مسافر «قطار کودکی» که در روز اول هفتهی ملی کودک از تهران به مقصد استان البرز با حضور دانشآموزان و هنرمندان سفر میکرد، به ادارهکل روابط عمومی و امور بینالملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان گفت: هر دوی این گروهها با نیروهای بالقوهای که در اختیار دارند، سعی میکنند بچه را به سمت اهداف درست یا نادرست خود سوق دهند.
وی یادآور شد: امروز نه تنها نهادهای فرهنگی مسوول، بلکه وزارت بهداشت و شهرداری و حتی بانکها تلاش میکنند برای بچهها بر اساس ایدههای ذهنی خود برنامههای مفرحی ایجاد و اجرا کنند و در مقابل اینان، عدهای هم هستند که دوست دارند بچهها هرچه زودتر به بزرگان بالغی تبدیل شوند و از همین رو با کشاندن آنها به انواع و اقسام کلاسهای تستزنی و آنچه بیشباهت به کلاسهای کنکور نیست که میخواهند الزاما فرزندانی فرهیخته تحویل جامعه دهند.
شاعر «صد دانه یاقوت» با تاکید بر لزوم کودکی کردن بچهها تصریح کرد: حاصل سرگردانی بچهها میان این دو نگاه، این است که آنان نمیتوانند بچگی کنند و چنانکه بزرگان دینی ما میگویند اگر بچهای از نعمت بچگی کردن محروم شود در آینده، بزرگسالی کامل و سالم نخواهد بود. البته افرادی مثل ما، معلمان و مربیان دلسوز موظفایم بچگی بچهها را برای آنان حفظ کنیم که البته کار سختی است.
این نویسنده گفت: در جامعهای که شمارگان کتابهای کودک و نوجوان آن در مقابل جمعیت 20 میلیونی تنها 2هزار نسخه است و بررسی گردش مالی کتابها نشان میدهد 95در صد پول در گردش کتابهای کودک و نوجوان را کتابهای آموزشی و کمک آموزشی دربرمیگیرد، فضای حرکت برای آنانی که مثل ما به کودک و حفظ دوران کودکی اهمیت میدهند، بسیار تنگ است.
هرچند این شاعر کودکان تاکید کرد که ما اصرار داریم همچنان کارهایی را که فکر میکنیم درست است برای بچهها انجام دهیم.
هفتهی ملی کودک که از 15 تا 21 مهر درحال برگزاری است، با حرکت قطار کودکی از تهران به مقصد کرج و با حضور عموزادهی خلیلی، مصطفی رحماندوست، محمدرضا شمس، فرهاد حسنزاده، مژگان کلهر، محبوبه نجفخانی و جمع دیگری از نویسندگان و هنرمندان حوزهی کودکان و 200 دانشآموز و عضو کتابخانههای کانون آغاز شد.
غرفههای سرگرمی و هنری، اجرای نمایش و فیلم، و نمایشگاه دستآوردهای سازمانها و نهادهای مرتبط با کودکان، از بخشهای روزانهی این رویداد ملی در خیابان حجاب تهران است.
کد خبر: 247374
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۳۹۴ - ۱۳:۴۳
- چاپ
مصطفی رحماندوست برخورد جامعه را با کودکان توام با تضاد آشکاری دانست که اگرچه گروهی درآن سعی دارند با هر وسیلهای او را رستگار کنند، اما در مقابل گروههایی هم هستند که بر لزوم کودکی و کودک بودن در این دوران تاکید دارند.