امین‌پور با مجموعه‌هایی همچون به قول پرستو و مثل چشمه، مثل رود، توانست میان دنیای خیال‌انگیز کودکی و تأملات اندیشمندانه‌ی بزرگسالی، پلی شاعرانه بسازد. در شعر او، مدرسه، دوستی، تلاش، امید و طبیعت جلوه‌هایی از زندگی و معنا می‌یابند. آثاری چون بوی ماه مهر و حاصل‌جمع میان قطره‌ها از مرز شعر عبور کرده و به بخشی از حافظه جمعی نوجوانان روزگار خود بدل شده‌اند.

او با زبانی ساده، صمیمی و در عین حال ژرف، به نوجوانان آموخت که شعر، نه تنها بازی با واژه‌ها، بلکه شیوه‌ای برای دیدن و درک زیباتر جهان است.

امین‌پور در شعر نوجوان، نوعی تربیت شاعرانه را بنیان گذاشت؛ تربیتی که ارزش‌هایی چون همکاری، امید، صداقت و تفکر را منتقل می‌کرد.

تأثیر او بر ادبیات کودک و نوجوان ایران، پس از درگذشتش نیز تداوم یافته است. بسیاری از شاعران و نویسندگان جوان، با الهام از جهان شعر او، زبان تازه‌ای در حوزه شعر نوجوان پدید آورده‌اند. در شعرهای امروز، هنوز صدای آرام و اندیشمندانه‌ی قیصر شنیده می‌شود.

قیصر امین‌پور، با شعرش نشان داد که می‌توان از کودکی تا بلوغ، در جهان واژه‌ها زیست و همچنان صادق و زلال ماند. یاد او، نه فقط در حافظه ادبیات، که در ذهن و دل نسل‌هایی ماندگار است که با شعرهایش قد کشیدند و به زندگی امیدوار شدند.

مجتبی حاذق

مدیر آفرینش‌های ادبی و هنری کانون