سال‌ها پیش، به واسطه‌ی حضور پررنگ کانون پرورش فکری و رفت‌وآمد صدها کودک و نوجوان در این مسیر، مردم به تدریج آن را «خیابان کانون» نامیدند. بعدها این نام مردمی با تصویب شورای اسلامی شهر گرگان به خیابان «دارا و سارا» رسمیت یافت تا در نقشه‌ی رسمی شهر نیز ثبت شود.
یادگار نسل‌ها و نشانه‌ای از تحول فرهنگی
نامگذاری خیابان‌ها و کوچه‌ها، تنها یک اقدام اداری نیست؛ بلکه بازتابی از فرهنگ، تاریخ و نگاه جامعه به هویت شهری است. «دارا و سارا» نیز از این قاعده مستثنا نیست. این دو نام، که دهه‌ها در زبان‌ها، کتاب‌ها و مجلات فارسی نماد دو کودک ایرانی بودند، حالا در قالب یک خیابان به میراثی ماندگار در حافظه‌ی جمعی گرگانی‌ها تبدیل شده‌اند.
به گفته‌ی، حسن علی‌محمدی، یکی از اهالی این خیابان، انتخاب نام دارا و سارا برای این خیابان، تنها ادای احترام به ادبیات کودک نیست؛ بلکه تلاشی برای حفظ ارتباط نسل امروز با خاطرات فرهنگی و ارزش‌های آموزشی نسل‌های گذشته است.
خیابانی برای آینده‌ی کودکان
امروز، هر رهگذری که از این خیابان عبور می‌کند، در میان دیوارهای رنگی کانون و خنده‌های کودکان، ردی از همان حس آشنای کتاب‌های کودکی را می‌بیند. خیابان دارا و سارا حالا نه فقط یک مسیر شهری، بلکه نشانه‌ای از پیوند ماندگار میان گذشته و آینده است؛ جایی که فرهنگ، هنر، آموزش و امید در کنار هم معنا پیدا می‌کنند.
