به گزارش روابط عمومی و امور بین الملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، این کارگردان و تهیه کننده جوان انیمیشن درباره آثار خود توضیح داد: «آواز شب» پروژه‌ای برای مخاطب خردسال است که با اقتباس از لالایی شبانه مادر ساخته شده. تکنیک این اثر موزیکال، سه بعدی و زمان آن حدود 5 دقیقه است. «راز آن درخت» یک کتاب – فیلم است که براساس یکی از کتاب‌های کانون پرورش فکری به نام «راز» ساخته شده. تکنیک این انیمیشن کات اوت سه‌بعدی و زمان آن 4 دقیقه است. «لینالوک» هم یک تیزر تبلیغاتی موزیکال است که با تکنیک دو بعدی و زمان 30 ثانیه ساخته شده است.
صمدی درخصوص جشنواره پویانمایی تهران و تاثیرش در پیشرفت انیمیشن ایران اشاره کرد: دوسالانه پویانمایی مهم‌ترین جشنواره انیمیشن ایران است و برای تمام انیماتورها اهمیت زیادی دارد. خودم از دوره دوم در جشنواره حاضر بودم و حتی جایزه هم گرفته‌ام. این جشنواره می‌تواند برای همه فعالان عرصه انیمیشن دلگرم کننده باشد. کارهای خوب خارجی در این رویداد به نمایش گذاشته می‌شود. شما هر دو سال یک بار می‌توانید سطح پیشرفت انیمیشن ایران را ببینید. از لحاظ تکنیک خیلی پیشرفت کرده‌ایم،اما از نظر محتوا خیلی باید کار و تجربه کنیم.
این کارگردان و تهیه کننده درباره سرمایه گذاری در حوزه انیمیشن گفت: سرمایه گذاری در این زمینه زیاد است و چند ارگان اصلی به خوبی برای تولید انیمیشن سرمایه گذاری میکنند. فقط از لحاظ کارشناسی ضعیف عمل می‌شود و بودجه به جای درستی که باید تزریق نمی‌شود. بیشتر مضمون‌ها سفارشی و برای رفع تکلیف است، در صورتی که جریان، باید به شکل ادامه‌دار و مثبتی باشد.
صمدی درباره جایگاه انیمیشن ایران نیز توضیح داد: انیماتورها معمولا به صورت مستقل و خصوصی کار میکنند. ممکن است یک هنرمند جایزه‌های متعددی بگیرد، ولی نمی‌شود این را به همه تعمیم داد. انیمیشن ایران الان جایگاه چندان خوبی ندارد. البته بستگی دارد که به این قضیه صنعتی نگاه کنیم یا هنری. کیفیت تولید انیمیشن به صورت کلی قابل قبول نیست، اما به صورت شخصی و انفرادی کارهای مثبتی صورت می‌گیرد.
وی درخصوص اکران انیمیشن کوتاه و بلند گفت: در فیلم کوتاه چون به صورت مستقل کار می‌شود، هنرمند در ساختار انیمیشن چندان به مخاطب توجه نمی‌کند. به خاطر همین نگاه شخصی و هنری به نظرم اکران این‌گونه آثار جایگاه چندانی نخواهد داشت. این اشکال به شکلی دیگر در اکران فیلم بلند هم دیده می‌شود. ارگان‌های مختلفی سفارش تولید فیلم بلند را به عهده دارند، اما این کار را بی‌توجه به پسند و سلیقه مخاطب انجام می‌دهند.
صمدی ادامه داد: انیمیشن‌ها معمولا در همه دنیا جزو پرفروش ترین فیلم‌ها هستند، چون به سلیقه مخاطب توجه میکنند و پیام‌ها به صورت غیرمستقیم منتقل می‌شود، اما در این‌جا پیام و سفارش خیلی رو و واضح است. از سوی دیگر حمایت، آن طور که باید وجود ندارد. بیشتر انیمیشن‌های خوب ایرانی هنرمندانه است، بنابراین بیشتر کارها به جای این‌که صنعتی باشند، هنری هستند.
صمدی درخصوص انیمیشن‌های سوپرمارکتی و تاثیر آن بر صنعت پویانمایی کشور توضیح داد: این بحث از آن اتفاقاتی است که کارشناسی نشده. متاسفانه شرکت‌های تکثیر و دوبله هیچ پیگردی ندارند. به دلیل این‌که قانون کپی‌رایت وجود ندارد، کاری که 50 میلیون دلار هزینه داشته با 200 هزار تومان در اختیار مخاطب قرار می‌گیرد! گروهی که این کارها را انجام می‌دهد طبعا برنده است و سودش را می‌برد. به نظرم سازمان‌های کنترل‌کننده این جریان نباید اجازه این کار را بدهند. البته وقتی مخاطب این کارها را می‌بیند سطح توقعش بالا می‌رود که خیلی خوب است، اما به شرطی که از فیلم‌های ایرانی هم همین‌گونه در ساخت و تولید حمایت شود.
وی درباره مشکلات تولید نیز گفت: بعد از تحریم و بالارفتن قیمت‌ها شاهد مشکلات عجیب و غریبی در عرصه انیمیشن هستیم. یکی از بزرگ‌ترین مشکلات نبود استودیوی انیمیشن است، به همین دلیل اکثر تولیدها به صورت خانگی اتفاق می‌افتد. سفارش دهنده‌هایی که در مقام تهیه کننده قرار می‌گیرند، فکر میکنند تهیه‌کنندگی فقط صرف پول و هزینه است، در حالی که تهیه کننده باید بتواند تیم خوبی را برای تولید و ساخت انیمیشن ارنج کند. تهیه کنندگی در ایران تخصصی نیست و نگاه تهیه کننده بیشتر به جیبش است. سفارش‌دهنده ما به دوردست نگاه نمی‌کند و به این نمی‌اندیشد که اگر استودیوها تجهیز شوند و نیروهای آماده، به کار گرفته شوند، به موج و اتفاق ادامه‌داری تبدیل خواهد شد.
صمدی افزود: نیروهای مستعد ایرانی بعد از یک پروژه، احساس توانمندی میکنند و بعد از مدتی جذب استودیوهای خارجی می‌شوند و می‌روند. متاسفانه در امر تهیه کنندگی با مشکل فقر نیرو روبروییم. بالارفتن هزینه‌ها و قیمت سرسام آور تبلت بیشترین لطمه را به انیماتورهای مستقل می‌زند. تعطیلی چند استودیوی کوچک هم به دلیل وضعیت و شرایط موجود است.
