قصه، رویای کودکی‌ام را واقعی کرد

«زهرا قشلاقی»، نوجوان ۱۶ ساله‌ای است که حدود دو سال پیش، با شنیدن یک قصه، قدم به دنیایی گذاشت که حالا بخشی جدانشدنی از زندگی‌اش شده است؛ دنیای قصه و قصه‌گویی. او می‌گوید شنیدن قصه‌ای از «سمیه بهرامی» مربی کانون، جرقه‌ای بود برای تحقق رویای کودکی‌اش؛ ورود به دنیای هنر. او که سال گذشته نیز در جشنواره قصه‌گویی حضور داشته، امسال با قصه «میگو» موفق شد به مرحله استانی راه پیدا کند. با او درباره مسیر قصه‌گویی، تجربه‌ها و تأثیر این هنر در زندگی‌اش گفت‌وگو کرده‌ایم.

*اولین قصه‌ای که شنیدی و مسیرت را تغییر داد، چه بود؟

اولین بار با شنیدن قصه‌ای از «سمیه بهرامی»، یکی از مربیان کانون، با دنیای قصه آشنا شدم. همان لحظه، لذت شنیدن و غرق شدن در قصه را چشیدم. با تشویق یکی از مربیان برای شرکت در جشنواره قصه‌گویی و انتخاب قصه با کمک او، اولین قدم جدی‌ام را برداشتم و وارد این مسیر شدم.

* چه چیزی باعث شد قصه‌گویی را جدی‌تر دنبال کنید؟

روایت کردن قصه برای من شیرینی و جذابیت خاصی داشت. این حس خوب باعث شد قصه‌گویی فقط یک تجربه گذرا نباشد و تصمیم بگیرم آن را به‌طور جدی ادامه بدهم.

*در قصه‌گویی الگوی خاصی دارید؟

همه مربیان مراکز کانون قصه‌گویان توانمندی هستند و نقش مهمی در یادگیری من داشته‌اند. اما در این مسیر، «الهه مقصودی» و «نرگس برهمند» الگوهای اصلی من در قصه‌گویی هستند.

*چه کسی بیشترین نقش را در تشویق شما به قصه‌گویی داشت؟ خانواده، مدرسه ، کانون ؟

بدون تردید، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان و به‌ویژه مربیان کانون بیشترین تأثیر را در تشویق و رشد من داشته‌اند.

* به نظر شما یک قصه‌گوی خوب چه ویژگی‌هایی دارد؟

به نظر من، یک قصه‌گوی خوب قبل از هر چیز باید خودش قصه را عمیقاً درک کند و با جان و دل آن را روایت کند؛ نه صرفاً نقل کردن کلمات.

*نوجوان‌ها به چه نوع قصه‌هایی بیشتر نیاز دارند؟

نوجوان‌ها معمولاً به قصه‌های هیجانی، پرکشش و قابل لمس علاقه بیشتری دارند؛ قصه‌هایی که بتوانند خودشان را در آن ببینند.

*قصه‌گویی چه تأثیری در زندگی و شخصیت شما داشته است؟

قصه‌ها برای من فقط سرگرمی نیستند؛ نوعی درس زندگیست. از آن‌ها عبرت می‌گیرم و کمک می‌کند نگاه عمیق‌تری به مسائل اطرافم داشته باشم.

*وقتی نامت جزو راه‌یافتگان مرحله استانی اعلام شد، چه احساسی داشتی؟

خیلی خوشحال شدم و انگیزه‌ام چند برابر شد. باور دارم حضور در چنین رویدادهایی باعث کسب تجربه‌های تازه می‌شود و کمک می‌کند در این مسیر رشد و پیشرفت کنم.

*قصه‌گویی چه کمکی به بیان احساسات نوجوانان می‌کند؟

قصه‌گویی فضایی امن و غیرمستقیم فراهم می‌کند تا بتوانند احساسات، ترس‌ها، امیدها و حتی تعارض‌های درونی خود را از زبان شخصیت‌های داستان بیان کنند. همچنین قصه‌گویی قدرت تخیل، خودآگاهی و مهارت‌های ارتباطی را تقویت می‌کند و باعث می‌شود نوجوانان با اعتمادبه‌نفس بیشتری درباره احساسات و افکارشان صحبت کنند.

* چه انتظاری از کانون برای تقویت بیشتر هنر قصه‌گویی دارید؟

به نظر من، فضا برای جذب علاقه‌مندان قصه‌گویی فراهم است و اگر با دعوت از قصه‌گویان مختلف و برگزاری برنامه‌های متنوع ادامه پیدا کند، این جریان پویاتر و اثرگذارتر می‌شود.

*دوست دارید در آینده قصه‌گویی را در چه زمینه‌هایی به کار بگیرید؟

قصه آن‌قدر ظرفیت دارد که می‌توان در هر زمینه‌ای از آن استفاده کرد. حتی در حرفه معلمی می‌شود از قصه به‌عنوان یک شیوه تربیتی مؤثر بهره برد. من که در زمینه بازیگری هم فعالیت می‌کنم، قصه‌گویی کمک زیادی به رشد هنری‌ام کرده است.

*چطور هم‌سن‌وسالانت را به قصه‌گویی تشویق می‌کنید؟

متأسفانه اگر چه خیلی از هم‌سن‌وسالانم علاقه‌ای به قصه‌گویی ندارند، اما سعی کردم با نقل قصه‌های مختلف آن‌ها را ترغیب کنم. از آن‌ها خواستم حس شیرین روایت داستان را تجربه کنند و همین باعث شد تعدادی‌شان وارد این دنیای شیرین شوند.

ارسال نظر

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha