب قصه باید برای شما هم لذتبخش باشد.