*چه عاملی باعث شد در جشنواره قصهگویی شرکت کنید؟
من معلم هستم و همواره از قصه بهعنوان ابزاری برای یادگیری مؤثرتر دانشآموزان استفاده میکنم. به تجربه دیدهام که قصهها نهتنها در آموزش، بلکه در رشد شخصیتی و پرورش هوش هیجانی کودکان نقش مهمی دارند. همین انگیزه باعث شد تا حضورم در عرصه قصهگویی جدیتر شود.
*قصهگویی چه جایگاهی در زندگی روزمره شما دارد؟
قصهگویی برای من روزانه است. متناسب با شرایط، موقعیتها و نیاز مخاطبان، قصه مینویسم و روایت میکنم تا اثرگذاری بیشتری داشته باشد.
*مخاطبان امروز به چه نوع قصههایی نیاز دارند؟
من به یک نوع خاص از قصهها اعتقاد ندارم. برخی به قصههای تخیلی و امیدبخش نیاز دارند و برخی دیگر با قصههای علمی یا واقعگرایانه ارتباط بهتری برقرار میکنند؛ بنابراین تنوع در قصهگویی اهمیت زیادی دارد.
* قصهگویی چگونه میتواند بر فرهنگ جامعه اثر بگذارد؟
تأثیر قصهگویی آنی نیست؛ بلکه در درازمدت نمایان میشود. قصههایی که در کودکی شنیدهایم هنوز در ذهن ما زندهاند. قصهها شخصیت افراد را شکل میدهند و میتوانند به نوعی «قصهدرمانی» تبدیل شوند که تأثیر فردی آن به جامعه منتقل میشود.
* قصهگویی در کانون چه نقشی در رشد فکری و اجتماعی کودکان دارد و نقش کانون در انتقال ارزشهای فرهنگی و اخلاقی چگونه است؟
دانشآموزانی که شنونده قصهها هستند معمولاً موفقترند و در شرایط بحرانی راهحلهای خلاقانهتری ارائه میدهند. این تأثیر مثبت بر رشد فکری و اجتماعی کودکان قابل توجه است کانون تلاشهای قابلتوجهی در این زمینه انجام داده است و نقش مؤثری در انتقال ارزشهای فرهنگی و اخلاقی از طریق قصهگویی ایفا میکند.
* استمرار جشنواره قصهگویی چه تأثیری بر جریان فرهنگی دارد؟
در حال حاضر قصهگویی بیشتر مقطعی است و به جشنوارهها محدود میشود. با این حال، حتی در همین شرایط هم تأثیر مثبتی دارد. اگر این فعالیتها مستمر و ماهانه برگزار شود، نتایج عمیقتر و پایدارتری خواهد داشت.
*با توجه به تجربه حضور در جشنواره، چه پیشنهادی برای بهتر شدن مرحله استانی دارید؟ تشکیل یک انجمن یا کانون منسجم از قصهگوها میتواند فرصتی برای تبادل تجربه، گفتوگو و هماندیشی فراهم کند. این تعاملها کیفیت قصهگویی در سطح استان را ارتقا میدهند و جریان فرهنگی ماندگاری ایجاد میکنند.
