به گزارش اداره کل روابط عمومی و امور بینالملل کانون، زهره پریرخ نویسنده و پژوهشگر معتقد است که قصّهگویی نباید فقط مختص به کتابخانههای کودکان باشد یا فقط در زمان جشنوارهها به آن پرداخت.
وی در پاسخ به این سوال که جای چه بخشهایی در جشنوارهی قصهگویی خالی است میگوید: «یکی از مهمترین بخشهایی که میتوان به جشنواره افزود، شاخههای مختلف قصّهگویی از نظر محتوا است.»
او میافزاید: «از نظر اجرا هم قصّهگویی میتواند به حوزههای نمایشی نزدیک به خودش وارد شود. اگر به انواع قصّهگوییهای کهن نگاهی بیندازیم؛ به نمونههایی مثل نقّالی برمیخوریم. نقّالی ضربآهنگ خاصی دارد که افت و خیزی به قصّهگویی میدهد. یا قصّهگویی همراه با تکنوازی که خود فضای تخیّلی دیگری میآفریند یا قصّهگوییهایی که فقط صدای قصّهگو را داریم و خود امکان تخیّل را در سطح عالی فراهم میکند و انواع دیگر.»
او همگانی کردن قصهگویی را یک ضرورت میداند: «عمومیت بخشیدن و همیشگی کردن قصّهگویی مهم است. قصّهگویی نباید فقط مختص به کتابخانههای کودکان باشد یا فقط در زمان جشنواره به آن توجه کرد. مثل انواع دیگر جشنوارهها، جشنوارهی تئاتر یا فیلم، در طول سال و در سالنهای مختلف، میتوانیم برنامهی اجرای قصّهگویی داشته باشیم. در واقع به عنوان یک سرگرمی کهن، قصّهگویی میتواند به زندگی مردم برگردد. مردم به شکلی جمعی به قصّهای گوش بدهند و لذّت ببرند؛ هم از جمع و هم از یک اجرای خوب.»
این نویسنده معتقد است که تولید محتوا در حوزهی قصهگویی بسیار مهم است و پایهی اصلی همه گیر شدن قصهگویی است: «آفرینش و تولید اثر برای گروه سنی خردسال مهم است. در صورت تولید، پایه مناسبی برای شکل گرفتن این جریان میشود؛ اگر قصّه وجود داشته باشد، قصّهگو هم پیدا میشود. قصّهگو که باشد، قصّهشنو هم جذب میشود. وجود کارگاهها، سخنرانیها، به خصوص با حضور نمایندههایی از کشورهایی که این برنامه را آغاز کردهاند و به ثمر رساندهاند، میتواند بسیار تأثیرگذار باشد.»
پریرخ که مولف یکی از آثار موفق در حوزهی قصهگویی یعنی مجموعهی «آی قصه قصه قصه» است در پایان سخنان خود در مورد اصول قصهگویی توضیحهایی میدهد. او استفاده از بازی و حرکت در قصهگویی را منوط به شرایطی میداند: «اساس قصّهگویی گفتوشنود است. قصّهگو میگوید و شنونده اغلب در سکوت گوش میدهد. در این سکوت است که تخیّل آرام آرام به حرکت در میآید. با این حال، هر زمینه و موضوعی، ظرفیتی دارد. گاه برای شگل گرفتن تخیّل لازم است نشانههایی در اختیار شنونده قرار گیرد. آن گاه بازی و حرکتهای نمایشی، حتی در جاهایی تصویر و صدا میتواند در این حیطه قرار بگیرد و به کمک بیاید.»
گفتنی است که نوزدهمین جشنواره بینالمللی قصهگویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان قرار است روز سهشنبه 27 بهمن آغاز به کار کند.
عمومیت بخشیدن و دایمی کردن قصّهگویی میتواند از اهداف جشنواره بینالمللی قصهگویی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان باشد.