به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بینالملل کانون، این هنرمند صاحبنام در حضور جمعی از مربیان، شاعران، نویسندگان وهنرمندان کرمانی، با بیانی تأملبرانگیز اظهار داشت:«رویاهای کودکان را از آنها نگیریم چراکه تنها کاری که برایشان میتوانیم برایشان انجام دهیم این است که مانعها را از پیش پایشان برداریم، خاطرهی خوب از کودکی میتواند انسان را نجات دهد.»
روایت شعر، تصویر و تجربه زیستن
رستمی در این نشست صمیمی و شاعرانه، به شرح نسبت جداییناپذیر شعر، تصویر و تجربهی زیستن در خلق آثار هنری سخن پرداخت؛ او با بیان خاطراتی لطیف از دوران کودکی خود در تبریز و جرقههای اولیه نوشتن، نشان داد که چگونه خاطرات زیسته فردی، پایههای اصلی خلاقیت هنری را تأمین میکند.
اردشیر رستمی با اشاره به مسئولیت خطیر مربیان کانون، به ارائه یک تعریف پویا از استاد پرداخت و گفت: «استاد بودن یعنی هر روز تغییر کردن و آموختن. ما باید با کودکان بهگونهای رفتار کنیم که احساس کنند جهانشان زیبا و قابل کشف است. ادبیات و هنر میتواند نوری در دل تاریکیهای جهان باشد.»
او در ادامه این نشست تخصصی بخشهایی از اشعار و نوشتههای شخصی خود را برای حاضران خواند.

ادبیات، احساس، تخیل و تجربه است
اکبر خدادادی، مدیرکل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمان نیز در این نشست ضمن قدردانی از حضور رستمی به عنوان یکی از چهرههای فعال در گستره هنر و ادبیات ایران و حضور دیگر علاقهمندان و فعالان استان در این رویداد، فعالیتهای فرهنگی کانون را تبیین کرد.
او تصریح کرد: «قصهها و شعرها تنها واژه نیستند، بلکه از جنس احساس، تخیل و تجربهاند. ما در کانون تلاش میکنیم این حس خلاق و زیبا از طریق هنر و ادبیات در کودکان و نوجوانان تجربه شود.»
گفتنی است، در این نشست فرهنگی که ظهر روز سوم آبان ۱۴۰۴ در اداره کل کانون کرمان برگزار شد، مسعود نورالدینی به شعرخوانی پرداخت و شبنم سیدی، مربیمسئول کانون نیز قصهگویی کرد.

