به گزارش روابط عمومی ادارهکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان فارس، در ۲۴ مهر ۱۴۰۴، اعضاء کانون پرورش فکری استان فارس در نخستین جشنواره منطقهای «شاهنامهخوانی و نقالی راویان زاگرس» خوش درخشیدند؛ و با کسب سه عنوان برتر در دو بخش اصلی این رویداد فرهنگی، توانستند نام خود را در میان برترینهای منطقه ثبت کنند.
در بخش شاهنامهخوانی این جشنواره، سارگل آزادی عضو کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مرودشت، با اجرای پرشور، لحن تأثیرگذار و تسلط بر زبان حماسی فردوسی، رتبه نخست را از آن خود کرد؛ و تحسین داوران را برانگیخت. داوران معتقد بودند اجرای او نمونهای از شناخت درست از فضای شاهنامه و قدرت انتقال احساس در روایتهای حماسی بود.
همچنین آوا منصوری، عضو فعال کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مرکز شمارهیک شیراز، بهدلیل اجرای خلاقانه و بیان روان، شایستهی تقدیر شناخته شد؛ و توانست در کنار برگزیدگان این بخش بدرخشد.
در بخش نقالی نیز کیانا لردیفرد عضو فعال دیگر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان مرکز شمارهیک شیراز، با نمایشی تأثیرگذار و توانایی در بازآفرینی صحنههای حماسی، موفق به کسب رتبه دوم شد. اجرای او که با درک عمیق از مفاهیم داستانی شاهنامه همراه بود؛ از نگاه داوران نمونهای از تلفیق روایت سنتی و اجرای نمایشی محسوب شد.
نخستین جشنواره منطقهای شاهنامهخوانی و نقالی راویان زاگرس با هدف پاسداشت میراث گرانقدر حکیم ابوالقاسم فردوسی، ترویج فرهنگ حماسی، تقویت زبان فارسی و پرورش روحیهی ملی در میان کودکان و نوجوانان برگزار شد.
شرکتکنندگانی از استانهای چهارمحال و بختیاری، فارس، خوزستان، کهگیلویه و بویراحمد و اصفهان در این جشنواره حضور داشتند؛ و در سه بخش شاهنامهخوانی، نقالی و قصهگویی از داستانهای شاهنامه به رقابت پرداختند.
داوری مرحلهی نهایی این جشنواره را علیرضا قیامتی، عباس خیرآبادی و پروین خاکپور بر عهده داشتند؛ و آثار برگزیده بر پایهی معیارهایی چون قدرت بیان، درک مفاهیم شاهنامه، خلاقیت در روایت، اجرای نمایشی و توانایی برقراری ارتباط با مخاطب ارزیابی شد.
موفقیت نوجوانان فارس در این جشنواره نشان داد عشق به زبان فارسی و دلبستگی به فرهنگ حماسی ایران هنوز در دل نسل امروز زنده است. شور و اشتیاق آنها برای بازخوانی داستانهای فردوسی، یادآور پیوندی عمیق میان گذشته و حال بود؛ پیوندی که در صداهای آنها جان تازهای گرفت. جشنوارهی راویان زاگرس نهتنها عرصهای برای رقابت، بلکه فرصتی برای همنفسی با واژهها و ارزشهایی بود؛ که ریشه در جان این سرزمین دارند.