چطور پا به دنیای قصه گذاشتید و از سابقهی کارهاتون بفرمایید؟
سلام، من از بچگی عاشق بازیگری، قصه و ادبیات بودم؛ از ۱۷ سالگی وارد عرصه بازی و بازیگری شدم و بعد از مدتی، قصهگویی در قالب نقالی را بهصورت جدی دنبال کردم؛ چون معتقدم بازیگری هنری فردی است، اما قصهگویی ارتباطی زنده، مستقیم و تأثیرگذار با مخاطب برقرار میکند و تلفیقی دلنشین از بازیگری و ادبیات است. در حال حاضر مدیرمسئول موسسه سخن مهر و همچنین مربی شاهنامهخوانی و نقالی در مراکز شماره ۱ و ۳ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان البرز هستم و کودکان و نوجوانان بسیاری زیر نظر من آموزش دیدند و خوش درخشیدند.
پس از انتخاب شدن به عنوان برگزیده جشنواره قصهگویی، چه احساسی را تجربه کردید؟
برگزیده شدن در جشنواره قصهگویی همیشه برایم تجربهای شیرین و دلنشین بوده است. با اینکه از دوران نوجوانی تاکنون بارها این موفقیت را تجربه کردهام، اما هر بار این حس خوب برایم تازگی دارد و انگیزهای جدی برای ادامه مسیر و تلاش بیشتر در من ایجاد میکند.
ارزیابی شما از عملکرد داوران جشنواره قصهگویی چگونه بود؟
داوران جشنواره از کارشناسان باتجربه و صاحبنظر این حوزه بودند و داوریها با دقت و بر اساس اصول حرفهای انجام شد. تسلط داوران بر معیارها و شاخصهای داوری، نقش مهمی در ارتقای کیفیت جشنواره و ایجاد اعتماد میان شرکتکنندگان داشت.
چه قصهای را برای جشنواره قصهگویی انتخاب کردید و چرا؟
برای حضور در جشنواره، قصه «نجات بیژن» از شاهنامه فردوسی را انتخاب کردم و آن را به شیوه نقالی اجرا کردم. داستان «بیژن و منیژه» برای من فقط یک روایت حماسی نیست، بلکه حماسهای سرشار از عشق، شجاعت، وفاداری و بخشش است. این قصه بهخوبی نشان میدهد که حتی در تاریکترین و سختترین لحظات زندگی، امید میتواند همچون ستارهای درخشان بدرخشد و مسیر رهایی را روشن کند. باور دارم که عشق و ایمان در این داستان، نیرویی است که میتواند بر هر مانع و دشواری غلبه کند و همین پیام عمیق انسانی و تربیتی، دلیل اصلی انتخاب این قصه برای جشنواره بود.
به نظر شما مهمترین عوامل موفقیتتان در مسیر قصهگویی و نقالی چه بوده است؟
پیش از هر چیز، لطف خداوند را مهمترین عامل موفقیتم میدانم. پس از آن، علاقه عمیق و انگیزه درونیام نقش تعیینکنندهای در ادامه این مسیر داشته و در نهایت، حمایت پدر و مادرم همیشه پشتوانهای محکم برای پیشرفت و تداوم فعالیتهایم بوده است.
اگر بخواهید یک پیام تربیتی را از طریق قصهگویی به مخاطبان منتقل کنید، آن پیام چیست؟
در قصهگویی همیشه تلاش میکنم بر اهمیت مهربانی با دیگران تأکید داشته باشم؛ چون باور دارم مهربانی کلید ساختن دنیایی آرامتر است. مفاهیمی مثل صلح، بخشش و نیکی بهطور طبیعی در دل قصهها جاری است و میتواند پیامهای تربیتی عمیق و ماندگاری را به مخاطبان منتقل کند.
چه توصیهای برای کودکان و نوجوانان علاقهمند به قصهگویی دارید؟
به کودکان و نوجوانان توصیه میکنم قصه را فرصتی برای یادگیری، خلاقیت و برقراری ارتباط مؤثر ببینند. قصهگویی علاوه بر ایجاد لذت، به تقویت مهارتهای ارتباطی و فرهنگی کمک میکند و تجربه اجرای زنده قصهگویی میتواند شادی و حال خوب واقعی را برایشان به همراه داشته باشد.
اگر بخواهید قصهگویی را در یک جمله توصیف کنید، چه تعریفی ارائه میدهید؟
قصهگویی هنری است برای زنده کردن تجربهها و ارزشها در قالب روایت که ارتباطی عمیق و اثرگذار میان قصهگو و مخاطب ایجاد میکند.
و اما سخن پایانی
برای من، قصهگویی بیش از آنکه یک مهارت باشد، یک مسیر زندگی است؛ مسیری که با عشق به روایت و ارتباط صادقانه با مخاطب شکل میگیرد. در پایان هم از برگزارکنندگان جشنواره قصهگویی صمیمانه قدردانی میکنم که این فرصت ارزشمند را فراهم کردند.