به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هرمزگان؛ این نشست به مناسبت هفته ملی کودک و با هدف شناخت بیشتر یکی از بنیادی ترین جنبه های رشد و تکامل یعنی سیستم عصبی کودکان و راهکارهای مراقبت و تقویت آن اجرا شد.
رضوان دریکوند در ابتدا به این نکته اشاره کرد که آموزش در قرن حاضر، بیش از هر زمان دیگری، نیازمند بازنگری در رویکردهای سنتی خود برای همسویی با نحوه طبیعی یادگیری مغز انسان است. در واقع یادگیری مبتنی بر بازی نه تنها یک روش آموزشی سرگرمکننده است، بلکه از منظر بیولوژیکی، پاسخی به نیازهای ذاتی مغز برای تعامل، پاداش و حل مسئله است.
این مدرس در ادامه با اشاره به مبانی عصبشناختی بازی و یادگیری پرداخت و گفت: بازی، به ویژه بازیهای هدفمند و ساختارمند، صرفاً اتلاف وقت نیست؛ بلکه یک فعالیت حیاتی برای توسعه مغز است که پاسخهای ساختاری خاصی را در سیستم عصبی مرکزی تحریک میکند. درک این مکانیزمها، کلید ساختن محیطهای یادگیری بهینه است.
این کارشناس ارشد مشاوره با بیان اینکه علم اعصاب به ما نشان میدهد که چرا مغز "بازی کردن" را به "صرفاً گوش دادن" ترجیح میدهد افزود: : ارتباط بین علم اعصاب و بازیهای آموزشی فراتر از یک همافزایی ساده است؛ بازیهای آموزشی، با بهرهگیری از مدارهایی ؛ دوپامین یا همان ماده شیمیایی طبیعی در مغز که با عنوان “هورمون احساس خوب” یا “هورمون انگیزه” شناخته میشود، را به سراسر مغز میرسانند و فرآیند یادگیری را به سمت کارآمدترین مسیر ممکن هدایت میکنند.
میر دریکوند از بازیهای آموزشی به عنوان یک شتاب دهنده برای تغییرات ساختاری و عملکردی در مغز نام برد و گفت: نتیجه مستقیم این شتاب دهنده ، تقویت قابلیتهای شناختی است. بازیهای آموزشی پلتفرمهایی هستند که برای عملکرد بهینه مغز طراحی شدهاند و پتانسیل کامل یادگیری کودکان را آزاد میسازند.
این مولف کتاب؛ تعقیب تمرکز وتوجه، بهبود توجه، تمرکز و تثبت حافظه را بعنوان کارکردهای بازی های آموزشی مبتنی بر یادگیری نام برد و گفت: یادگیری موثر نیازمند انتقال موفقیتآمیز اطلاعات از حافظه کوتاهمدت به بلندمدت است.
میر دریکوند در ادامه راهکارهایی برای تقویت سیستم عصبی کودک ارائه کرد و گفت: فراهم کردن فرصت های یادگیری از طریق بازی ار ساده ترین ابزارهای تقویت سیستم عصبی کودکان هستند. بازیهای آموزشی به دلیل اینکه کمکم چالشها را برای کودک مطرح میکنند، باعث میشوند که کودک بدون احساس استرس و اضطراب، یاد بگیرد.
در پایان نشست مدرس، با مشارکت حاضرین چند بازی هدفمند را اجرا کرد و سپس به تشریح نحوه اثربخشی این بازیها بر تقویت سیستم عصبی کودکان پرداخت.